یافته‌ها نشان می‌دهد که زنان به طور متوسط، ​​نسبت به مردان، علاقه کمتری به رابطه جنسی دارند. آن‌ها اغلب میل جنسی کمتری ابراز می‌کنند، شرکای جنسی کمتری در طول زندگی‌شان دارند و در مقایسه با مردان، تمایل کمتری به رابطه جنسی دارند. دلیل این موضوع اغلب تفاوت جنسیتی نیست و ریشه در باورهای فرهنگی و روانشناسی دارد.

برخی از روانشناسان معتقدند که این اختلاف در میزان میل جنسی، به دلیل تفاوت‌های ذاتی بین زن و مرد است. بر اساس رویکرد تکاملی، نرها می‌توانند با تعداد زیادی ماده جفت‌گیری کنند و فرزندان زیادی داشته باشند. در نتیجه، قاعدتا میل جنسی بالاتری دارند و تمایشان برای داشتن رابطه جنسی بیشتر است. 

در مقابل، زنان از نظر تعداد فرزندانی که می‌توانند داشته باشند؛ محدود هستند. علاوه‌بر این، آن‌ها کسانی هستند که هزینه‌های بارداری و فرزندآوری را متحمل می‌شوند. بنابراین، باید در مورد اینکه با چه کسی جفت‌گیری می‌کنند،‌ سنجیده عمل کنند.

برخی روانشناسان هم معتقدند که این اختلاف در میل جنسی، ناشی از عوامل اجتماعی است. جامعه به پسران و دختران، پیام‌های متفاوتی در مورد تمایلات جنسی می‌دهد. کمتر کسی یک مرد را بخاطر داشتن رابطه جنسی زیاد سرزنش می‌کنند. اما به زنان جوان گفته می‌شود که دختران خوب علاقه جنسی خود را نشان نمی‌دهند یا اصلا نباید چنین تمایلاتی داشته باشند. زنانی که علاقه‌شان را نسبت به داشتن رابطه جنسی نشان می‌دهند، با عناوین بد شناخته می‌شوند. اما مردان هرگز با این نوع رفتار مواجه نمی‌شوند. در عوض از آن‌ها تعریف و تمجید هم می‌شود.

مقاله‌ای که اخیرا در مجله Perspectives on Psychological Science منتشر شد، ۴ دلیل بیان کرد که چرا رابطه جنسی برای زنان به اندازه مردان لذت‌بخش نیست.

بسیاری از زنان در دستیابی به ارگاسم مشکل دارند زیرا نه خودشان و نه پارتنرشان، نمی‌دانند که کلیتوریسشان هم باید تحریک شود و حتی ممکن است از انجام این کار، شرم داشته باشند.

علاوه‌بر این، ماهیت دخول برای زنان دردناک است. به خصوص اگر برانگیخته نشده باشند. خانم‌ها سختی‌های بارداری و زایمان را تجربه می‌کنند در حالی که این درد برای مردان ناشناخته است.

دلیل دوم این است که زنان بیشتر از مردان قربانی خشونت جنسی می‌شوند. مردان به طور کلی بزرگتر و قوی‌تر هستند. بنابراین کمتر مورد آزار قرار می‌گیرند. اگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اید، طبیعی است که داشتن رابطه جنس،ی حتی با شریک جدی، ناخوشایند باشد. 

دلیل سوم مربوط به استانداردهای دوگانه جنسی است که در جامعه ما نفوذ کرده. زنان امروز نسبت به ۶۰ سال پیش آزادتر هستند و درک عمیق‌تری از مسائل دارند. اما همچنان پیام‌هایی در مورد اینکه یک «دختر خوب» باید چگونه باشد، دریافت می‌کنند.

بسیاری از زنان حتی در روابط متعهدانه، احساس گناه دارند. حتی برخی، از اینکه در طول رابطه جنسی بیش از حد لذت ببرند؛ شرمسار می‌شوند.

و اما دلیل چهارم! موقعیتی را تصور کنید که مرد رابطه جنسی را آغاز کرده است. در ادامه، زن روی نعوظ مرد متمرکز خواهد بود. پس از رسیدن به این هدف، دخول انجام شده و رابطه جنسی تا زمانی که مرد به ارگاسم برسد؛ ادامه می‌یابد. انتظار می‌رود که زن نیز در این مدت نیز به نوعی از ارگاسم برسد!

علاوه‌بر این، تعداد کمی از زوج‌ها در طول رابطه جنسی با هم حرف می‌زنند. آن‌ها صحبت کردن در طول این عمل را غیر ضروری یا حتی نامناسب می‌دانند. در اکثر زوجین، هر دو جنس، تمایل دارند که از آناتومی جنسی بدن، مکانیسم و نحوه عملکرد ارگاسم شریکش بی‌اطلاع باشند.

آموزش جنسی جامع و متناسب با سن، کمک می‌کند تا رابطه جنسی برای هر دو جنس، هیجان‌انگیز باشد. زنان و مردان می‌توانند با غلبه بر اطلاعات غلطی که در جامعه وجود دارد، به رضایت جنسی دست یابند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع