رابطه جنسی بخش مهمی از زندگی است، اما نحوه انجام و تعداد دفعات آن می‌تواند با افزایش سن تغییر کند. مردم زیاد در مورد این موضوع صحبت نمی‌کنند. در اینجا ۵ مورد وجود دارد که باید بدانید:

۱- رابطه جنسی برای سلامتی شما مفید است

مطالعات نشان داده‌اند که یک زندگی جنسی سالم می‌تواند برای قلب، فشار خون و سطح استرس شما مفید باشد. حتی ممکن است به تقویت سیستم ایمنی کمک کند. ضربان قلب شما هنگام ارگاسم به طور متوسط ​​با ضربان قلب در ورزش‌های سبک، مانند بالا رفتن از پله‌ها، برابر است.

فشار خون شما با تماس فیزیکی، مانند گرفتن دست و آغوش طولانی (همچنین رابطه جنسی) کاهش می‌یابد.

در همین حال، در یک مطالعه روی ۴۶ نفر، مشخص شد کسانی که رابطه جنسی داشتند، بهتر با موقعیت های استرس‌زا مانند سخنرانی در جمع کنار آمدند. در نهایت، یک مطالعه نشان داد افرادی که یک یا دو بار در هفته رابطه جنسی دارند، دارای سطوح بالاتری از ایمونوگلوبین هستند. ماده‌ای که به ما در مبارزه با بیماری‌ها کمک می‌کند.

۲- بیماری‌های مقاربتی در افراد مسن رو به افزایش است

ممکن است فکر کنید عفونت‌های مقاربتی (STI) فقط برای افراد جوان مشکل ساز است. اما سن از شما در برابر بیماری‌های مقاربتی محافظت نمی‌کند. هر فردی که از نظر جنسی فعال است در خطر ابتلا قرار دارد. علاوه‌بر این، اخیرا نشان داده شده است که میزان برخی از بیماری‌های مقاربتی در میان افراد مسن، در حال افزایش است.

اگر بیش از یک شریک جنسی دارید، رابطه جنسی محافظت نشده می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به STI قرار دهد. کاندوم تنها روش پیشگیری از بارداری است که به محافظت از شما در برابر عفونت هم کمک می‌کند.

۳- تغییرات بدن می تواند بر زندگی جنسی شما تأثیر بگذارد

پس از یائسگی، برخی از زنان ممکن است خشکی واژن را تجربه کنند، که می‌تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی در رابطه جنسی شود. اما اگر همچنان می‌خواهید رابطه جنسی داشته باشید، می‌توانید از مرطوب کننده یا روان کننده واژن استفاده کنید.

اکثر مردان با افزایش سن دچار مشکلات نعوظ می‌شوند. قبلا در سلامت باروری به توضیح کامل اختلال نعوظ پرداختیم. دلایل این مشکل می‌تواند جسمی یا روانی باشد. اما تغییرات ساده در سبک زندگی اغلب کمک کننده است. مانند کاهش وزن یا ترک سیگار. با این حال، اگر مشکلات نعوظ بیش از چند هفته ادامه داشت، ایده خوبی است که به پزشک مراجعه کنید. زیرا ممکن است برای شما دارو تجویز کند یا گزینه های درمانی دیگری را پیشنهاد دهد.

۴- میل جنسی شما ممکن است با افزایش سن تغییر کند

از دست دادن میل جنسی می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. این شامل کاهش سطح هورمون‌های جنسی، مشکلات سلامتی مرتبط با افزایش سن و عوارض جانبی داروها می‌شود. مشکلات میل جنسی می‌تواند منجر به احساس ناامیدی یا طرد شدن یک یا هر دو طرف شود.

معمولاً زنان در حوالی زمان یائسگی علاقه خود را به رابطه جنسی از دست می‌دهند. اگر مایل به حفظ رابطه فیزیکی با شریک زندگی خود هستید، درمان جایگزینی هورمونی (HRT) اغلب می‌تواند کمک کند.

۵- شرایط سلامتی می تواند زندگی جنسی شما را تغییر دهد

سلامت جسمانی ما می‌تواند با افزایش سن تغییر کند و بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف مانند بیماری‌های قلبی، آرتریت و زوال عقل شویم. اگر مشکل سلامتی شما تشخیص داده شده است، منطقی است که قبل از شروع مجدد زندگی جنسی خود با پزشکتان مشورت کنید.

استرس عاطفی ناشی از تشخیص نیز می‌تواند بر زندگی جنسی شما تاثیر بگذارد. شریک زندگی شما ممکن است نگران آسیب زدن به شما باشد، یا اگر بیماری شما جای زخم یا تغییر قابل توجهی در بدن شما ایجاد کرده، ممکن است نگران این باشید که آیا همسرتان همچنان شما را جذاب می‌بیند یا خیر.

ممکن است بیماری ماهیت رابطه شما را نیز تغییر داده باشد و یکی از شما را بیشتر از قبل به دیگری وابسته شود. ارتباط برقرار کردن و صحبت کردن در مورد نگرانی‌ها و احساسات خود با شریک زندگی خود بسیار مهم است. می‌توانید چیزهای جدیدی را با هم امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای هر دوی شما خوب است. همچنین می‌توانید با پزشک خود در مورد نگرانی‌های خود صحبت کنید. به خصوص اگر رابطه جنسی باعث درد یا ناراحتی فیزیکی می‌شود.

دکتر زهره کشاورز
منبع

در طی یک پژوهش ۵ ساله نشان داده شد، زنانی که به ندرت رابطه جنسی دارند؛ در قیاس با آن‌هایی که حداقل یک بار در هر هفته رابطه جنسی دارند، ۷۰ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ قرار دارند.

علاوه‌بر این، افراد مبتلا به افسردگی که کمتر از یک بار در هفته رابطه جنسی داشتند، تقریبا ۲ برابر بیشتر از کسانی که یک بار در هفته رابطه جنسی دارند، در معرض خطر مرگ هستند. این یافته‌ها در مجله سلامت روان جنسی منتشر شد.

ثابت شده رابطه جنسی مکرر، فواید زیادی برای سلامتی دارد و از طریق ترشح اندورفین و اکسی‌توسین به کاهش استرس و بهبود خلق و خو کمک می‌کند. همچنین می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و بدن را در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها مقاوم‌تر کند.

فعالیت جنسی منظم با افزایش ضربان قلب و گردش خون به سلامت قلب و عروق کمک می‌کند. علاوه‌بر این، به دلیل ترشح هورمون پرولاکتین، کیفیت خواب را افزایش می‌دهد.

البته باید خاطر نشان کرد که کیفیت رابطه نیز بسیار مهم است و تنها تعداد دفعات انجام آن اهمیت ندارد. در رابطه جنسی و یا هرگونه فعالیت، رضایت طرفین از اهمیت والایی برخوردار است. همچنین باید توجه کرد که رابطه در چارچوب‌های زناشویی باشد و منظور این مقاله انجام رابطه‌های فرازناشویی نبوده است.

دکتر زهره کشاورز
منبع

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی می‌تواند به تخلیه باکتری‌ها از مجرای ادرار کمک کرده و خطر ابتلا به عفونت ادراری (UTI) را کاهش دهد. اگرچه این کار ضروری نیست، اما مفید است.

عفونت ادراری زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها از طریق مجرای ادرار، وارد بدن شده و به مثانه می‌روند.

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی، ممکن است به دفع باکتری‌هایی که در حین مقاربت وارد شده‌اند، کمک کند.

آیا این موضوع برای همه صدق می‌کند؟

انجام این کار برای خانم‌ها سود بیشتری دارد چون مسیر مجرای ادرار به مثانه کوتاه‌ است و باکتری مسافت زیادی را طی نمی‌کند.

در حالت ایده‌آل، شما باید تا ۳۰ دقیقه پس از رابطه جنسی ادرار کنید. این کار ممکن است به دفع باکتری‌ها کمک کند، اما از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (STI) جلوگیری نمی‌کند.

تنها راه کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی استفاده از کاندوم در هر بار فعالیت جنسی و غربالگری منظم است.

نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی به خصوص بعد از رابطه جنسی، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را افزایش دهد.

اگر همیشه به عفونت ادراری مبتلا می‌شوید، به پزشک مراجعه کنید. در این شرایط استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر داروها (در صورت تجویز)، ضروری است.

دکتر زهره کشاورز
منبع

آلرژی به منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می‌شود به علت پروتئین‌های موجود در اسپرم رخ می‌دهد. این بیماری نادر، در زنان شایع‌تر است و تا ۴۰ هزار زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. حتی مردان هم ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشند.

علائم چیست؟

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض منی، یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید:

• سرخی
• سوزش
• تورم
• درد
• خارش

برای زنان، علائم معمولا در فرج یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در طول یا پوست بالای ناحیه اندام تناسلی رخ دهد.

نشانه‌ها ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، ظاهر شوند. واکنش‌های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال، دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند.

به طور کلی، علائم معمولا در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تماس، شروع می‌شوند. بسته به شدت، ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان‌پذیر است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

اگرچه آلرژی به منی می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش کردند که علائم آن‌ها در اوایل دهه ۳۰ زندگی شروع شده است. تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد اکثر زنان مبتلا به این اختلال، قبل از تشخیص، واژینیت عودکننده را تجربه کرده‌اند.

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی دیدید و فکر می‌کنید علائم شما نتیجه حساسیت به مایع منی است، با یک پزشک مشورت کنید.

ممکن است پزشکان حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند:

• عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
• واژینیت مزمن
• عفونت قارچی
• واژینوز باکتریال

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

بهترین راه پیشگیری و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از هر گونه فعالیت جنسی، آنتی‌ هیستامین مصرف کنید.

آیا این موضوع می‌تواند باعث ناباروری شود؟

آلرژی به منی ممکن است باردار شدن را برای برخی از زنان دشوار کند. اگرچه آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می‌تواند در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی اختلال ایجاد کند.

در موارد خفیف، دارو کمک‌کننده است. در موارد شدید، پزشک ممکن است لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.

آیا عوارض دیگری ممکن است؟

همان‌طور که گقتیم آلرژی شدید به منی می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود. نشانه‌ها شامل:‌

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر حساسیت دیگری، ممکن است در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر آلرژی به منی درمان نشود، می‌تواند زندگی جنسی و سلامت کلی شما را مختل کند. بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

آنالیز مایع منی (semen) چیست؟

تجزیه و تحلیل مایع منی (semen) که به آن شمارش اسپرم نیز می گویند، کمیت و کیفیت منی و اسپرم را اندازه گیری می‌کند. منی، مایع غلیظ و سفید رنگی است که از آلت تناسلی آزاد می‌شود که به آن انزال می‌گویند.

اگر شما و همسرتان نتوانسته‌اید باردار شوید، ممکن است دلیلش کیفیت یا کمیت مایع منی باشد. تعداد کم اسپرم می‌تواند باعث ناباروری شوند. تجزیه و تحلیل مایع منی می‌تواند به تشخیص اینکه آیا مشکل منی یا اسپرم است، کمک کند.

در طی آنالیز مایع منی چه اتفاقی می‌افتد؟

شما باید یک نمونه مایع منی ارائه دهید. برای نتایج دقیق، مایع منی باید به سرعت و قبل از مرگ اسپرم بررسی شود.

برای به دست آوردن نتایج دقیق:

- از روان کننده‌ها یا بزاق دهان استفاده نکنید. زیرا ممکن است به اسپرم شما آسیب برسانند.

- تمام مایع منی را جمع‌آوری کنید.

- ممکن است لازم باشد ۲ یا چند نمونه مایع منی را طی یک یا دو هفته ارائه دهید. به این دلیل که تعداد و کیفیت مایع منی شما در روزهای مختلف، متفاوت است.

- قبل از تست، از داشتن هرگونه فعالیت جنسی که منجر به انزال اسپرم می‌شود، به مدت ۲ الی ۷ روز اجتناب کنید. مطمئن شوید که تعداد اسپرم شما در بالاترین سطح خود است.

آیا خطری برای آزمایش وجود دارد؟

هیچ خطر شناخته شده‌ای برای تجزیه و تحلیل مایع منی وجود ندارد.

تجزیه و تحلیل مایع منی اغلب پارامترهای زیر را بررسی می‌کند:

- حجم منی

- تعداد اسپرم

- غلظت اسپرم

- توانایی حرکت اسپرم

- شکل اسپرم

- اسیدیته مایع منی

اگر نتایج آنالیز مایع منی طبیعی نبود، به این معنی نیست که شما برای همیشه نابارور هستید. دلایل احتمالی زیادی وجود دارد، از جمله:

- برخی عادات مانند سیگار کشیدن

- وجود یک مشکل فیزیکی در بیضه‌ها، مانند بزرگ شدن ورید (واریکوسل)

- برخی اختلالات ژنتیکی یا سایر شرایط سلامتی، از جمله اختلالات هورمونی، دیابت و فیبروز کیستیک

درمان ناباروری به علت آن بستگی دارد. در این شرایط بهتر است به یک پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

احتمالا واکنش بسیاری به سناریو جدا خوابیدن زوج‌ها این است: ازدواج آن‌ها محکوم به شکست است.
کارشناسان می‌گویند که اصلا اینطور نیست و این موضوع بسیار رایج‌تر از آن چیزی است که شما فکر می‌کنید.
اولین کاری که باید انجام دهید این است که به مفهوم اصلی جدا خوابیدن پی ببرید. دلیل اصلی اینکه زوج‌ها این کار را انجام می‌دهند؛ این است که عادات خواب متفاوتی دارند و این تفاوت‌ها مانع از خواب راحت آن‌ها می‌شود.

به عنوان مثال، ممکن است یک نفر خروپف کند، که فرد دیگر را بیدار نگه می‌دارد. یا شاید یکی مبتلا به سندرم پای بی‌قرار باشد. حتی می‌تواند یک چیز به ظاهر کوچک باشد، مثلا یک نفر ترجیح می‌دهد با چراغ روشن بخوابد، در حالی که دیگری نیاز به تاریکی مطلق دارد. هر چه باشد، مسئله بزرگتر این است که اختلالات خواب به دلیل این گونه‌ تفاوت‌ها، ممکن است مشکلات بزرگی برای رابطه ایجاد کند.

خطر خوب نخوابیدن این است که زوج‌ها اغلب از یکدیگر رنج می‌برند و یکی از طرفین، دیگری را مقصر می‌داند. علاوه بر این، زوج ها اغلب تحریک پذیرتر می‌شوند و بر سر چیزهای احمقانه دعوا می‌کنند. وقتی افراد به خوبی استراحت کنند، بهتر می‌توانند مشکلات را حل کنند و با خلق و خوی یکنواخت زندگی می‌کنند.

اکنون، این سوال پیش می‌آید: بد نیست شب‌ها فرصت در آغوش گرفتن و رابطه جنسی نداشته باشیم؟ پاسخ به طور خلاصه منفی است. شما می‌توانید این موارد را به قبل یا بعد از خواب منتقل کنید. به این ترتیب کیفیت خواب شما هم خراب نمی‌شود.

دکتر زهره کشاورز
منبع

جالب است بدانید عدم داشتن رابطه جنسی در بین زوجین، اغلب انتخاب مرد است. مخصوصا برای زوج‌های بالای ۵۰ سال که کمتر از ۱۰ بار در سال رابطه جنسی دارند.

تقریبا از هر ۵ زوج آمریکایی، یکی‌شان از لحاظ جنسی فعال نیست. از هر ۳ زن هم یک نفر، بی‌میلی را گزارش می‌کند. با این‌ حال این مردان هستند که رابطه جنسی را متوقف می‌کنند. دلیلش هم این است که اعتماد به نفس خود را برای نغوظ و مقاربت از دست داده‌اند. آن‌ها می‌گویند چرا باید رابطه جنسی را شروع کنم، وقتی توانایی نعوظ یا انزال وجود ندارد؟!

در واقع مردان به دلیل ترس از دست دادن حالت نغوظ، یک رابطه‌ی پرتنش را تجربه می‌کنند. احساس ناامیدی و خجالت باعث می‌شود که فرد به طور کلی از داشتن رابطه جنسی اجتناب کند. مخصوصا اگر شریک زندگی او را سرزنش کند. این باعث می‌شود تمایلات جنسی یک نقش مخرب داشته باشد و پیوند بین شرکا از بین برود.

در این شرایط به جای سرزنش و عصبانیت، صمیمیت، لذت و عشق را انتخاب کنید. شما باید تعریفتان را از رابطه جنسی عوض کنید. برای اکثر مردم (به ویژه مردان)، رابطه جنسی به عنوان دخول تعریف می‌شود. اما روش‌های دیگری هم برای داشتن فعالیت‌های جنسی لذت‌بخش وجود دارد.

در این شرایط، بهتر است با یک پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های کف لگن به‌طور غیرارادی شروع به منقبض شدن می‌کنند. زمانی که شما در حال تصور یا تجربه دخول واژینال هستید. این می‌تواند دخول واژینال را دردناک یا حتی غیرممکن کند.

علائم واژینیسموس از خفیف تا شدید متغیر است. در موارد شدید، دخول واژینال غیرممکن است که می تواند منجر به مشکلات عاطفی و صمیمیت در روابط جنسی شما شود.

انواع واژینیسموس

نوع واژینیسموس به علت بیماری، نحوه و زمان ظاهر شدن علائم بستگی دارد. دو نوع اصلی واژینیسموس وجود دارد: اولیه و ثانویه.

در واژینیسموس اولیه، فرد در تمام طول زندگی خود، درد هنگام نفوذ واژن را تجربه کرده است. واژینیسموس ثانویه (یا اکتسابی) زمانی اتفاق می‌افتد که دخول واژینال در گذشته امکان‌پذیر بوده اما بعدا دردناک یا غیرممکن می‌شود.

یک نوع واژینیسموس هم داریم که در پاسخ به هر نوع نفوذ واژن رخ می‌دهد.

واژینیسموس ممکن است در پاسخ به انواع خاصی از دخول رخ دهد. برای مثال، ممکن است فردی بتواند از تامپون استفاده کند، اما نتواند تحت معاینه لگن قرار گیرد.

علائم

علائم واژینیسموس می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. یکی از علائم بارز، انقباض غیرارادی (یا سفت شدن) عضلات کف لگن است. انقباضات عضلانی باعث باریک شدن واژن می‌شود که دخول را دردناک یا غیرممکن می‌کند. علائم دیگر نیز عبارتند از:

• درد یا ناراحتی لگن با نفوذ واژن
• ناتوانی در داشتن رابطه جنسی واژینال یا معاینه لگن
• مشکل در قرار دادن تامپون در طول سیکل قاعدگی
• داشتن احساس شرم، خجالت، ترس و اضطراب برای داشتن رابطه جنسی

علل

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات کف لگن و اطراف واژن شما منقبض یا سفت می‌شوند. عضلات کف لگن اندام‌های لگن را در جای خود نگه می‌دارند و به واژن، مثانه و رکتوم اجازه می‌دهند تا به درستی کار کنند.

عوامل مختلفی ممکن است در چرایی ابتلای فرد به این بیماری نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از:

• شرم و سایر نگرش های منفی نسبت به رابطه جنسی
• سابقه سوء استفاده جنسی
• فقدان دانش یا آموزش جنسی
• ترس از درد فیزیکی، دخول یا بارداری
• اختلال عملکرد کف لگن
• آسیب واژن از طریق زایمان

تشخیص

اگر مشکوک به واژینیسموس هستید، بهتر است به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

او ممکن است از شما سوالات شخصی بپرسد. مانند سابقه جنسی، تعداد شرکا یا تجربه ضربه.

در حالی که جواب دادن به این سوالات ممکن است ناراحت کننده باشد، پاسخ صادقانه به تسریع روند تشخیص کمک می‌کند.

درمان

هدف اصلی درمان واژینیسموس مدیریت عوامل روحی و جسمی است. درمان واژینیسموس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. درمان شناختی رفتاری
۲. روان درمانی
۳. فیزیوتراپی کف لگن به تشخیص پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری
۴. دارو درمانی با نظر پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری

• واژینیسموس را نمی توان با جراحی درمان کرد!

به یاد داشته باشید، نتیجه درمان یک شبه حاصل نمی‌شود. در طول این فرآیند صبور باشید و به پزشک خود اعتماد کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

خونریزی واژینال یا لکه بینی که از نظر پزشکی به عنوان خونریزی پس از مقاربت شناخته می‌شود، می‌تواند نگرا‌ن‌کننده باشد. اگر خونریزی بعد از رابطه جنسی بیش از یک بار اتفاق افتاد، وقت آن است که با پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید. برخی از مشکلات سلامتی مانند عفونت یا سرطان دهانه رحم نیز می‌توانند باعث خونریزی بعد از رابطه جنسی شوند. اما اکثر دلایل آن خطرناک نیستند. در این جا با برخی از دلایل خونریزی واژینال پس از رابطه جنسی می‌پردازیم:

۱- خشکی واژن:
اگر واژن مرطوب نباشد و شما برانگیخته نشده باشید، اصطکاک هنگام دخول می‌تواند به بافت‌های حساس واژن آسیب زده و منجر به خونریزی شود.

خشکی واژن معمولا ناشی از موارد زیر است:

تغییرات هورمونی: کاهش سطح استروژن پس از زایمان، دوران شیردهی، دوران پیش از زادبس (یائسگی) و بعد از آن

شیمی درمانی: شیمی درمانی با کاهش تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان‌ها، باعث خشکی واژن می‌شود.

۲- داروها:
هر نوع داروی ضد بارداری هورمونی می‌تواند منجر به لکه بینی بعد از مقاربت شود. لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی، خشکی واژن یا خونریزی ناگهانی هنگام استفاده از این داروها شایع است.

دستگاه (IUD) نیز می‌تواند باعث خونریزی شود.

۳- عفونت‌های مقاربتی:
عفونت‌های مقاربتی (STIs) می‌توانند باعث خونریزی پس از رابطه جنسی شوند. به‌ویژه اگر عفونت منجر به التهاب دهانه رحم (سرویسیت) شده باشد. دهانه رحم بسیار تحریک شده نیز ممکن است خونریزی کند.

بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، تریکومونیازیس و تبخال می‌توانند باعث عفونت دهانه رحم شوند.

سوزاک و کلامیدیا ممکن است منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شوند. قبلا در سلامت باروری به توضیح (PID) پرداختیم.

این عفونت می‌تواند باعث خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از رابطه جنسی، درد لگن، ترشحات غیر معمول و بوی بد شود. PID درمان‌نشده نیز می‌تواند منجر به ناباروری شود.

بیشتر افراد علائم بیماری های مقاربتی را ندارند. به همین دلیل در صورت داشتن علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، به پزشک مراجعه کنید.

۴- پولیپ رحم و دهانه رحم
پولیپ‌ها بافت‌هایی مانند قطرات اشک هستند که در دستگاه تناسلی روی دهانه رحم یا داخل رحم تشکیل می‌شوند. آن‌ها رگ های خونی زیادی دارند که در صورت آسیب ممکن است خونریزی کنند.

پولیپ‌های دهانه رحم می‌توانند از دهانه رحم به داخل واژن آویزان شده و هنگام دخول پاره شوند. پولیپ‌های داخل رحم نیز ممکن است در حین رابطه جنسی تحریک شوند.

این بیماری در افرادی که بیش از ۴۰ سال سن دارند یا وارد دوران قبل از زادبس (یائسگی) شده‌اند، شایع‌تر است.

پولیپ‌های رحم و دهانه رحم معمولا خوش‌خیم هستند. به این معنی که غیر سرطانی هستند. در موارد نادر، می توانند به سرطان آندومتر و دهانه رحم تبدیل شوند.

۵- واژینوز باکتریایی یا عفونت مخمری
هر نوع عفونتی ممکن است باعث التهاب، تحریک و خونریزی شود. واژینوز باکتریایی (BV) که در اثر رشد بیش از حد باکتری‌ها ایجاد می‌شود، شایع‌ترین عفونت واژن در بین افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال است. اکثر زنان حداقل یک عفونت قارچی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند.

علائم BV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید یا خاکستری
• خارش
• سوزش
• بوی بد واژن
• تورم

خونریزی شایع‌ترین علامت واژینوز باکتریایی یا عفونت قارچی نیست. اکثر افراد مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند.

۶- فیبروئید رحم

فیبروم رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است که می‌تواند به کوچکی یک نخود یا بزرگ‌تر از گریپ‌فروت باشد.

فیبروم‌ها ممکن است در حین رابطه جنسی،‌ خونریزی کنند. بیش از ۷۵ درصد زنان در مقطعی از سال‌های باروری (۳۰ تا ۴۰ سالگی) فیبروم دارند.

اکثر زنان علائم خاصی ندارند. درمان، معمولا ضروری نیست مگر اینکه فیبروم بسیار بزرگ شود. اگر این اتفاق بیفتد، گزینه های درمانی، از جمله دارو یا جراحی لازم است.

۷- سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه‌ی رحم، در ناحیه بین کانال واژن و انتهای رحم رخ می‌دهد. خونریزی هنگام رابطه جنسی علامت اصلی این سرطان است.

خونریزی معمولا کم و بدون درد است. سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان است.

HPV یا همان (ویروس پاپیلومای انسانی) هم می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. با علائم و نشانه‌های این ویروس در سایت سلامت باروری آشنا شوید.

اگر به طور منظم خونریزی غیرطبیعی دارید، در اسرع وقت به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

هیچ شکی در در میزان لذت ارگاسم وجود ندارد. اما تنوع و نحوه رسیدن به این حس است که رابطه جنسی را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

ارگاسم یک واکنش فیزیکی است و زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌ها در طول برانگیختگی جنسی، سفت شده و سپس از طریق یک سری انقباضات ریتمیک شل می‌شوند.

جالب است بدانید که اکسی‌توسین ترشح شده شما را به شریکتان وابسته‌تر می‌کند.

زنان می‌توانند انواع مختلفی از ارگاسم را تجربه کنند که از نظر شدت و مدت زمان، متفاوت هستند.

ارگاسم کلیتورال

کلیتوریس بخش بسیار حساس آناتومی یک زن است که از میلیون‌ها پایانه عصبی شبیه به آلت تناسلی تشکیل شده. این اندام جنسی مانند یک بافت کوچک نعوظ در قسمت بیرونی فرج است اما در داخل واژن نیز گسترش می‌یابد. تحریک مستقیم کلیتوریس یا لمس اطراف آن باعث افزایش جریان خون در این ناحیه می‌شود که به دنبال آن ارگاسم رخ می‌دهد.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۸، نشان داد که نوازش کلیتوریس به جلو و عقب و در دایره‌های پهن و کوچک می تواند منجر به ارگاسم شود. در همان مطالعه، ۳۶/۶ درصد، گفتند که برای رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی به تحریک کلیتورال نیاز دارند. ۳۶ درصد هم گفتند که ارگاسم با تحریک کلیتورال حس بهتری دارد. حتی اگر بدون آن به ارگاسم برسند.

ارگاسم نقطه جی

تحریک نقطه جی یک راه دیگر برای رسیدن زنان به ارگاسم است. با این حال، محققان هنوز در مورد مکان آن بحث می‌کنند. توافق کلی این است که نقطه G، در دیواره جلویی واژن، تقریبا در نیمه‌ی راه، بین دهانه واژن و دهانه رحم قرار دارد. برخی محققان معتقدند که نقطه جی خودش یک اندام جنسی است، در حالی که برخی دیگر معتقدند که بخشی از شبکه‌های عصبی کلیتوریس است. این نقطه برای برخی از زنان، حالت اسفنجی دارد.

چگونه می‌توان نقطه G را پیدا کرد؟ در داخل واژن و به سمت جلو یک ناحیه ناهموار یا یک برآمدگی قابل لمس است.

برخی از افراد معتقدند که ارگاسم نقطه G در مقایسه با سایر انواع ارگاسم بهتر است.

ارگاسم واژن

این ارگاسم ناشی از رابطه جنسی واژینال است که به طور مستقیم کلیتوریس و نقطه G را تحریک نمی‌کند.

نقطه A، در دیواره جلویی واژن، درست زیر دهانه رحم قرار دارد. این ناحیه با لمس درست می‌تواند باعث ارگاسم عمیق واژن شود. برخی افراد ممکن است از لمس دهانه رحم نیز به ارگاسم برسند.

تحریک این ناحیه می‌تواند باعث انقباض کل رحم با انقباضات شدید شود.

با این حال، برخی از افراد ممکن است هرگز ارگاسم واژینال را تجربه نکنند. در مطالعه‌ای در سال۲۰۱۸، روی بیش از هزار زن، ۱۸/۴ درصد گفتند که رابطه جنسی واژینال به تنهایی نمی‌تواند آن‌ها را به اوج برساند. برخی تحقیقات نشان دادند که با زاویه دادن مناسب و دخول کم، می‌توان ارگاسم واژینال را تجربه کرد.

ارگاسم نوک سینه

در مورد اینکه چه تعداد از زنان می‌توانند بدون تماس با اندام تناسلی خود به ارگاسم برسند، اتفاق نظر وجود ندارد.

محققان همچنین دقیقا مطمئن نیستند که چرا ارگاسم نوک سینه اتفاق می‌افتد. اما مطالعات نشان داده که تحریک نوک سینه بخشی از مغز را فعال می‌کند که تحریکات تناسلی را کنترل می‌کند.

نوک سینه‌ها، مملو از پایانه‌های عصبی و پوست حساس است.

داشتن ارگاسم نوک سینه در زنان، نیازمند تمرین است. اگر لمس مناسب وجود داشته باشد، وقوع ارگاسم امکان‌پذیر است.

ارگاسم ترکیبی

ارگاسم ترکیبی زمانی اتفاق می‌افتد که بیش از یک منطقه به طور همزمان تحریک شود. برای مثال نفوذ نقطه G را همراه با لمس کلیتورال در نظر بگیرید.

در واقع، تحریک بیش‌تر، با جریان خون بیش‌تر و ارگاسم بهتر همراه است.

ارگاسم‌های پشت سر هم

زنان برخلاف مردان، می‌توانند ارگاسم‌های پشت سر هم را تجربه کنند. زیرا به زمان استراحت بین ارگاسم‌ها و برانگیختگی مجدد، نیاز ندارند. در واقع اگر به حالت قبل از برانگیختگی برنگردید، می‌توانید یک ارگاسم دیگر را تجربه کنید.

برای تجربه ارگاسم های متعدد، می‌توانید ماهیچه‌های لگن خود را به منقبض کنید (با فشار دادن و رها کردن به گونه‌ای که انگار ادرار خود را نگه داشته‌اید). این کار، جریان خون را بالا نگه می‌دارد، حساسیت را افزایش می‌دهد و رسیدن به ارگاسم دوم را آسان‌تر می‌کند.

ارگاسم همراه با خروج مایع

در برخی از زنان، مایعی از غدد اطراف مجرای ادرار یا سطح قدامی واژن، در حین یا قبل از ارگاسم خارج می‌شود. هنوز اثبات دقیقی وجود ندارد که این مایع واقعا از کجا خارج می‌شود.

حدود ۱۰ تا ۵۴ درصد از زنان ممکن است در طول رابطه، این نوع از ارگاسم را تجربه کنند.

ارگاسم در ورزش!

رسیدن به اوج لذت جنسی، در طول یک تمرین ورزشی شدید، بعید نیست. مطالعه‌ای در دانشگاه ایندیانا نشان داد که ۳۷۰ مورد از ۵۳۰ زن، معمولا از طریق تمرینات میان‌تنه، ارگاسم یا لذت جنسی را تجربه کرده‌اند.

یکی از راه‌های القای ارگاسم این است که ماهیچه‌های کف لگن را بسیار منقبض کنید. اگر کسی عضلات لگن توسعه یافته‌ای داشته باشد و در طول تمرین، آن‌ها را واقعا منقبض کند، وقوع ارگاسم امکان‌پذیر است.

البته در بیشتر افراد، تحریک کلیتورال  یا واژن هم نیاز است.

ارگاسم در خواب

زنان ممکن است در طول خواب به ارگاسم برسند. ۱۱ درصد ارگاسم‌های خواب احتمالا با یک رویای شهوانی شروع می‌شوند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد افرادی که روی شکم می‌خوابند بیشتر احتمال دارد در طول خواب، رویاهای شهوانی و احساسات جنسی داشته باشند. با این حال، دلایل دقیق ارگاسم خواب، کاملا ثابت یا درک نشده است.

تحقیقات در مورد ارگاسم خواب بسیار کم و قدیمی است. بهترین استناد مربوط به یک مطالعه در دهه ۱۹۵۰ است که نشان داد ۳۷ درصد از شرکت‌کنندگان زن تا سن ۴۵ سالگی، ارگاسم خواب داشته‌اند.

تحریک کلیتورال غالب‌ترین ارگاسم دست ‌یافتنی در زنان است. موقعیتی که برای دیگران لذت بخش است ممکن است برای شما تحریک‌آمیز نباشد. آزمایش نقطه‌های گوناگون و تحریک اندام‌های مختلف (مانند نقطه A یا G)، می‌تواند درهای جدید ارگاسم را به روی شما باز کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع