آلرژی به منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می‌شود به علت پروتئین‌های موجود در اسپرم رخ می‌دهد. این بیماری نادر، در زنان شایع‌تر است و تا ۴۰ هزار زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. حتی مردان هم ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشند.

علائم چیست؟

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض منی، یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید:

• سرخی
• سوزش
• تورم
• درد
• خارش

برای زنان، علائم معمولا در فرج یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در طول یا پوست بالای ناحیه اندام تناسلی رخ دهد.

نشانه‌ها ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، ظاهر شوند. واکنش‌های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال، دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند.

به طور کلی، علائم معمولا در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تماس، شروع می‌شوند. بسته به شدت، ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان‌پذیر است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

اگرچه آلرژی به منی می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش کردند که علائم آن‌ها در اوایل دهه ۳۰ زندگی شروع شده است. تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد اکثر زنان مبتلا به این اختلال، قبل از تشخیص، واژینیت عودکننده را تجربه کرده‌اند.

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی دیدید و فکر می‌کنید علائم شما نتیجه حساسیت به مایع منی است، با یک پزشک مشورت کنید.

ممکن است پزشکان حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند:

• عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
• واژینیت مزمن
• عفونت قارچی
• واژینوز باکتریال

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

بهترین راه پیشگیری و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از هر گونه فعالیت جنسی، آنتی‌ هیستامین مصرف کنید.

آیا این موضوع می‌تواند باعث ناباروری شود؟

آلرژی به منی ممکن است باردار شدن را برای برخی از زنان دشوار کند. اگرچه آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می‌تواند در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی اختلال ایجاد کند.

در موارد خفیف، دارو کمک‌کننده است. در موارد شدید، پزشک ممکن است لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.

آیا عوارض دیگری ممکن است؟

همان‌طور که گقتیم آلرژی شدید به منی می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود. نشانه‌ها شامل:‌

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر حساسیت دیگری، ممکن است در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر آلرژی به منی درمان نشود، می‌تواند زندگی جنسی و سلامت کلی شما را مختل کند. بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

خونریزی واژینال یا لکه بینی که از نظر پزشکی به عنوان خونریزی پس از مقاربت شناخته می‌شود، می‌تواند نگرا‌ن‌کننده باشد. اگر خونریزی بعد از رابطه جنسی بیش از یک بار اتفاق افتاد، وقت آن است که با پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید. برخی از مشکلات سلامتی مانند عفونت یا سرطان دهانه رحم نیز می‌توانند باعث خونریزی بعد از رابطه جنسی شوند. اما اکثر دلایل آن خطرناک نیستند. در این جا با برخی از دلایل خونریزی واژینال پس از رابطه جنسی می‌پردازیم:

۱- خشکی واژن:
اگر واژن مرطوب نباشد و شما برانگیخته نشده باشید، اصطکاک هنگام دخول می‌تواند به بافت‌های حساس واژن آسیب زده و منجر به خونریزی شود.

خشکی واژن معمولا ناشی از موارد زیر است:

تغییرات هورمونی: کاهش سطح استروژن پس از زایمان، دوران شیردهی، دوران پیش از زادبس (یائسگی) و بعد از آن

شیمی درمانی: شیمی درمانی با کاهش تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان‌ها، باعث خشکی واژن می‌شود.

۲- داروها:
هر نوع داروی ضد بارداری هورمونی می‌تواند منجر به لکه بینی بعد از مقاربت شود. لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی، خشکی واژن یا خونریزی ناگهانی هنگام استفاده از این داروها شایع است.

دستگاه (IUD) نیز می‌تواند باعث خونریزی شود.

۳- عفونت‌های مقاربتی:
عفونت‌های مقاربتی (STIs) می‌توانند باعث خونریزی پس از رابطه جنسی شوند. به‌ویژه اگر عفونت منجر به التهاب دهانه رحم (سرویسیت) شده باشد. دهانه رحم بسیار تحریک شده نیز ممکن است خونریزی کند.

بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، تریکومونیازیس و تبخال می‌توانند باعث عفونت دهانه رحم شوند.

سوزاک و کلامیدیا ممکن است منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شوند. قبلا در سلامت باروری به توضیح (PID) پرداختیم.

این عفونت می‌تواند باعث خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از رابطه جنسی، درد لگن، ترشحات غیر معمول و بوی بد شود. PID درمان‌نشده نیز می‌تواند منجر به ناباروری شود.

بیشتر افراد علائم بیماری های مقاربتی را ندارند. به همین دلیل در صورت داشتن علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، به پزشک مراجعه کنید.

۴- پولیپ رحم و دهانه رحم
پولیپ‌ها بافت‌هایی مانند قطرات اشک هستند که در دستگاه تناسلی روی دهانه رحم یا داخل رحم تشکیل می‌شوند. آن‌ها رگ های خونی زیادی دارند که در صورت آسیب ممکن است خونریزی کنند.

پولیپ‌های دهانه رحم می‌توانند از دهانه رحم به داخل واژن آویزان شده و هنگام دخول پاره شوند. پولیپ‌های داخل رحم نیز ممکن است در حین رابطه جنسی تحریک شوند.

این بیماری در افرادی که بیش از ۴۰ سال سن دارند یا وارد دوران قبل از زادبس (یائسگی) شده‌اند، شایع‌تر است.

پولیپ‌های رحم و دهانه رحم معمولا خوش‌خیم هستند. به این معنی که غیر سرطانی هستند. در موارد نادر، می توانند به سرطان آندومتر و دهانه رحم تبدیل شوند.

۵- واژینوز باکتریایی یا عفونت مخمری
هر نوع عفونتی ممکن است باعث التهاب، تحریک و خونریزی شود. واژینوز باکتریایی (BV) که در اثر رشد بیش از حد باکتری‌ها ایجاد می‌شود، شایع‌ترین عفونت واژن در بین افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال است. اکثر زنان حداقل یک عفونت قارچی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند.

علائم BV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید یا خاکستری
• خارش
• سوزش
• بوی بد واژن
• تورم

خونریزی شایع‌ترین علامت واژینوز باکتریایی یا عفونت قارچی نیست. اکثر افراد مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند.

۶- فیبروئید رحم

فیبروم رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است که می‌تواند به کوچکی یک نخود یا بزرگ‌تر از گریپ‌فروت باشد.

فیبروم‌ها ممکن است در حین رابطه جنسی،‌ خونریزی کنند. بیش از ۷۵ درصد زنان در مقطعی از سال‌های باروری (۳۰ تا ۴۰ سالگی) فیبروم دارند.

اکثر زنان علائم خاصی ندارند. درمان، معمولا ضروری نیست مگر اینکه فیبروم بسیار بزرگ شود. اگر این اتفاق بیفتد، گزینه های درمانی، از جمله دارو یا جراحی لازم است.

۷- سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه‌ی رحم، در ناحیه بین کانال واژن و انتهای رحم رخ می‌دهد. خونریزی هنگام رابطه جنسی علامت اصلی این سرطان است.

خونریزی معمولا کم و بدون درد است. سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان است.

HPV یا همان (ویروس پاپیلومای انسانی) هم می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. با علائم و نشانه‌های این ویروس در سایت سلامت باروری آشنا شوید.

اگر به طور منظم خونریزی غیرطبیعی دارید، در اسرع وقت به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ایجاد می‌شود. افرادی که کلامیدیا دارند؛ اغلب در مراحل اولیه بیماری، علائم ظاهری ندارند. اما اگر درمان نشود می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.

تخمین زده می‌شود که ۴۰ تا ۹۶ درصد از افراد مبتلا به کلامیدیا، هیچ علامتی ندارند. علائم کلامیدیا ممکن است مشابه سایر بیماری‌های مقاربتی باشد.

کلامیدیا چگونه منتقل می‌شود؟
رابطه جنسی ناایمن، اصلی‌ترین راه انتقال عفونت است. لمس دستگاه تناسلی هم ممکن است باعث انتقال باکتری شود.

نوزادان تازه متولد شده می‌توانند در هنگام تولد، کلامیدیا را از مادر خود دریافت کنند. جالب است بدانید که این عفونت می‌تواند به چشم هم منتقل شود اما این مورد چندان شایع نیست.

افرادی که قبلا یک بار عفونت را داشته و با موفقیت درمان شده‌اند نیز می‌توانند مجددا مبتلا شوند. 

علائم
کلامیدیا اغلب به عنوان "عفونت خاموش" شناخته می‌شود زیرا اکثر افراد مبتلا، هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند.

برخی علائم عبارتند از:

• درد
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن

برخی از علائم کلامیدیا نیز ممکن است برای مردان و زنان متفاوت باشد.

علائم کلامیدیا در مردان
اکثر مردان اصلا علامتی ندارند. با این حال، برخی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در مردان عبارتند از:

• احساس سوزش هنگام ادرار
• ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی
• درد در قسمت پایین شکم
• درد در بیضه‌ها

همچنین امکان ابتلا به عفونت کلامیدیا در ناحیه مقعد نیز وجود دارد. در این مورد، علائم اصلی عبارتند از:

• درد
• خونریزی از مقعد

داشتن رابطه جنسی دهانی با فردی که کلامیدیا دارد، خطر عفونت در گلو را افزایش می‌دهد. علائم می‌تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. البته ممکن است فردی حامل باکتری در گلو باشد و آن را نداند.

علائم کلامیدیا در زنان
به طور کلی اگر زنی به یک بیماری مقاربتی مبتلا شود، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا علائم را بروز دهد.

برخی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در زنان عبارتند از:

• رابطه جنسی دردناک
• ترشحات واژن
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• درد در قسمت پایین شکم
• التهاب دهانه رحم
• خونریزی بین قاعدگی

در برخی از زنان، عفونت می‌تواند به لوله‌های فالوپ گسترش یابد، که ممکن است باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. در مقالات قبلی سلامت باروری به توضیح کامل این بیماری پرداختیم.

کلامیدیا همچنین می‌تواند راست روده را نیز آلوده کند. زنان در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا در رکتوم (راست روده)، ممکن است علامتی نداشته باشند. با این حال،  درد رکتوم، ترشح و خونریزی از نشانه‌های وجود باکتری در راست‌روده است. عفونت گلو هم در زنان ممکن است رخ دهد.

علل و عوامل خطر
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است که توسط سویه خاصی از باکتری به نام «کلامیدیا تراکوماتیس» ایجاد می‌شود.

احتمال ابتلا به کلامیدیا، در زنان بیشتر از مردان است. در واقع، تخمین زده می‌شود که نرخ کلی عفونت برای زنان، در ایالات متحده، ۲ برابر بیش‌تر از مردان است. 

برخی دیگر از عوامل خطر عفونت عبارتند از:

• استفاده نکردن از روش های بازدارنده مانند کاندوم
• شرکای جنسی جدید
• داشتن شریک جنسی که با افراد دیگر رابطه جنسی دارد
• داشتن سابقه کلامیدیا یا سایر بیماری های مقاربتی

کلامیدیا چقدر شایع است؟
در سال ۲۰۱۸، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تخمین زد که تقریبا ۴ میلیون مورد کلامیدیا در ایالات متحده وجود دارد.

بیشترین میزان عفونت در زنان بین سنین ۱۵ تا ۲۴ سال رخ می‌دهد.

بهتر است همه زنانی که از نظر جنسی فعال هستند و در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا قرار دارند، هر سال غربالگری شوند.

نرخ کلامیدیا و سایر بیماری‌های مقاربتی در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

درمان کلامیدیا

از آنجایی که کلامیدیا ماهیت باکتریایی دارد، با آنتی بیوتیک قابل درمان است. 

آزیترومایسین و داکسی سایکلین از جمله آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که برای درمان استفاده می‌شوند. نکته مهم این است که دارو را به طور کامل مصرف کنید و روند درمان را قطع نکنید. در طول دوره درمان، رابطه جنسی نداشته باشید. از درمان‌های خانگی، استفاده نکنید.

کلامیدیا درمان نشده می‌تواند منجر به عوارض طولانی مدت، از جمله مشکلات باروری و التهاب مزمن شود.

تشخیص
موثرترین آزمایش تشخیصی کلامیدیا، نمونه‌گیری گرفتن از واژن در زنان و آزمایش ادرار در مردان است. اگر احتمال وجود عفونت در مقعد یا گلو وجود داشته باشد نیز نمونه گرفته می‌شود.

کلامیدیا درمان نشده در زنان
همان‌طور که گفتیم کلامیدیا درمان نشده می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود.

کلامیدیا درمان نشده با آسیب به لوله‌های فالوپ می‌تواند باعث ناباروری شود.

این باکتری می‌تواند در حین تولد به نوزادان منتقل شود که باعث عفونت چشم و ذات‌الریه می‌شود.

عوارض کلامیدیا درمان نشده در مردان
عفونت می‌تواند به غده پروستات و سایر نواحی داخلی سرایت کند که باعث تب، مقاربت دردناک و ناراحتی در ناحیه کمر می‌شود.

کلامیدیا در چشم
عفونت کلامیدیا در ناحیه تناسلی شایع است، اما می‌تواند در نواحی کمتر شایع مانند مقعد، گلو و چشم ها رخ دهد.

عفونت چشم، از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با باکتری ایجاد می‌شود. اگر چشمتان را با دست آلوده لمس کنید، عفونت می‌تواند از ناحیه تناسلی به چشم برسد.

علائم زیر ممکن است رخ دهد:

• قرمزی
• تورم
• خارش
• ترشحات
• حساسیت به نور

کلامیدیای چشم در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود. درمان زودهنگام به درمان عفونت و جلوگیری از عوارض کمک می‌کند.

سوالات متداول

چه زمانی می توانم دوباره رابطه جنسی داشته باشم؟
اگر کلامیدیا در شما تشخیص داده شد؛ قبل از داشتن هر گونه فعالیت جنسی، درمان خود را به پایان برسانید. 

آیا کلامیدیا بو دارد؟
در برخی موارد، کلامیدیا می‌تواند باعث ترشحات غیرعادی واژن شود که اغلب بوی تندی دارند. البته بوی بد واژن، می‌تواند نشانه‌ی سایر بیماری‌های مقاربتی هم باشد.

مشورت با پزشک کمک‌کننده است. به خصوص اگر علائم دیگری مانند درد، خونریزی، خارش یا سوزش دارید.

فراموش نکنید که کلامیدیا قابل درمان است. اما در صورت عدم درمان می‌تواند عوارض جدی برای شما ایجاد کند. پس از مراجعه به پزشک خجالت نکشید!

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

درد، یکی از مشکلات جنسی رایج در زنان است. حدود ۷۵ درصد خانم‌ها، نوعی درد را هنگام رابطه جنسی تجربه کرده‌اند. اگرچه این موضوع می‌تواند مردان را هم تحت تاثیر قرار دهد. اگر این مشکل به قدری شما را آزار می‌دهد که مانع از برقراری رابطه جنسی می‌شود، باید به پزشک مراجعه‌ کنید.

زنان ممکن است در حین یا بعد از رابطه جنسی درد داشته باشند که عمدتا در واژن یا عمق لگن احساس ‌می‌شود. 

درد واژن ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• عفونت یا بیماری‌های مقاربتی (STI)، مانند کلامیدیا، سوزاک یا تبخال تناسلی
• یائسگی: تغییر سطح هورمون می‌تواند واژن شما را خشک کند
• عدم تحریک جنسی یا آماده سازی برای داشتن رابطه جنسی
• واژینیسموس: وضعیتی که در آن عضلات داخل یا اطراف واژن به شدت منقبض شده و رابطه جنسی را دردناک یا غیرممکن می‌کند.
• آلرژی به کاندوم یا محصولاتی مانند صابون و شامپو

درد داخل لگن می‌تواند ناشی از شرایط زیر باشد:

• بیماری التهابی لگن (PID): انتقال عفونت از واژن به رحم، تخمدان و لوله‌های رحمی
• اندومتریوز: اندومتریوز بیماری است که در آن بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم در خارج از آن رشد می‌کند. این می‌تواند باعث درد شدید و ناباروری شود. اندومتریوز ممکن است از اولین دوره قاعدگی فرد شروع شده و تا یائسگی ادامه یابد.
• فیبروم‌هایی که در نزدیکی واژن یا دهانه رحم رشد می‌کنند.
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• یبوست

رابطه جنسی دردناک در مردان

برخی از دلایل رابطه جنسی دردناک در مردان عبارتند از:

• عفونت و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند تبخال (اطلاعات بیشتر در مورد تبخال تناسلی در سایت سلامت باروری)
• زخم‌های کوچکی که در پوست ختنه‌گاه وجود دارند و دیده نمی‌شوند.
• التهاب غده پروستات (پروستاتیت): قبلا در سلامت باروری به توضیح بزرگی پروستات و تاثیر آن روی زندگی جنسی مردان پرداختیم.
• درد و تورم بیضه: این ممکن است نشانه‌‌ای از یک عفونت (مانند کلامیدیا) باشد. البته گاهی اوقات می‌تواند به دلیل تحریک جنسی نیز رخ دهد.

در صورت وجود هر گونه مشکلی که داشتن رابطه جنسی را برای شما سخت کرده، به پزشک مراجعه کنید. یافتن علت درد، به درمان موثرتر کمک خواهد کرد. 

• برای مثال اگر درد، ترشح غیرمعمول یا خارش دارید، پزشک ممکن است آزمایش STI را توصیه کند.
• اگر واژن شما خشک است؛ مصرف روان‌کننده‌ها موثر خواهد بود. به خاطر داشته باشید که از کاندوم یا محصولات مبتنی بر آب استفاده کنید.
• اگر دلیل عاطفی یا اضطرابی وجود دارد که باعث ایجاد این مشکل شده، از یک مشاور یا روان‌درمانگر کمک بخواهید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

براساس آخرین داده‌های CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا)، عفونت‌های مقاربتی در ایالات متحده در سال ۲۰۲۱، حدود ۷ درصد رشد کرده است. این یعنی مجموع موارد به حدود ۲.۵ میلیون نفر رسید. در سال ۲۰۲۱ تعداد موارد بیماری سیفلیس تنها در یک سال، حدود ۳۲ درصد افزایش یافت. این شامل مادران باردار و نوزادان آن‌ها نیز بود. به طوری که در مجموع، باعث مرگ ۲۲۰ نوزاد (نوزادانی که مرده به دنیا آمدند یا بعد از مدتی فوت کردند) شد. در همین سال تعداد موارد کلامیدیا، حدود ۴ درصد (۱.۶ میلیون نفر) و موارد سوزاک نزدیک به ۵ درصد افزایش یافت.

مدیر بخش پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی CDC، گفت: «اپیدمی بیماری‌های مقاربتی ایالات متحده هیچ نشانه‌ای از کند شدن را نشان نمی‌دهد.»

عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، از جمله غربالگری یا درمان و کاهش بودجه برای سلامت عمومی در این موضوع نقش داشتند.

به طور کلی و از سال ۲۰۱۷ تعداد موارد سوزاک حدود ۲۸ درصد (بیش ۷۱۰ هزار نفر) و سیفلیس تقریبا ۷۴ درصد (بیش از ۱۷۰ هزار نفر) افزایش یافته است. همچنین تعداد موارد سیفلیس در میان نوزادانی که تازه به دنیا آمدند ۲۰۳ درصد (بیش از ۲۸۰۰ نفر) افزایش یافت.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع