ماندن در قرنطینه دو وجه داشت؛ یکی آنکه هم باعث شد میزان درگیری های خانوادگی روند صعودی داشته باشد و خشونت های جنسی بیشتر شود؛ به گونه ای که آمار تعارضات در دوران قرنطینه تا حدی بالا رفت. علت آن را می توان به عدم مهارت ارتباط موثر افراد در طولانی مدت دانست. آن روی دیگر سکه هم اتفاق افتاد که در خانه ماندن های طولانی باعث شد افراد درک بهتری از یکدیگر داشته باشند  و آمارهایی هم از بهتر شدن رابطه جنسی ارائه شد. در واقع دو طیف این جریان اتفاق افتاد.