ادرار کردن بعد از رابطه جنسی می‌تواند به تخلیه باکتری‌ها از مجرای ادرار کمک کرده و خطر ابتلا به عفونت ادراری (UTI) را کاهش دهد. اگرچه این کار ضروری نیست، اما مفید است.

عفونت ادراری زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها از طریق مجرای ادرار، وارد بدن شده و به مثانه می‌روند.

ادرار کردن بعد از رابطه جنسی، ممکن است به دفع باکتری‌هایی که در حین مقاربت وارد شده‌اند، کمک کند.

آیا این موضوع برای همه صدق می‌کند؟

انجام این کار برای خانم‌ها سود بیشتری دارد چون مسیر مجرای ادرار به مثانه کوتاه‌ است و باکتری مسافت زیادی را طی نمی‌کند.

در حالت ایده‌آل، شما باید تا ۳۰ دقیقه پس از رابطه جنسی ادرار کنید. این کار ممکن است به دفع باکتری‌ها کمک کند، اما از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی (STI) جلوگیری نمی‌کند.

تنها راه کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی استفاده از کاندوم در هر بار فعالیت جنسی و غربالگری منظم است.

نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی به خصوص بعد از رابطه جنسی، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری را افزایش دهد.

اگر همیشه به عفونت ادراری مبتلا می‌شوید، به پزشک مراجعه کنید. در این شرایط استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر داروها (در صورت تجویز)، ضروری است.

دکتر زهره کشاورز
منبع

آلرژی به منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می‌شود به علت پروتئین‌های موجود در اسپرم رخ می‌دهد. این بیماری نادر، در زنان شایع‌تر است و تا ۴۰ هزار زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. حتی مردان هم ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشند.

علائم چیست؟

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض منی، یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید:

• سرخی
• سوزش
• تورم
• درد
• خارش

برای زنان، علائم معمولا در فرج یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در طول یا پوست بالای ناحیه اندام تناسلی رخ دهد.

نشانه‌ها ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، ظاهر شوند. واکنش‌های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال، دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند.

به طور کلی، علائم معمولا در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تماس، شروع می‌شوند. بسته به شدت، ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان‌پذیر است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

اگرچه آلرژی به منی می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش کردند که علائم آن‌ها در اوایل دهه ۳۰ زندگی شروع شده است. تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد اکثر زنان مبتلا به این اختلال، قبل از تشخیص، واژینیت عودکننده را تجربه کرده‌اند.

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی دیدید و فکر می‌کنید علائم شما نتیجه حساسیت به مایع منی است، با یک پزشک مشورت کنید.

ممکن است پزشکان حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند:

• عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
• واژینیت مزمن
• عفونت قارچی
• واژینوز باکتریال

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

بهترین راه پیشگیری و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از هر گونه فعالیت جنسی، آنتی‌ هیستامین مصرف کنید.

آیا این موضوع می‌تواند باعث ناباروری شود؟

آلرژی به منی ممکن است باردار شدن را برای برخی از زنان دشوار کند. اگرچه آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می‌تواند در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی اختلال ایجاد کند.

در موارد خفیف، دارو کمک‌کننده است. در موارد شدید، پزشک ممکن است لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.

آیا عوارض دیگری ممکن است؟

همان‌طور که گقتیم آلرژی شدید به منی می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود. نشانه‌ها شامل:‌

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر حساسیت دیگری، ممکن است در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر آلرژی به منی درمان نشود، می‌تواند زندگی جنسی و سلامت کلی شما را مختل کند. بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

آنالیز مایع منی (semen) چیست؟

تجزیه و تحلیل مایع منی (semen) که به آن شمارش اسپرم نیز می گویند، کمیت و کیفیت منی و اسپرم را اندازه گیری می‌کند. منی، مایع غلیظ و سفید رنگی است که از آلت تناسلی آزاد می‌شود که به آن انزال می‌گویند.

اگر شما و همسرتان نتوانسته‌اید باردار شوید، ممکن است دلیلش کیفیت یا کمیت مایع منی باشد. تعداد کم اسپرم می‌تواند باعث ناباروری شوند. تجزیه و تحلیل مایع منی می‌تواند به تشخیص اینکه آیا مشکل منی یا اسپرم است، کمک کند.

در طی آنالیز مایع منی چه اتفاقی می‌افتد؟

شما باید یک نمونه مایع منی ارائه دهید. برای نتایج دقیق، مایع منی باید به سرعت و قبل از مرگ اسپرم بررسی شود.

برای به دست آوردن نتایج دقیق:

- از روان کننده‌ها یا بزاق دهان استفاده نکنید. زیرا ممکن است به اسپرم شما آسیب برسانند.

- تمام مایع منی را جمع‌آوری کنید.

- ممکن است لازم باشد ۲ یا چند نمونه مایع منی را طی یک یا دو هفته ارائه دهید. به این دلیل که تعداد و کیفیت مایع منی شما در روزهای مختلف، متفاوت است.

- قبل از تست، از داشتن هرگونه فعالیت جنسی که منجر به انزال اسپرم می‌شود، به مدت ۲ الی ۷ روز اجتناب کنید. مطمئن شوید که تعداد اسپرم شما در بالاترین سطح خود است.

آیا خطری برای آزمایش وجود دارد؟

هیچ خطر شناخته شده‌ای برای تجزیه و تحلیل مایع منی وجود ندارد.

تجزیه و تحلیل مایع منی اغلب پارامترهای زیر را بررسی می‌کند:

- حجم منی

- تعداد اسپرم

- غلظت اسپرم

- توانایی حرکت اسپرم

- شکل اسپرم

- اسیدیته مایع منی

اگر نتایج آنالیز مایع منی طبیعی نبود، به این معنی نیست که شما برای همیشه نابارور هستید. دلایل احتمالی زیادی وجود دارد، از جمله:

- برخی عادات مانند سیگار کشیدن

- وجود یک مشکل فیزیکی در بیضه‌ها، مانند بزرگ شدن ورید (واریکوسل)

- برخی اختلالات ژنتیکی یا سایر شرایط سلامتی، از جمله اختلالات هورمونی، دیابت و فیبروز کیستیک

درمان ناباروری به علت آن بستگی دارد. در این شرایط بهتر است به یک پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

احتمالا واکنش بسیاری به سناریو جدا خوابیدن زوج‌ها این است: ازدواج آن‌ها محکوم به شکست است.
کارشناسان می‌گویند که اصلا اینطور نیست و این موضوع بسیار رایج‌تر از آن چیزی است که شما فکر می‌کنید.
اولین کاری که باید انجام دهید این است که به مفهوم اصلی جدا خوابیدن پی ببرید. دلیل اصلی اینکه زوج‌ها این کار را انجام می‌دهند؛ این است که عادات خواب متفاوتی دارند و این تفاوت‌ها مانع از خواب راحت آن‌ها می‌شود.

به عنوان مثال، ممکن است یک نفر خروپف کند، که فرد دیگر را بیدار نگه می‌دارد. یا شاید یکی مبتلا به سندرم پای بی‌قرار باشد. حتی می‌تواند یک چیز به ظاهر کوچک باشد، مثلا یک نفر ترجیح می‌دهد با چراغ روشن بخوابد، در حالی که دیگری نیاز به تاریکی مطلق دارد. هر چه باشد، مسئله بزرگتر این است که اختلالات خواب به دلیل این گونه‌ تفاوت‌ها، ممکن است مشکلات بزرگی برای رابطه ایجاد کند.

خطر خوب نخوابیدن این است که زوج‌ها اغلب از یکدیگر رنج می‌برند و یکی از طرفین، دیگری را مقصر می‌داند. علاوه بر این، زوج ها اغلب تحریک پذیرتر می‌شوند و بر سر چیزهای احمقانه دعوا می‌کنند. وقتی افراد به خوبی استراحت کنند، بهتر می‌توانند مشکلات را حل کنند و با خلق و خوی یکنواخت زندگی می‌کنند.

اکنون، این سوال پیش می‌آید: بد نیست شب‌ها فرصت در آغوش گرفتن و رابطه جنسی نداشته باشیم؟ پاسخ به طور خلاصه منفی است. شما می‌توانید این موارد را به قبل یا بعد از خواب منتقل کنید. به این ترتیب کیفیت خواب شما هم خراب نمی‌شود.

دکتر زهره کشاورز
منبع

جالب است بدانید عدم داشتن رابطه جنسی در بین زوجین، اغلب انتخاب مرد است. مخصوصا برای زوج‌های بالای ۵۰ سال که کمتر از ۱۰ بار در سال رابطه جنسی دارند.

تقریبا از هر ۵ زوج آمریکایی، یکی‌شان از لحاظ جنسی فعال نیست. از هر ۳ زن هم یک نفر، بی‌میلی را گزارش می‌کند. با این‌ حال این مردان هستند که رابطه جنسی را متوقف می‌کنند. دلیلش هم این است که اعتماد به نفس خود را برای نغوظ و مقاربت از دست داده‌اند. آن‌ها می‌گویند چرا باید رابطه جنسی را شروع کنم، وقتی توانایی نعوظ یا انزال وجود ندارد؟!

در واقع مردان به دلیل ترس از دست دادن حالت نغوظ، یک رابطه‌ی پرتنش را تجربه می‌کنند. احساس ناامیدی و خجالت باعث می‌شود که فرد به طور کلی از داشتن رابطه جنسی اجتناب کند. مخصوصا اگر شریک زندگی او را سرزنش کند. این باعث می‌شود تمایلات جنسی یک نقش مخرب داشته باشد و پیوند بین شرکا از بین برود.

در این شرایط به جای سرزنش و عصبانیت، صمیمیت، لذت و عشق را انتخاب کنید. شما باید تعریفتان را از رابطه جنسی عوض کنید. برای اکثر مردم (به ویژه مردان)، رابطه جنسی به عنوان دخول تعریف می‌شود. اما روش‌های دیگری هم برای داشتن فعالیت‌های جنسی لذت‌بخش وجود دارد.

در این شرایط، بهتر است با یک پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های کف لگن به‌طور غیرارادی شروع به منقبض شدن می‌کنند. زمانی که شما در حال تصور یا تجربه دخول واژینال هستید. این می‌تواند دخول واژینال را دردناک یا حتی غیرممکن کند.

علائم واژینیسموس از خفیف تا شدید متغیر است. در موارد شدید، دخول واژینال غیرممکن است که می تواند منجر به مشکلات عاطفی و صمیمیت در روابط جنسی شما شود.

انواع واژینیسموس

نوع واژینیسموس به علت بیماری، نحوه و زمان ظاهر شدن علائم بستگی دارد. دو نوع اصلی واژینیسموس وجود دارد: اولیه و ثانویه.

در واژینیسموس اولیه، فرد در تمام طول زندگی خود، درد هنگام نفوذ واژن را تجربه کرده است. واژینیسموس ثانویه (یا اکتسابی) زمانی اتفاق می‌افتد که دخول واژینال در گذشته امکان‌پذیر بوده اما بعدا دردناک یا غیرممکن می‌شود.

یک نوع واژینیسموس هم داریم که در پاسخ به هر نوع نفوذ واژن رخ می‌دهد.

واژینیسموس ممکن است در پاسخ به انواع خاصی از دخول رخ دهد. برای مثال، ممکن است فردی بتواند از تامپون استفاده کند، اما نتواند تحت معاینه لگن قرار گیرد.

علائم

علائم واژینیسموس می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. یکی از علائم بارز، انقباض غیرارادی (یا سفت شدن) عضلات کف لگن است. انقباضات عضلانی باعث باریک شدن واژن می‌شود که دخول را دردناک یا غیرممکن می‌کند. علائم دیگر نیز عبارتند از:

• درد یا ناراحتی لگن با نفوذ واژن
• ناتوانی در داشتن رابطه جنسی واژینال یا معاینه لگن
• مشکل در قرار دادن تامپون در طول سیکل قاعدگی
• داشتن احساس شرم، خجالت، ترس و اضطراب برای داشتن رابطه جنسی

علل

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات کف لگن و اطراف واژن شما منقبض یا سفت می‌شوند. عضلات کف لگن اندام‌های لگن را در جای خود نگه می‌دارند و به واژن، مثانه و رکتوم اجازه می‌دهند تا به درستی کار کنند.

عوامل مختلفی ممکن است در چرایی ابتلای فرد به این بیماری نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از:

• شرم و سایر نگرش های منفی نسبت به رابطه جنسی
• سابقه سوء استفاده جنسی
• فقدان دانش یا آموزش جنسی
• ترس از درد فیزیکی، دخول یا بارداری
• اختلال عملکرد کف لگن
• آسیب واژن از طریق زایمان

تشخیص

اگر مشکوک به واژینیسموس هستید، بهتر است به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

او ممکن است از شما سوالات شخصی بپرسد. مانند سابقه جنسی، تعداد شرکا یا تجربه ضربه.

در حالی که جواب دادن به این سوالات ممکن است ناراحت کننده باشد، پاسخ صادقانه به تسریع روند تشخیص کمک می‌کند.

درمان

هدف اصلی درمان واژینیسموس مدیریت عوامل روحی و جسمی است. درمان واژینیسموس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. درمان شناختی رفتاری
۲. روان درمانی
۳. فیزیوتراپی کف لگن به تشخیص پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری
۴. دارو درمانی با نظر پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری

• واژینیسموس را نمی توان با جراحی درمان کرد!

به یاد داشته باشید، نتیجه درمان یک شبه حاصل نمی‌شود. در طول این فرآیند صبور باشید و به پزشک خود اعتماد کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

خونریزی واژینال یا لکه بینی که از نظر پزشکی به عنوان خونریزی پس از مقاربت شناخته می‌شود، می‌تواند نگرا‌ن‌کننده باشد. اگر خونریزی بعد از رابطه جنسی بیش از یک بار اتفاق افتاد، وقت آن است که با پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید. برخی از مشکلات سلامتی مانند عفونت یا سرطان دهانه رحم نیز می‌توانند باعث خونریزی بعد از رابطه جنسی شوند. اما اکثر دلایل آن خطرناک نیستند. در این جا با برخی از دلایل خونریزی واژینال پس از رابطه جنسی می‌پردازیم:

۱- خشکی واژن:
اگر واژن مرطوب نباشد و شما برانگیخته نشده باشید، اصطکاک هنگام دخول می‌تواند به بافت‌های حساس واژن آسیب زده و منجر به خونریزی شود.

خشکی واژن معمولا ناشی از موارد زیر است:

تغییرات هورمونی: کاهش سطح استروژن پس از زایمان، دوران شیردهی، دوران پیش از زادبس (یائسگی) و بعد از آن

شیمی درمانی: شیمی درمانی با کاهش تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان‌ها، باعث خشکی واژن می‌شود.

۲- داروها:
هر نوع داروی ضد بارداری هورمونی می‌تواند منجر به لکه بینی بعد از مقاربت شود. لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی، خشکی واژن یا خونریزی ناگهانی هنگام استفاده از این داروها شایع است.

دستگاه (IUD) نیز می‌تواند باعث خونریزی شود.

۳- عفونت‌های مقاربتی:
عفونت‌های مقاربتی (STIs) می‌توانند باعث خونریزی پس از رابطه جنسی شوند. به‌ویژه اگر عفونت منجر به التهاب دهانه رحم (سرویسیت) شده باشد. دهانه رحم بسیار تحریک شده نیز ممکن است خونریزی کند.

بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، تریکومونیازیس و تبخال می‌توانند باعث عفونت دهانه رحم شوند.

سوزاک و کلامیدیا ممکن است منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شوند. قبلا در سلامت باروری به توضیح (PID) پرداختیم.

این عفونت می‌تواند باعث خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از رابطه جنسی، درد لگن، ترشحات غیر معمول و بوی بد شود. PID درمان‌نشده نیز می‌تواند منجر به ناباروری شود.

بیشتر افراد علائم بیماری های مقاربتی را ندارند. به همین دلیل در صورت داشتن علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، به پزشک مراجعه کنید.

۴- پولیپ رحم و دهانه رحم
پولیپ‌ها بافت‌هایی مانند قطرات اشک هستند که در دستگاه تناسلی روی دهانه رحم یا داخل رحم تشکیل می‌شوند. آن‌ها رگ های خونی زیادی دارند که در صورت آسیب ممکن است خونریزی کنند.

پولیپ‌های دهانه رحم می‌توانند از دهانه رحم به داخل واژن آویزان شده و هنگام دخول پاره شوند. پولیپ‌های داخل رحم نیز ممکن است در حین رابطه جنسی تحریک شوند.

این بیماری در افرادی که بیش از ۴۰ سال سن دارند یا وارد دوران قبل از زادبس (یائسگی) شده‌اند، شایع‌تر است.

پولیپ‌های رحم و دهانه رحم معمولا خوش‌خیم هستند. به این معنی که غیر سرطانی هستند. در موارد نادر، می توانند به سرطان آندومتر و دهانه رحم تبدیل شوند.

۵- واژینوز باکتریایی یا عفونت مخمری
هر نوع عفونتی ممکن است باعث التهاب، تحریک و خونریزی شود. واژینوز باکتریایی (BV) که در اثر رشد بیش از حد باکتری‌ها ایجاد می‌شود، شایع‌ترین عفونت واژن در بین افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال است. اکثر زنان حداقل یک عفونت قارچی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند.

علائم BV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید یا خاکستری
• خارش
• سوزش
• بوی بد واژن
• تورم

خونریزی شایع‌ترین علامت واژینوز باکتریایی یا عفونت قارچی نیست. اکثر افراد مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند.

۶- فیبروئید رحم

فیبروم رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است که می‌تواند به کوچکی یک نخود یا بزرگ‌تر از گریپ‌فروت باشد.

فیبروم‌ها ممکن است در حین رابطه جنسی،‌ خونریزی کنند. بیش از ۷۵ درصد زنان در مقطعی از سال‌های باروری (۳۰ تا ۴۰ سالگی) فیبروم دارند.

اکثر زنان علائم خاصی ندارند. درمان، معمولا ضروری نیست مگر اینکه فیبروم بسیار بزرگ شود. اگر این اتفاق بیفتد، گزینه های درمانی، از جمله دارو یا جراحی لازم است.

۷- سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه‌ی رحم، در ناحیه بین کانال واژن و انتهای رحم رخ می‌دهد. خونریزی هنگام رابطه جنسی علامت اصلی این سرطان است.

خونریزی معمولا کم و بدون درد است. سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان است.

HPV یا همان (ویروس پاپیلومای انسانی) هم می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. با علائم و نشانه‌های این ویروس در سایت سلامت باروری آشنا شوید.

اگر به طور منظم خونریزی غیرطبیعی دارید، در اسرع وقت به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

هیچ شکی در در میزان لذت ارگاسم وجود ندارد. اما تنوع و نحوه رسیدن به این حس است که رابطه جنسی را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

ارگاسم یک واکنش فیزیکی است و زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌ها در طول برانگیختگی جنسی، سفت شده و سپس از طریق یک سری انقباضات ریتمیک شل می‌شوند.

جالب است بدانید که اکسی‌توسین ترشح شده شما را به شریکتان وابسته‌تر می‌کند.

زنان می‌توانند انواع مختلفی از ارگاسم را تجربه کنند که از نظر شدت و مدت زمان، متفاوت هستند.

ارگاسم کلیتورال

کلیتوریس بخش بسیار حساس آناتومی یک زن است که از میلیون‌ها پایانه عصبی شبیه به آلت تناسلی تشکیل شده. این اندام جنسی مانند یک بافت کوچک نعوظ در قسمت بیرونی فرج است اما در داخل واژن نیز گسترش می‌یابد. تحریک مستقیم کلیتوریس یا لمس اطراف آن باعث افزایش جریان خون در این ناحیه می‌شود که به دنبال آن ارگاسم رخ می‌دهد.

مطالعه ای در سال ۲۰۱۸، نشان داد که نوازش کلیتوریس به جلو و عقب و در دایره‌های پهن و کوچک می تواند منجر به ارگاسم شود. در همان مطالعه، ۳۶/۶ درصد، گفتند که برای رسیدن به ارگاسم در طول رابطه جنسی به تحریک کلیتورال نیاز دارند. ۳۶ درصد هم گفتند که ارگاسم با تحریک کلیتورال حس بهتری دارد. حتی اگر بدون آن به ارگاسم برسند.

ارگاسم نقطه جی

تحریک نقطه جی یک راه دیگر برای رسیدن زنان به ارگاسم است. با این حال، محققان هنوز در مورد مکان آن بحث می‌کنند. توافق کلی این است که نقطه G، در دیواره جلویی واژن، تقریبا در نیمه‌ی راه، بین دهانه واژن و دهانه رحم قرار دارد. برخی محققان معتقدند که نقطه جی خودش یک اندام جنسی است، در حالی که برخی دیگر معتقدند که بخشی از شبکه‌های عصبی کلیتوریس است. این نقطه برای برخی از زنان، حالت اسفنجی دارد.

چگونه می‌توان نقطه G را پیدا کرد؟ در داخل واژن و به سمت جلو یک ناحیه ناهموار یا یک برآمدگی قابل لمس است.

برخی از افراد معتقدند که ارگاسم نقطه G در مقایسه با سایر انواع ارگاسم بهتر است.

ارگاسم واژن

این ارگاسم ناشی از رابطه جنسی واژینال است که به طور مستقیم کلیتوریس و نقطه G را تحریک نمی‌کند.

نقطه A، در دیواره جلویی واژن، درست زیر دهانه رحم قرار دارد. این ناحیه با لمس درست می‌تواند باعث ارگاسم عمیق واژن شود. برخی افراد ممکن است از لمس دهانه رحم نیز به ارگاسم برسند.

تحریک این ناحیه می‌تواند باعث انقباض کل رحم با انقباضات شدید شود.

با این حال، برخی از افراد ممکن است هرگز ارگاسم واژینال را تجربه نکنند. در مطالعه‌ای در سال۲۰۱۸، روی بیش از هزار زن، ۱۸/۴ درصد گفتند که رابطه جنسی واژینال به تنهایی نمی‌تواند آن‌ها را به اوج برساند. برخی تحقیقات نشان دادند که با زاویه دادن مناسب و دخول کم، می‌توان ارگاسم واژینال را تجربه کرد.

ارگاسم نوک سینه

در مورد اینکه چه تعداد از زنان می‌توانند بدون تماس با اندام تناسلی خود به ارگاسم برسند، اتفاق نظر وجود ندارد.

محققان همچنین دقیقا مطمئن نیستند که چرا ارگاسم نوک سینه اتفاق می‌افتد. اما مطالعات نشان داده که تحریک نوک سینه بخشی از مغز را فعال می‌کند که تحریکات تناسلی را کنترل می‌کند.

نوک سینه‌ها، مملو از پایانه‌های عصبی و پوست حساس است.

داشتن ارگاسم نوک سینه در زنان، نیازمند تمرین است. اگر لمس مناسب وجود داشته باشد، وقوع ارگاسم امکان‌پذیر است.

ارگاسم ترکیبی

ارگاسم ترکیبی زمانی اتفاق می‌افتد که بیش از یک منطقه به طور همزمان تحریک شود. برای مثال نفوذ نقطه G را همراه با لمس کلیتورال در نظر بگیرید.

در واقع، تحریک بیش‌تر، با جریان خون بیش‌تر و ارگاسم بهتر همراه است.

ارگاسم‌های پشت سر هم

زنان برخلاف مردان، می‌توانند ارگاسم‌های پشت سر هم را تجربه کنند. زیرا به زمان استراحت بین ارگاسم‌ها و برانگیختگی مجدد، نیاز ندارند. در واقع اگر به حالت قبل از برانگیختگی برنگردید، می‌توانید یک ارگاسم دیگر را تجربه کنید.

برای تجربه ارگاسم های متعدد، می‌توانید ماهیچه‌های لگن خود را به منقبض کنید (با فشار دادن و رها کردن به گونه‌ای که انگار ادرار خود را نگه داشته‌اید). این کار، جریان خون را بالا نگه می‌دارد، حساسیت را افزایش می‌دهد و رسیدن به ارگاسم دوم را آسان‌تر می‌کند.

ارگاسم همراه با خروج مایع

در برخی از زنان، مایعی از غدد اطراف مجرای ادرار یا سطح قدامی واژن، در حین یا قبل از ارگاسم خارج می‌شود. هنوز اثبات دقیقی وجود ندارد که این مایع واقعا از کجا خارج می‌شود.

حدود ۱۰ تا ۵۴ درصد از زنان ممکن است در طول رابطه، این نوع از ارگاسم را تجربه کنند.

ارگاسم در ورزش!

رسیدن به اوج لذت جنسی، در طول یک تمرین ورزشی شدید، بعید نیست. مطالعه‌ای در دانشگاه ایندیانا نشان داد که ۳۷۰ مورد از ۵۳۰ زن، معمولا از طریق تمرینات میان‌تنه، ارگاسم یا لذت جنسی را تجربه کرده‌اند.

یکی از راه‌های القای ارگاسم این است که ماهیچه‌های کف لگن را بسیار منقبض کنید. اگر کسی عضلات لگن توسعه یافته‌ای داشته باشد و در طول تمرین، آن‌ها را واقعا منقبض کند، وقوع ارگاسم امکان‌پذیر است.

البته در بیشتر افراد، تحریک کلیتورال  یا واژن هم نیاز است.

ارگاسم در خواب

زنان ممکن است در طول خواب به ارگاسم برسند. ۱۱ درصد ارگاسم‌های خواب احتمالا با یک رویای شهوانی شروع می‌شوند.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد افرادی که روی شکم می‌خوابند بیشتر احتمال دارد در طول خواب، رویاهای شهوانی و احساسات جنسی داشته باشند. با این حال، دلایل دقیق ارگاسم خواب، کاملا ثابت یا درک نشده است.

تحقیقات در مورد ارگاسم خواب بسیار کم و قدیمی است. بهترین استناد مربوط به یک مطالعه در دهه ۱۹۵۰ است که نشان داد ۳۷ درصد از شرکت‌کنندگان زن تا سن ۴۵ سالگی، ارگاسم خواب داشته‌اند.

تحریک کلیتورال غالب‌ترین ارگاسم دست ‌یافتنی در زنان است. موقعیتی که برای دیگران لذت بخش است ممکن است برای شما تحریک‌آمیز نباشد. آزمایش نقطه‌های گوناگون و تحریک اندام‌های مختلف (مانند نقطه A یا G)، می‌تواند درهای جدید ارگاسم را به روی شما باز کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

شاید برای شما هم پیش آمده که برای مدتی از رابطه جنسی لذت نبرید.‌ ممکن است با گذشت زمان، اشتیاقی برای داشتن فعالیت جنسی، نداشته باشید. شاید نتوانید رابطه را مانند گذشته، آن طور که دوست دارید؛ شروع کنید یا به پایان برسانید.

بسیاری از زوج‌ها، اختلال عملکرد جنسی را تجربه کرده‌اند. اکثر کسانی که به دنبال درمان هستند، بهبود رابطه را تجربه می‌کنند. به طور کلی، اختلال عملکرد جنسی در چند دسته قرار می‌گیرد:

اختلال میل: فقدان میل جنسی یا کاهش اشتیاق برای داشتن رابطه جنسی

اختلال برانگیختگی: ناتوانی در برانگیختگی فیزیکی

اختلال ارگاسم: تاخیر یا عدم ارگاسم

اختلال درد: درد هنگام رابطه جنسی

طیف وسیعی از مسائل فیزیکی و روانشناختی می‌توانند باعث اختلال عملکرد جنسی شود، از جمله:

• داروهای ضدافسردگی یا عوارض جانبی سایر داروها
• افزایش سن: ممکن است که با بالا رفتن سن، مانند گذشته برانگیخته نشوید.
• اختلال عملکرد کف لگن (برای زنان): این می‌تواند به دلایل مختلف، از جمله زایمان، اختلال لگن یا آسیب رخ دهد که باعث درد و مشکلات ارگاسم می‌شود. اختلال عملکرد کف لگن، با فیزیوتراپی قابل درمان است.
• تغییر در هورمون‌ها: این می‌تواند به دلیل افزایش سن، یک اختلال پزشکی یا دارو رخ دهد که بر روی میل، میزان برانگیختگی و ارگاسم تاثیر می‌گذارد.
• اضطراب یا افسردگی
• حوادث تلخ گذشته یا تروما (به ویژه آسیب جنسی)
• مصرف الکل یا مواد مخدر: استفاده بیش از حد یا سوء مصرف مواد، می‌تواند منجر به کاهش میل، عدم برانگیختگی و اختلال ارگاسم شود.

همه اشکال اختلال عملکرد جنسی را می‌توان با مداخلات پزشکی یا سلامت روان، درمان کرد. تحقیقات منتشر شده، به این نتیجه رسیدند که درمان، زمانی بهترین نتیجه را به همراه دارد که علاوه‌بر تراپی شخصی، مشاوره زوج‌ها نیز انجام شود.

اما ناسازگاری جنسی چیست؟

آیا واقعا چیزی به نام ناسازگاری جنسی وجود دارد؟ بله. اغلب زوج‌هایی که مشکلات دائمی در ارتباط و عملکرد جنسی دارند، از نظر جنسی، ناسازگار تلقی می‌شوند. توجه داشته باشید که ناسازگاری جنسی با اختلال عملکرد جنسی متفاوت است. در ادامه چندین مثال از ناسازگاری جنسی آورده شده است:

شایع‌ترین عدم تطابق جنسی مربوط به دفعات یا زمان رابطه جنسی است. برخی افراد میل جنسی بالاتر یا کمتری نسبت به شریکشان دارند. این عدم توافق در زمان و تعداد دفعات رابطه جنسی، می‌تواند صمیمیت افراد را کاهش دهد.

یک مورد دیگر این است که برخی افراد یک نوع خاص از رابطه را ترجیح‌ می‌دهند. علایق متفاوت افراد ممکن است باعث ناسازگاری جنسی شود.

همچنین برخی افراد ممکن است گرایش‌های جنسی واقعی خود را از همسرشان پنهان کنند. تمایلات جنسی که خود فرد نیز ممکن است از وجود آن‌ها، آگاهی نداشته باشد.

