در جامعه کنونی، فرضیههای اشتباهی راجعبه تراپی یا رواندرمانی وجود دارد. در این مقاله به توضیح ۱۰ باور غلط، در اینباره میپردازیم:
۱- افرادی که به تراپی میروند، ضعیف هستند
برخی معتقدند که تنها بیماران روانی یا کسانی که جنون دارند، به تراپیست مراجعه میکنند. این موضوع باعث میشود تا بسیاری، از درخواست کمک بترسند. در واقع یاری خواستن برای بهبود سلامت روان، نشان دهندهی قوت یک فرد است. این یعنی که شما میخواهید، کیفیت زندگی خود را ارتقا دهید و ربطی به ضعیف یا قوی بودن شما ندارد.
۲- تراپیستها تنها پشت میز مینشینند و یادداشت میکنند
تراپیستی که در حوزه کاریاش تخصص دارد برای شما یک فضای گرم و دوستانه ایجاد خواهد کرد. آنها همچنین از نوشتن زندگی شما پرهیز میکنند تا بتوانند در جلسات حضور کامل داشته باشند
۳- تراپیست ممکن است بهترین دوست شما شود
یکی از دلایلی که ممکن است برخی از افراد به تراپیست مراجعه نکنند؛ ترس از نزدیک شدن بیش از حد است. رابطهی یک تراپیست با مریضش نزدیک و صمیمانه، اما کاملا حرفهای است. آنها متعهد هستند تا رابطه خود را به جلسات محدود کنند. همچنین از هر نوع ارتباط گرفتن جسمی، شخصی، مالی، اجتماعی، و مذهبی نیز خودداری میکنند.
۴- تراپی فقط شامل حرف زدن است
برخی افراد فکر میکنند که حرف زدن هیچ کاربرد و اثر واقعی ندارد. در واقع این جلسات درمانی یک فرآیند زنده، شامل شنیدن، درک کردن، همدلی، هدایت و درمان هستند. تراپیستها از تکنیکها و روشهای مختلف برای کمک به شما استفاده میکنند. این باعث میشود که خودآگاهی شما افزایش پیدا کند، دید شما نسبت به زندگی عوض شود و رفتارها یا مهارتهای جدیدی به دست آورید.
۵- تراپیستها برای مشکلات زندگی همه یک راه حل آماده دارند
ممکن است فکر کنید که آنها به شما دستور میدهند. در واقع یک تراپیست خوب به شما راهنمایی میدهد و از شما پشتیبانی میکند اما این شما هستید که مشکلتان را حل میکنید. آنها به شما کمک میکنند تا منابع و قدرت خود را پیدا کنید و از آن استفاده لازم را ببرید.
۶- تراپيستها مقصر هر مشکل را در پرورش یک فرد میدانند
این فرضیه، نادرست است. در واقع، ترابيستها علاوهبر گذشته، به حال و آینده شما نیز توجه میکنند. آنها به شما کمک میکنند تا الگوهای رفتاری و روانی خود را شناسایی کنید و نقش پرورش و محيط خود را در شکلگيری آنها درک کنید. آنها همچنین به شما میآموزند تا مسئوليت خود را بپذيرید و تغييرات لازم را برای بهبود وضعيت خود ايجاد کنید.
۷- تراپیستهامیتوانند دارو تجویز کنند
به طور کلی تجویز دارو توسط روانپزشکان انجام میشود. روانپزشکان با تجویز دارو و تراپیستها با روان درمانی به افراد در حل مشکلشان کمک میکنند.
۸- بعد از یک یا دو جلسه تراپی مشکل شما حل خواهد شد
هر جلسه درمان، به طور متوسط ۵۰ الی ۶۰ دقیقه است. جلسهی اول فقط برای آشنایی است. رسیدن به ریشهی یک مشکل، نیازمند زمان است. اگرچه به ندرت ممکن است حل یک مسئله، ۶ یا ۷ سال زمان ببرد اما به طور کلی، دوره متوسط درمان، ۳ الی ۴ ماه است. اگر زمان بیشتری طول بکشد، احتمالا به این معنی است که شما تراپیست مناسب خودتان را پیدا نکردهاید.
۹- شخصیت شما تا سن ۵ سالگی تثبیت شده است
شاید به این فکر کنید که دیگر برای تغییر پیر شدهاید. در بسیاری از مقالات ثابت شده که مغز قابلیت شکلپذیری و انعطاف دارد. پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین با استفاده از جدیدترین فناوری تصویربرداری مغزی MRI، نشان دادهاند که آرامش ذهن، ماده خاکستری مغز را افزایش میدهد. آنها همچنین دریافتند که مهربانی و همدلی مسیرهای عصبی جدیدی را در مغز ایجاد میکند.
۱۰- پس از هر جلسه تراپی حالتان بهتر خواهد شد
این موضوع حقیقت ندارد. تراپیست به شما کمک میکند تا با هر چيزي که شما را آزار میدهد، روبرو شوید و آن را کشف کنید. اين فرآيند زمان برده و ممکن است در ابتدا دشوار و دردناک باشد. داشتن احساسات به هم ريخته بخشی از فرآيند درمان است. گاهی اوقات، مسائل قبل از بهتر شدن، بدتر میشوند. اما یک تراپیست خوب در چگونگی هدایت افراد از طوفان به سوی آرامش، مهارت دارد.
دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی