یک پژوهش تازه نشان داده مردان میان‌سالی که دچار اختلال نعوظ (Erectile dysfunction) هستند در تست‌های مرتبط با حافظه و پردازش اطلاعات هم نمره کمتری کسب می‌کنند.

علاوه‌ بر این مشخص شده این افراد طی ۱۲ سال آینده در مقایسه با دیگران با سرعت بالاتری دچار کاهش حافظه می‌شوند.

پژوهشگران علت این ارتباط را پیدا نکرده‌اند. اما حدس زده می‌شود که تغییرات در عروق کوچک احتمالا عامل هر دو مشکل است.

ارتباط ایجاد مشکلات نُعوظ با بیماری‌هایی مانند دیابت، پرفشاری خون و بیماری‌های قلبی شناخته‌شده است. محققان این پژوهش می‌گویند دانستن ارتباط میان این دو مشکل اهمیت دارد چون معمولا مشکل نُعوظ خودش را زودتر نشان می‌دهد و ایجاد آن باید علامتی باشد تا برای پیگیری‌های بعدی اقدام شود.

آپدیت ام دی

همه مردان ممکن است گاهی اوقات میل جنسی کمی داشته باشند. زیرا عوامل مختلفی از جمله حال روحی،‌ خستگی و استرس در نعوظ مردان نقش دارد.

اختلال نعوظ یا Erectile Dysfunction، ناتوانی در ایجاد یا حفظ آن برای داشتن رابطه جنسی است. ED مکرر می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات سلامتی باشد که نیاز به درمان دارند. همچنین می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عاطفی یا روابط باشد.

بر اساس گزارش موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی، حدود ۳۰ میلیون مرد در ایالات متحده اختلال نعوظ دارند.

شیوع ED با افزایش سن بیش‌تر می‌شود. با این حال، ممکن است در میان افراد جوان نیز رخ دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که از هر ۴ مردی که به دنبال اولین درمان خود برای ED بودند، یک نفر زیر ۴۰ سال سن داشت. همچنین مشخص شد ارتباط زیادی بین سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر و ED وجود دارد. این نشان می‌دهد که انتخاب سبک زندگی سالم در سلامت جنسی شما نیز تاثیرگذار است. به طور کلی هر چه سالم‌تر باشید، عملکرد جنسی شما نیز بهتر است.

اگر اختلال نعوظ اغلب اتفاق بیفتد، ممکن است ناشی از فشار خون یا کلسترول بالا، دیابت، افسردگی یا اضطراب، مشکلات هورمونی یا عوارض دارویی باشد. قبلا در سلامت باروری به رابطه بین دیابت و اختلالات جنسی پرداخیم.

اولین قدم برای درمان داشتن یک سبک زندگی سالم است. کاهش وزن، کاهش و ترک سیگار، رژیم غذایی سالم و ورزش روزانه می‌تواند کمک‌کننده باشد.

درمان دارویی:‌

درمان‌های دارویی اختلال نعوظ معمولا شامل مواردی است که جریان خون به آلت تناسلی را افزایش می‌دهد. همچنین اگر اختلال ناشی از یک بیماری دیگر باشد (مثلا دیابت یا افسردگی)، برای آن دارو تجویز خواهد شد. سبک زندگی‌تان با پزشک خود مطرح کنید. اگر علائمی مانند ادرار بیشتر از حد معمول دارید، ممکن است معاینه پروستات نیز نیاز باشد.

داروهایی که برای اختلال نعوظ تجویز می‌شوند؛ معمولا شامل موارد زیر هستند:‌

• سیلدنافیل (ویاگرا)
• تادالافیل (سیالیس)
• واردنافیل (لویترا)
• آوانافیل (Spedra)

در پایان به خاطر داشته باشید که برای خرید هر داروی گیاهی یا مکمل، با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از این داروها تاییدیه سازمان غذا و دارو (FDA) ندارند و ممکن است حاوی مواد اضافی باشند که روی برچسب‌شان ذکر نشده. برخی از مکمل‌ها، با عوارض جانبی بالقوه خطرناک همراه هستند.

از خرید آنلاین محصولات خودداری کنید، مگر اینکه پزشک شماایمن بودن آن را تایید کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

دانشمندان دریافتند که تزریق هورمون کیس‌پپتین می‌تواند به افزایش میل جنسی در زنان و مردان مبتلا به بی‌میلی جنسی (HSDD) کمک کند. حدود ۳۰ درصد از زنان و ۱۵ درصد مردان، از بی‌میلی جنسی رنج می‌برند. این موضوع می‌تواند مشکلات زیادی در کیفیت زندگی و رابطه‌ی فرد ایجاد کند. محققان انگلیسی معتقدند که گزینه‌هایی مانند روان‌درمانی یا دارو ممکن است برای بسیاری از افراد، به خصوص زنان، مفید نباشد.

پژوهشگران دریافتند که تزریق هورمون کیس‌پپتین، می‌تواند میل جنسی را در افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی، افزایش دهد. در این کارآزمایی،‌ ۳۲ زن (پیش از یائسگی) و ۳۲ مرد، مورد بررسی قرار گرفتند. سپس به طور تصادفی کیس‌پپتین یا دارونما دریافت کردند. در ادامه، تصاویر MRI مغز و آزمایش خون آن‌ها تحلیل شد. مشخص شد پردازش فعالیت‌های جنسی، در مغز افرادی که داروی واقعی دریافت کرده‌اند؛ افزایش یافته است. نتایج این مطالعه در ژورنال JAMA Network Open منتشر شد.

کیس‌پپتین هورمونی است که ترشح سایر هورمون‌های جنسی را تحریک می‌کند. به طور طبیعی، در مناطقی از مغز که مرتبط با رفتار‌های جنسی است؛ غلظت بالایی از این ماده وجود دارد. کسانی که در این تحقیق شرکت کردند؛ هیچ‌گونه عارضه جانبی گزارش ندادند. محققان درتلاشند تا با تکیه بر درمان‌های مبتنی بر کیس‌پپتین، میل جنسی را در افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی (HSDD) افزایش دهند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

سرطان پروستات ممکن است چندین سال بی سروصدا و آرام باقی بماند. این بدان معناست که بیشتر مردان مبتلا؛ هیچ علامت آشکاری ندارند.

در ادامه با علائم سرطان پروستات آشنا میشویم

• مشکل در ادرار کردن
• احساس نیاز فوری و مکرر به ادرار کردن بویژه در طول شب
• جریان ضعیف یا منقطع ادرار
• احساس درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
• وجود خون در ادرار یا مایع منی
• انزال دردناک
• درد مبهم در کمر ، ران ها یا لگن

این بیماری می تواند به غدد لنفاوی لگن منتشر یا در سراسر بدن پخش شود. این سرطان به انتشار به استخوان تمایل دارد ، بنابراین درد استخوانی به ویژه کمر درد، ممکن است علامت بیماری باشد.

عوامل خطر ابتلا به سرطان پروستات

سن: سن بالای 50 سال , خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش میدهد.

نژاد: مردان آفریقایی-آمریکایی بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.

بیماری در آنها در سنین پایین تر آغاز می شودو سریع تر رشد می کند.

پس از این نژاد به ترتیب در مردان سفید پوست، هیسپانیک ها و آمریکایی های بومی شایع تر است.

نژاد آسیایی – آمریکایی کمترین خطر ابتلا به این بیماری را دارند.

سابقه خانوادگی: خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که پدر یا برادر آنها مبتلا به بیماری بوده اند دو تا سه برابر بالاتر است.

رژیم غذایی: به نظر می رسد خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که رژیم غذایی پرچرب دارند و میوه و سبزی کم مصرف می کنند , بالاتر است

پیشگیری از سرطان پروستات

تحقیقات ملی در جهت پیشگیری از ایجاد سرطان است.

شواهدی وجود دارند که داروی فیناستراید ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را کم کند

اما روشن نیست این دارو خطر مرگ ناشی از سرطان پروستات را نیز کم می کند یا نه

منابع حمایت از بیماران مبتلا به سرطان پروستات

ابتلا به سرطان پروستات باعث تغییر زندگی فرد و نزدیکان وی خواهد شد.کنار آمدن با این تغییرات مشکل است. پزشکان،پرستاران و سایر اعضای تیم مراقبت سلامت می توانند پاسخگوی پرسش های شما درباره درمان، کار کردن و سایر فعالیت ها باشند.اغلب مددکاران اجتماعی می توانند منابعی برای کمک مالی, کمک به نقل و انتقال, مراقبت در منزل یا حمایت عاطفی پیشنهاد کنند.

تشخیص سرطان پروستات و سونوگرافی از راه رکتوم

در این روش پزشک پروبی درون رکتوم قرار داده و وجود نواحی غیر طبیعی را بررسی می کند

این پروب امواج صوتی که به وسیله انسان قابل شنیدن نیست میفرستد.

امواج از سطح پروستات برگشت داده می شوند

و یک کامپیوتر با استفاده از این امواج برگشتی، تصویری ترسیم می کند که سونوگرام نام دارد.

تشخیص سرطان پروستات و سیستوسکوپی

در این روش پزشک از یک لوله باریک دارای چراغ برای مشاهده درون پیشابراه و مثانه استفاده می کند.

روش بعدی بیوپسی از راه رکتوم است

 تشخیص سرطان پروستات و بیوپسی از راه رکتوم

بیوپسی به معنی برداشت بافت به منظور بررسی وجود سلول های سرطانی است و تنها راه قطعی تشخیص سرطان پروستات محسوب می شود. پزشک در این روش، سوزنی را از طریق رکتوم وارد پروستات می کند و نمونه های بافتی کوچک متعددی از نواحی مختلف پروستات بر میدارد. برای هدایت سوزن در مسیر صحیح می توان از سونوگرافی استفاده نمود. پاتولوژیست وجود سلول های سرطانی در بافت مورد نظر را بررسی می کند.

پس از تایید تشخیص بیماران تحت جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار می گیرند. یکی از مشکلات جنسی بیماران بعد از ابتلا به سرطان پروستات اختلال نعوظ می باشد که گاهی تا دو سال پس از جراحی بهتر می شود اگرچه بسیار تحت تاثیر نوع جراحی انجام شده می باشد. توصیه می شود افراد برای حفظ زندگی جنسی خود به متخصص سلامت جنسی جهت مشاوره و درمان مراجعه کنند.

بزرگی پروستات یا BPH  چیست؟

خوش خیم به معنای غیر سرطانی است

هیپرپلازی یعنی رشد بیش از حد

BPH به معنای هیپرپلازی خوش خیم پروستات است. نتیجه این است که پروستات بزرگ می شود.

BPH  ربطی به سرطان ندارد و شانس ابتلا به سرطان پروستات را در شما افزایش نمیدهد.

علائم BPH

علی رغم این مسئله که علائم این بیماری و سرطان پروستات ممکن است شبیه به هم باشند

علائم BPH را بیان می کنیم

اغلب پس از سن 50 سالگی شروع میشوند و عبارتند از

• افزایش دفعات ادرار کردن به ویژه در طول شب
• مشکل در شروع ادرار کردن یا قطره قطره ادرار کردن
• احساس عدم تخلیه مثانه
• احساس نیاز فوری و قوی برای ادرار کردن
• جریان کند یا ضعیف ادرار
• ادرار چندین بار متوقف و دوباره شروع می شود.
• زور زدن هنگام ادرار

در بدترین حالت BPH می تواند این عوارض را ایجاد کند:

• مثانه ضعیف
• جریان برگشتی ادرار که باعث عفونت در مثانه و کلیه ها می شود.

• انسداد کامل در جریان ادرار
• نارسایی کلیه

این بیماری اغلب افراد مسن را درگیر می کند.

این حالت علائم ادراری مشابه پروستاتیت ایجاد می کند. در سن 60 سالگی بسیاری از مردان علائم BPH را دارند

در سن 70 سالگی تقریبا تمام مردان دچار درجاتی از بزرگی پروستات هستند.

درمان BPH

تقریبا نیمی از مردان مبتلا به این بیماری در نهایت دچار علائم شدیدی می شوند که نیاز به درمان دارد.

این بیماری درمان قطعی ندارد اما با کمک جراحی و داروها اغلب می توان علائم بیمار را تسکین داد.

سه راه برای درمان این بیماری وجود دارد:

• درمان انتظاری ( پیگیری منظم)
• دارو درمانی
• جراحی

در مورد انتخاب درمان مناسب با پزشک خود صحبت کنید.علائم ممکن است با گذشت زمان تغییر کنند

بنابراین هرگونه تغییر را به اطلاع پزشک خود برسانید. این مشکل می تواند زمینه ساز بروز مشکلات جنسی در مردان باشد پس با اطلاع از این موضوع جهت برخورداری از روابط جنسی توام با لذت و سلامتی همزمان با پیگیری درمان توسط متخصص اورولوژیست برای مشاوره در مورد مشکلات جنسی به متخصصین سلامت جنسی مراجعه کنید.

پروستات غده ای کوچک در مردان است و بخشی از دستگاه تناسلی مردان به شمار می رود.این عضو در پایین لگن , زیر مثانه  و درست در جلوی رکتوم قرار دارد. پروستات به تشکیل مایع منی کمک می کند.پروستات بخش هایی از پیش آبراه را در بر میگیرد.با افزایش سن پیش آبراه بزرگ تر می شود و ممکن است پیش آبراه را تحت فشار قرار دهد.پروستات ممکن است در اثر تومور بزرگتر شود.

پروستاتیت نوعی التهاب یا عفونت غده ی پروستات است.

ابتلا به این بیماری خطر ابتلا به هیچ یک از بیماری های پروستات را افزایش نمی دهد.

در صورت وجود هر یک از این علائم

به پزشک اطلاع دهید:

• چنانچه در روز به دفعات بیشتری ادرار می کنید.
• جریان ادرارتان کاهش یافته است.
• نیاز فوری به ادرار کردن دارید.
• هنگام ادرار کردن احساس سوزش می کنید.
• طی شب باید چندین بار برای ادرار کردن بلند شوید.

افزایش سن خطر ایجاد مشکلات مربوط به پروستات را در شما افزایش می دهد.

آزمایش های معمول در بررسی تغییرات پروستات

معاینه ی مقعد با استفاده از انگشت ( آزمون برای لمس پروستات)

PSA: آنتی ژن ویژه ی پروستات، نوعی آزمایش خون

بیوپسی: آزمایشی برای بررسی از نظر وجود سرطان

حداقل نیمی از مردان در طول عمر خود دچار پروستاتیت می شوند.

علائم پروستاتیت

• مشکل در ادرار کردن
• یا درد در حین ادرار کردن
• نوعی احساس سوزش یا تیرکشیدن در
• حین ادرار کردن
• احساس نیاز شدید به ادرار کردن در صورتی که ادرار کمی در مثانه است
• لرز و تب
• کمر درد یا دردهای مبهم بدنی
• درد در پایین شکم، کشاله ران یا پشت اسکروتوم
• احساس فشار یا درد در مقعد
• ترشح پیشآبراه همراه با حرکات روده
• احساس زق زق کردن در ناحیه تناسلی و مقعد
• مشکلات جنسی و کاهش غریزه ی جنسی
• انسداد ادراری
• انزال دردناک

پروستاتیت مزمن یا سندروم درد مزمن لگنی

این نوع، شایع ترین و در عین حال مبهم ترین نوع بیماری است.در هر سنی از اواخر نوجوانی تا سنین پیری دیده می شود.علائم آن پس از بهبود دوباره عود می کند. ممکن است بیمار در کشاله ی ران یا ناحیه ی مثانه احساس درد یا ناراحتی کند. بسته به نوع علائم، درمان های متفاوتی برای این نوع بیماری وجود دارد.

درمان های موجود عبارتند از:

 آنتی بیوتیک و سایر داروها مانند بلوک کننده های آلفا

داروهای  بلوک کننده های آلفا بافت عضلانی پروستات را شل می کنند تا ادرار کردن ساده تر شود.

پروستاتیت التهابی  بدون علامت

در این حالت بیمار معمولا علامتی ندارد و هنگام بررسی بیمار از نظر سایر مسائل مانند نازایی یا سرطان پروستات تشخیص داده می شود. در صورت وجود این مشکل , اغلب نتیجه آزمایش PSA شما بالاتر از حد طبیعی خواهد بود.این مسئله الزاما به معنای این نیست که شما سرطان دارید. در این حالت بیمار معمولا برای 4 الی 6 هفته آنتی بیوتیک دریافت می کند و سپس یک PSA مجدد از وی چک می شود.

التهاب پروستات می تواند در روابط جنسی و زناشویی فرد موثر باشد و مراجعه جهت پیگیری و درمان لازم است.

این نوع سردرد پس از انجام فعالیت جنسی بوجود می آید، خصوصا پس از ارگاسم. اغلب درد در ناحیه سر و گردن شروع شده و با افزایش هیجان جنسی به شدت درد اضافه می گردد یا ممکن است بصورت درد ناگهانی هنگام قبل یا حین ارگاسم تجربه شود.

اکثر این نوع سردردها نگران کننده نیستند اما گاهی هم می تواند بعلت مشکلاتی در عروق خونرسان مغز باشند که موضوع جدی است.

انواع سردرد هنگام رابطه جنسی:

• درد کند در ناحیه سر که با افزایش هیجان جنسی شدت درد بیشتر می شود
• سردرد ضرباندار، ناگهانی و با شدت بالا که هنگام دستیابی به ارگاسم ایجاد می شود

در برخی از افراد این ممکن است هر دو نوع گزاش شود.اکثر سردردها در طی چندین دقیقه برطرف می گردند و گاهی ممکن است تا چندین ساعت تا چند روز ادامه داشته باشند. در اکثر افرادیکه سردرد بعد از رابطه جنسی دارند دوره هایی از سردرد خوشه ای برای چندین ماه وجود دارد و احتمال دارد حتی این نوع سردرد در زمانی که رابطه جنسی وجود ندارد نیز بری سال ها در فرد باقی بماند. بیش از نیمی از کسانی که سردرد بعد از رابطه جنسی دارند حتی تا 6 ماه اینگونه سردردها را تجربه می کنند و در برخی ممکن است صرفا یک باربصورت یک حمله سردرد در طول زندگی گزارش شود.

علل سبب ساز:

هر نوع فعالیت جنسی که منجر به ارگاسم گردد می تواند آغاز کننده این نوع سردرد باشد. علت بروز این سردردها:

• حباب ناگهانی و اتساع عروقی در عروق اینتراکرانیال ( آنوریسم اینتراکرانیال)
• ارتباط ناهماهنگ عروقی بین شریان و ورید در مغز ( مالفورماسیون های عروقی)
• پارگی عروقی و خونریزی ( دایسکشن)
• سکته
• بیماری عروق کرونر
• استفاده از داروها از جمله قرص های پیشگیری از بارداری
• علل التهابی

عوامل خطر:

این نوع سردرد می تواند در هر فردی ایجاد گردد اما ریسک فاکتورها شامل:

• جنسیت مرد
• داشتن سابقه میگرن

پیشگیری:

قطع رابطه جنسی قبل از دستیابی به ارگاسم، فعالیت محدودتر در رابطه جنسی، بررسی توسط پزشک

روابط جنسی یکی از مهمترین ارکان زندگی زناشویی می‌باشد، ناتوانی و اختلال در برقراری روابط جنسی یکی از شایع ترین مشکلات بین زوجین است که در صورت عدم ریشه یابی و درمان، می‌تواند پایه‌های زندگی را سست نماید.اختلال نعوظ در مردان یکی از مهمترین مشکلات جنسی در مردان قلمداد می شود.

نعوظ یا ارکشن :

به بزرگ و سفت شدن آلت تناسلی در مردان نعوظ یا ارکشن (erection) گفته می‌شود. در نعوظ بافت‌های اسفنجی در آلت مردانه پر از خون می‌گردد و این اندام حالت سفت به خود می‌گیرد تا برقراری رابطه جنسی میسر باشد. برای این که نعوظ الت تناسلی ایجاد شود، باید قسمت‌های مختلف بدن با یکدیگر هماهنگ شوند. جهت ایجاد نعوظ و حفظ آن، هماهنگی بین روان، مغز و دستگاه اعصاب مرکزی و محیطی، هورمون‌ها، عروق خونی شامل شریان و ورید جهت ورود خون به داخل آلت و عدم خروج آن از این بافت ضروری است. وقتی تمام این دستگاه‌ها با هم کار کنند دو جسم غاری بزرگ شبیه اسفنج موجود در داخل آلت با خون پر شده و بزرگی و سفتی آلت ایجاد می‌گردد و نعوظ با موفقیت انجام می‌شود.در طول مدت نعوظ و رابطه جنسی تا زمان خروج مایع منی و انزال، دریچه‌های وریدی بسته هستند بنابراین نعوظ تداوم می‌یابد. پس از انزال دریچه‌های وریدی باز شده و با خروج خون از آلت تناسلی نعوظ خاتمه میابد و آلت تناسلی به حالت اولیه بر می‌گردد. لازم به ذکر است که در افراد بطور طبیعی چندین بار به هنگام خواب و در صبحگاه نعوظ اتفاق می‌افتد که به آن نعوظ صبحگاهی می گویند.

علائم اختلال نعوظ :

در صورتی که مشکلات زیر به صورت منظم رخ دهند احتمال اختلال نعوظ وجود دارد:

• ناتوانی در رسیدن به نعوظ
• ناتوانی در نگه داشتن نعوظ طی فعالیت های جنسی
• کاهش علاقه مندی به فعالیت جنسی

دیگر اختلالات جنسی مرتبط با اختلال نعوظ شامل موارد زیر می باشد:

• زود انزالی
• تاخیر در انزال
• نرسیدن به ارگاسم بعد از چندین تحریک

دلایل احتمالی زیادی برای اختلال نعوظ وجود دارند که شامل اختلالات احساسی و فیزیکی می شوند. بعضی از دلایل معمول شامل:بیماری قلبی عروقی    ، دیابت، فشارخون بالا، چربی خون بالا،     آسیب به دلیل سرطان و یا جراحی، جراحت های فیزیکی،   چاقی، سن بالا، استرس و اضطراب، مشکلات رابطه ای،مصرف مواد مخدر،مصرف الکل، کشیدن سیگار

علل اختلال نعوظ:

1. علل روانی
2. علل عروقی و شریانی
3. اختلالات هورمونی
4. اختلالات عصبی
5. داروها

درمان اختلال نعوظ

اختلال نعوظ  از مشکلاتی است که می‌تواند قابل درمان باشد. مواردی که در زیر به آنها اشاره می‌نماییم، می‌توانند به رفع این عارضه کمک کنند و حتی درمان قطعی آن باشند. این عوامل عبارتند از:

• اصلاح سبک زندگی
• مصرف داروها
• روان درمانی
• واکیوم
• تزریق دارو داخل آلت
• پروتز
• استفاده از شاک ویو

منبع:ESSM Manual of Sexual Medicine ,2015

انزال تاخیری ، دیرانزالیDelayed ejaculation   اغلب یکی از چالش برانگیز ترین و غیرشایع ترین اختلالات جنسی مردان در نظر گرفته می شود. با آن که نوعا کسب و حفظ نعوظ برای مرد مبتلا به دیرانزالی دشوار نیست یا مشکل کمی با آن دارد، رسیدن به ارگاسم و انزال برایش بی نهایت سخت بوده یا حتی غیرممکن است. اختلال دیرانزالی به عدم توانایی یا تاخیر در زمان انزال در فرد قلمداد می گردد. مردان دارای دیرانزالی اشکال در ارگاسم را نیز گزارش می کنند. اگر چه در این موارد هر دو انزال و ارگاسم با استمنا یا رابطه دهانی یا مقعدی برای آنان قابل دستیابی است. بر اساس تعریف نیز تاخیر قابل توجه در زمان انزال در 75تا 100 درصد موارد که در فرد ایجاد دیسترس و آشفتگی کرده و حدود 6 ماه طول کشیده است. به هر حال، نکته ی کاملا آشکار آن است که مردان دچار دیرانزالی در مقایسه با مردانی که از لحاظ جنسی کارایی دارند، نوعا میزان مقاربتی کمتر، سطوح آشفتگی رابطه ای بالاتر ، عدم رضایتمندی جنسی، برانگیختگی ذهنی کمتر و نیز اضطراب در مورد عملکرد جنسی و مسائل مربوط به سلامت عمومی را گزارش می کنند. بیشتر بیمارانی که برای این وضعیت دیده شده اند مایلند که انزال داشته باشند و از اینکه فکر میکنند تحریک جنسی کافی برای برانگیخته شدن به منظور ایجاد ارگاسم/انزال دریافت کرده اند ولی علی رغم آن باز هم قادر به انزال نیستند، دچار آشفتگی می شوند. شیوع دیرانزالی در جمعیت عمومی در نوع مادام العمر حدود 1% و در نوع اکتسابی حدود 5% گزارش می گردد. البته تفاوتهایی با توجه به سن و نژاد وجود دارد.

بر اساس نسخه ی پنجم کتابچه ی تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM5) ملاک های تشخیصی دیرانزالی عبارتند از:

الف. یکی از دو علت ذیل بایستی در همه یا تقریبا  همه ی ( به طور تخمینی 100%-75%) موارد فعالیت های جنسی با همسر ( در شرایط موقعیتی معین، یا در صورتی که عمومیت داشته باشد در همه شرایط)، و بدون آن که خود فرد تمایل به تاخیر انزال داشته باشد، پیش بیاید:

1. تاخیر بارز در انزال
2. ندرت یا عدم وقوع انزال

ب. علائم ذکر شده در ملاک الف، حداقل به مدت تقریبی 6 ماه دوام داشته باشند.

پ. علائم موجود در ملاک الف، سبب آشفتگی بارز بالینی در فرد بشوند.

ت. اختلال جنسی مربوطه ، به نحو بهتری توسط یک اختلال روانی غیر جنسی، یا به عنوان پیامدی از آشفتگی شدید رابطه ای یا دیگر عوامل استرس زا توصیف نشده ، و قابل اسناد به اثرات مواد مخدر/ دارو یا عارضه ی طبی دیگری نباشد.

سه عامل مرتبط با دیرانزالی شناسایی شده است: بالاتر بودن فراوانی استمنا (بیشتر از سه بار در هفته) ؛ سبک استمنائی عجیب و غریب؛ و نا هم خوانی بین واقعیت سکس با همسر فرد و آنچه آن را برای خیال پردازی حین استمنا ترجیح می دهد.

پنج عامل ذیل نیز باید در ارزیابی و تشخیص دیرانزالی لحاظ شوند: 1) عوامل مربوط به همسر( مثل مشکلات جنسی و وضعیت سلامتی وی)؛

 2) عوامل رابطه ای( مانند ارتباط ضعیف، و نا هم خوانی از لحاظ تمایل نسبت به فعالیت جنسی)؛

 3) عوامل آسیب پذیری فردی ( مثل وجود تصویر بدنی ضعیف، سابقه ی سوء برخورد هیجانی یا سوء استفاده جنسی)، هم ابتلایی روان پزشکی ( مانند افسردگی و اضطراب)، یا عوامل استرس زا ( مثل از دست دادن شغل و داغ دیدگی)؛

 4) عوامل فرهنگی/مذهبی (مثل مهارهایی مرتبط با نهی از فعالیت جنسی؛ نگرش هایی نسبت به سکسوالیته)؛

 5) عوامل طبی مرتبط با پیش آگهی ، سیر بیماری یا درمان.

نظریات دیگری راجع به سبب شناسی دیرانزالی وجود دارد که شامل نظریات روان شناختی (مثل ترس از بارداری، احساس خشم و خصومت، ترس از فقدان کنترل، ترس از ترک شدن/طرد، ترس از نزدیکی و از دست دادن استقلال فردی، تمایلات پارافیلیک، ترس از آزار رساندن به همسر/ازاله ی بکارت وی و غیره)، و نیز نظریات بیوشیمیایی می باشند. عوارض جسمی مثل عوارض اقدامات طبی، یا بیماری های مختل کننده عصب رسانی سمپاتیک و تنی به ناحیه تناسلی، بالقوه می توانند مانع انزال و ارگاسم شوند. بنابراین، آسیب طناب نخاعی، اسکلروز چند گانه، جراحی ناحیه لگنی، دیابت شدید، نوروپاتی های الکلی، ناهنجاری های هورمونی، و داروهایی که شبکه های عصبی آدرنرژیک سیستم انزالی را مهار می کنند، با دیرانزالی همراه اند. فهرست کامل موادی که سبب تاخیر انزال می شوند در دسترس هستند و شامل بسیاری از داروهای ضد فشار خون، ضد آدرنالینی و ضد افسردگی و نیز دارو های ضد روان پریشی می شوند.

مردان دچار دیرانزالی نوعا در رابطه با ناتوانی تجربه ی انزال در یک زمان معقول، احساس ناکامی و سرخوردگی بزرگی را گزارش می دهند، و اغلب گزارش می کنند که مقاربت جنسی تحت چنین شرایطی صرفا یک تلاش بیش از حد و بی لذت جنسی است. به نحو مشابهی ، همسرهای این مردان نیز غالبا از اینکه نمی توانند "همسر خویش را به ارگاسم برسانند" نسبت به ترس از بی کفایتی و عدم جذابیت خویش ، شکوه و گلایه دارند. این احساس ناکامی که هر دو همسر را متاثر می سازد، اغلب می تواند انگیزه تقید به سکس و میل به آن را کاهش دهد و منجر به مشکلات مهمی در رابطه بشود. به علاوه و صرف نظر از پیشرفت هایی که امروزه در زمینه فن آوری های تولید مثل صورت گرفته است، وقتی میل به بارداری وجود داشته باشد و دستیابی به آن در اثر پیامدهای این عارضه مقدور نباشد، ممکن است زوجین که با دیرانزالی سروکار دارد، دچار دلواپسی و تعارض فراوانی بشوند.

اصل و اساس فرآیند ارزیابی و تشخیص، عبارت از گرفتن یک شرح حال جنسی دقیق، و شناخت تفصیلی بروز مشکل فعلی به ترتیب زمانی آن می باشد. درمان دیرانزالی به یک راهبرد مداخلاتی نیازمند است که تا حدود زیادی از توصیفات خود بیمار یا شرح حال جنسی که توسط متخصصین درمانگر بالینی به دست آمده، تعیین می شود.

           زود انزالی ( premature ejaculation) با شیوع حدود 20تا 30 درصد شایعترین شکایت گزارش شده در مردان جوان است. اختلال عملکرد جنسی مردان با انزال زودرس که همیشه یا تقریباً همیشه حدود 1 دقیقه از دخول واژنینال است ، این مساله از اولین تجربه جنسی فرد وجود دارد یا بعد از تجربه ای جدید جنسی شروع شده و با تغییر نگران کننده دربه تأخیرانداختن انزال و عدم توانایی کنترل به تاخیر انداختن انزال در همه یا تقریباً همه دخول واژن توام با عواقب منفی شخصی  مانند پریشانی ، آشفتگی ، ناامیدی ، و یا اجتناب از صمیمیت جنسی است.

• معیارهای تشخیص زودانزالی بر طبق DSM-5 شامل موارد زیر می باشند:
• الگوی دائمی یا مکرر انزال که در خلال فعالیت جنسی با شریک جنسی در محدوده زمانی تقریبی 1 دقیقه پس از دخول واژن و قبل از زمان دلخواه فرد اتفاق می افتد.
• این مساله بایستی حداقل به مدت 6 ماه وجود داشته باشد و نیز باید در همه یا تقریبا همه ( 100-75%) موارد فعالیت جنسی ( در زمینه های موقعیتی مشخص یا اگر تعمیم یافته است در تمام موقعیت ها) تجربه گردد.
• این علامت ها موجب آشفتگی مشخص بالینی در فرد گردد.
• کژکاری جنسی ناشی از اختلال روانی غیرجنسی یا به عنوان پیامدی از آشفتگی رابطه ای شدید یا استرس زاهای مشخص دیگر یا اثرات مصرف ماده/دارو یا وضعیت طبی دیگری نباشد.

• تاثیرات منفی زودانزالی :
• در مردان مجرد : شکست های مکرر در روابط عاطفی، انتخاب الگوی اجتنابی در روابط جنسی
• در مردان متاهل: معمولا در زندگی با همسر خود سازگار شده اند اما بدلیل زودانزالی از شروع رابطه جنسی طفره می روند.تعارضات زناشویی در این گروه زیادتر است و گاها روابط فرا زناشویی در همسر ممکن است اتفاق بیافتد.
• تاثیر زودانزالی بر شریک جنسی فرد: عدم رضایت جنسی بدلیل عدم دستیابی به ارگاسم در روابط جنسی

• عوامل سبب ساز:
• عوامل هورمونی : هیپرتیروئیدی یک عامل خطر هورمونی برای زودانزالی است. کاهش سطح TSHو کاهش سطح پرولاکتین و افزایش سطح لپتین در مردان مبتلا به زودانزالی دیده می شود.
• عوامل عصب زاد: سروتونین انتقال دهنده عصبی است که بیشترین نقش را در کنترل انزال دارد و قوی ترین داده را در مدل های حیوان و انسانی دارد. برخی محققیان فرض را مطرح کردند که انزال زودرس مادام العمر در انسان ممکن است با حساسیت پایین گیرنده های 5-HT1Cو 5-HT2Cتوجیه گردد.
• عوامل مربوط به اوروآندرولوژی: کژکاری نعوظی، ناهنجاری های آلت تناسلی مردانه، بیماری های پروستات
• عوامل روانشناختی: خصوصیات شخصیتی، علل شناختی/عاطفی، اضطراب، عوامل رابطه ای
• ژنتیک: مطالعات نشان داد که پلی مورفیسم ژنها به تنهایی نمی تواند تاثیر چندانی بر بروز زودانزالی داشته باشد
• درمان:

درمان زودانزالی ترکیبی از روش های درمان دارویی، مداخلات روانشناختی و زوج درمانی است. مراجعه به موقع به پیشگیری از بروز بسیاری مشکلات و تعارضات خانوادگی کمک می کند.

• نقش آموزش

 آموزش مردان با هدف ارتقا سطح دانش فرد، توانمندی و مهارت گفتگو با همسر در مورد مشکل زودانزالی و حذف باورهای نادرست بسیار کلیدی است. همچنین درمانگر با مربیگری به نوعی در فرایند درمان مردان را با نحوه روبرو شدن با مشکل و مراجعه جهت درمان مشکل کمک می کند.