اگر شما و همسرتان دچار اختلال عملکرد یا ناسازگاری جنسی هستید، از درمان خجالت نکشید. پزشک می‌تواند به شما در شناسایی مشکل و یافتن درمان مناسب، کمک کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

کاهش میل جنسی جزو مشکلاتی است که هم در خانم‌ها و هم در آقایان رخ می‌دهد اما میزان شیوع آن معمولا در خانم‌ها بیشتر است.

متاسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ ما تصور بر این است که میل جنسی باید در همه به صورت طبیعی کار کند! اما این میل به دلایل بسیار متنوعی ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته و اختلال در آن زندگی مشترک بسیاری از زوج‌ها را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از دلایل مهم جدایی و طلاق به‌حساب می‌آید.

برخی از مهم‌ترین دلایل کاهش میل جنسی به این شرح است:
- اختلالات هورمونی.
- افسردگی.
- اختلالات اضطرابی.
- عوارض جانبی ناشی از مصرف برخی داروها.
- مشکلات تیروئید.
- دیابت.
- برخی بیماری‌های قلبی.
- فشار خون بالا.
- اختلالات خواب.
- درد‌های مزمن.
- برخی بیماری‌های کلیوی.
- برخی سرطان‌ها.
- برخی بیماری‌های مفصلی از جمله آرتروز.
- برخی بیماری‌های عصبی.

بسیاری از افراد برای رفع مشکل کاهش میل‌ جنسی به درمان‌های غیر علمی و مصرف انواع مکمل‌های خطرناک و تایید نشده روی می‌آورند و از این موضوع بی‌اطلاع هستند که اغلب این راهکار‌ها خودشان دارای عوارض جدی هستند.

در درمان کاهش میل جنسی مهم است که:
۱- عامل دقیق ایجاد ‌کننده شناسایی شود.
۲- از مصرف هرگونه دارو و مکمل تایید نشده و بدون نظارت پزشک خودداری شود.

در صورتی که با مشکل کاهش میل جنسی مواجه هستید، لازم است با پزشک متخصص سلامت باروری مشاوره کنید تا دلیل آن مشخص شده و برای رفع آن اقدام شود.

بسیاری از علت‌های کاهش میل جنسی (چه روانی و چه جسمانی) قابل مدیریت و اصلاح هستند و با پیگیری‌ ریشه مشکل می‌توانید آن را برطرف کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

اختلال عملکرد جنسی یعنی ناتوانی در برانگیختگی یا دستیابی به ارگاسم. حدود ۳۰ درصد مردان و ۴۰ درصد زنان از اختلال عملکرد جنسی رنج می‌برند. این موضوع در زوج‌هایی که با ناباروری دست و پنجه نرم می‌کنند، شایع‌تر است. بسیاری معتقدند که این مسائل خودشان به مرور زمان برطرف شده یا عواقب بلندمدتی در پی ندارند؛ در حالی که این‌طور نیست.

برخی از علائم، ممکن است با پایان یافتن درمان‌های ناباروری از بین بروند. حتی زوج‌هایی که هرگز مشکلات جنسی نداشته‌اند، گاهی اوقات به دلیل فشارهای روانی، میل و رضایت جنسی کمتری دارند. عوامل زیادی می‌توانند بر اختلال عملکرد جنسی تاثیر بگذارند، از جمله:

• استرس
• سابقه آسیب جنسی
• مشکلات روانی
• دیابت
• عوامل هورمونی
• داروهای خاص
• مشکلات مربوط به عروق خونی

چرا این مشکل در زوج‌هایی که مشکلات باروری دارند، شایع‌تر است؟
روش‌های درمان ناباروری، معمولا استرس، فشار ذهنی و درد جسمانی زیادی را به همراه دارند. این عوامل باعث می‌شود تا فرد علاقه‌ای برای انجام فعالیت جنسی نداشته باشد. از آنجایی که رابطه جنسی فقط روی بچه‌دار شدن متمرکز می‌شود، زوج‌ها از داشتن هر گونه فعالیت جنسی با هدف لذت، دست می‌کشند. این کاهش صمیمت، ناامیدی و افسردگی ناشی از درمان ناموفق را نیز افزایش می‌دهد.

برخی از مشکلات جنسی که مانع از بارداری می‌شوند:

- عدم تمایل به داشتن رابطه جنسی (کاهش میل جنسی)

- عدم دستیابی به نعوظ یا ناتوانی در حفظ آن (اختلال نعوظ)

- مشکل در ترشح مایع منی (زود انزالی یا تاخیر در انزال)

- سفتی عضلات واژن (واژینیسموس)

- کمبود میل جنسی

- درد هنگام مقاربت

بسیاری از زوج‌های تحت درمان ناباروری، از داشتن هر گونه صمیمیت جنسی، در زمان‌های غیرباروری اجتناب می‌کنند. این موضوع می‌تواند محبت میان دو نفر را کاهش داده و احساس تنش ناشی از تلاش‌های ناموفق را نیز افزایش دهد.

زوج‌ها باید در این زمان چالش‌برانگیز صمیمت خود را حفظ کنند. مراجعه به مشاور و داروها بهترین رویکردهای درمانی برای مسائل جسمی و عاطفی هستند.

استراتژی‌هایی برای کمک:

- روی رابطه خود به عنوان یک زوج (نه فقط والدین آینده) تمرکز کنید.

- در مورد رابطه جنسی صحبت کنید.

- به عنوان شریک با چالش‌های جنسی خود روبرو شوید.

- رابطه جنسی را به طور کامل کنار نگذارید.

- برای عشق‌ورزی وقت بگذارید نه بچه‌‌دار شدن.

- زمانی را برای انجام فعالیت‌ها و علایقی که با هم از آن لذت می‌برید؛ اختصاص دهید.

- اجازه ندهید که ناباروری تنها موضوعی باشد که درباره آن صحبت می‌کنید.

- بدانید که باروری، شخصیت شما را تعریف نمی‌کند.

- بدانید که چالش‌های جنسی در این دوران طبیعی است.

- به دنبال کمک باشید و بدانید که تنها نیستید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

پروستات یک غده کوچک است که در زیر مثانه مردان قرار گرفته و به تولید مایع منی کمک می‌کند. ممکن است با افزایش سن این غده بزرگتر شود که به هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) معروف است. ‌Benign prostatic hyperplasia می‌تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود.

پروستات بزرگ ممکن است با فشار به مثانه، علائم زیر را به همراه داشته باشد: 

• حس پر بودن مثانه
• احتیاج دائم به ادرار کردن
• جریان ادرار نامنظم
• سختی در شروع یا توقف جریان ادرار

تاثیرات پروستات بزرگ در رابطه جنسی

همان طور که گفتیم BPH، می‌تواند رابطه جنسی فرد را نیز با مشکل روبرو کند.

برخی از عوارض جانبی جنسی عبارتند از:

• کاهش رضایت جنسی
• مشکل در حفظ نعوظ
• کاهش میل جنسی

البته این نشانه‌ها با توجه به سن، ژنتیک و میزان اضطراب فرد متفاوت است.

ارتباط بین BPH و اختلال نعوظ

اختلال نعوظ (ED) و پروستات بزرگ، دو بیماری جدا از هم هستند اما معمولا با هم ارتباط دارند. قبلا در سلامت باروری به مشکل اختلال نعوظ در مردان پرداختیم. ED ممکن است به دلیل انواع مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، دیابت، سطح پایین تستوسترون یا مسائل روانی ایجاد شود اما پروستات بزرگ نیز در میزان عملکرد جنسی مردان تاثیرگذار است.

با این حال، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان ED می‌توانند به بهبود علائم BPH نیز کمک کنند.

این شامل واردنافیل (لویترا)، سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس) است.

به عنوان مثال، یک مطالعه معتبر نشان داد، مردانی که ۱۰ میلی‌گرم واردنافیل را ۲ بار در روز به مدت ۸ هفته مصرف کردند، در مقایسه با گروه مشابهی که دارونما خوردند، بهبود قابل توجهی در علائم BPH خود داشتند.

همچنین مردانی که روزانه تا ۵ میلی‌گرم تادالافیل می‌خوردند،  کاهش علائم BPH و ED را تجربه کردند.

با این حال، قبل از مصرف داروهای ED، با پزشک خود صحبت کنید. انجمن سرطان آمریکا توصیه می‌کند، مردان زیر به طور منظم، غربالگری پروستات انجام دهند:

افراد بالای ۵۰ سال با خطر متوسط ​​ابتلا به سرطان پروستات: این شامل افرادی است که حداقل ۱۰ سال دیگر عمر می‌کنند.

افراد بالای ۴۵ سال با خطر متوسط: این شامل مردانی است که  خانواده درجه یک آن‌ها (پدر یا برادر)، در سنین زیر ۶۵ سال به سرطان پروستات مبتلا شده است.

افراد بالای ۴۰ سال با ریسک بالا: این شامل مردانی است که چندین فرد درجه نزدیک آن‌ها در دوران جوانی به سرطان پروستات مبتلا شده‌اند. به طور کلی، در صورت مشاهده هر گونه علامت بزرگی پروستات، به پزشک مراجعه کنید.

درمان

چندین گزینه درمانی وجود دارد که شامل دارو، جراحی یا تغییر سبک زندگی است. برخی از داروهای موجود برای درمان بزرگی پروستات عبارتند از:

• دوکسازوسین
• ترازوسین فیناستراید
• دوتاستراید
• دوتاستراید-تامسولوسین

با این حال، این داروها می‌توانند منجر به عوارض جانبی جنسی شوند، از جمله:

• کاهش میل جنسی
• مشکلات حفظ نعوظ
• مشکل در دستیابی به نعوظ

اگر دارو علائم را کاهش ندهد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. تغییرات سبک زندگی می‌تواند علائم بزرگ شدن پروستات را کاهش دهد. برخی از آن‌ها عبارتند از:

• کاهش مصرف الکل، شیرین‌کننده‌ها و نوشابه گازدار
• حفظ وزن سالم
• ورزش

برخی از تمرینات ورزشی لگن، به طور خاص، علائم مرتبط با BPH را بهبود می‌بخشند. با روش‌های درمان و پیشگیری مناسب، مردان می‌توانند زندگی جنسی بهتری داشته باشند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع