ذهن ما جدایی را مشابه غم مرگ و سوگواری پردازش میکند. سرکوب احساسات، روند بهبودی را طولانی میکند. برای مدیریت آشفتگی احساسی پس از جدایی، ضروری است که با خود مهربان و دلسوز باشید. احساسات ناپایدار و متناقض پس از جدایی (از آرامش تا دلتنگی شدید) طبیعی و لازمهی بهبودی هستند. جدایی نه تنها از دست دادن یک فرد، بلکه از دست دادن آیندهی مشترک و امنیت عاطفی است. ابراز تمام احساسات، حتی خشم و غم، ضروری است. ابزارهایی مانند تمرینهای ذهنآگاهی و خودآگاهی در این مسیر کمککنندهاند.
از دست دادن رابطه میتواند مراحل مشابه سوگواری مانند انکار، خشم، چانهزنی، افسردگی و پذیرش را فعال کند. هر مرحله، احساس خاص خود را دارد، و جابجایی بین این مراحل کاملاً طبیعی است. این آشفتگی احساسی نشانه ضعف یا عدم توانایی در “فراموشی” نیست، بلکه مغز در تلاش است تا این فقدان را پردازش کند. جدایی فقط از دست دادن یک فرد نیست؛ بلکه شامل از دست دادن آینده مشترک، عادتهای روزمره و امنیت عاطفی است که با او داشتهاید.
در هنگام جدایی، یکی از توصیههای اصلی این است که اجازه دهید احساسات خود را به طور کامل تجربه کنید. بسیاری افراد برای کاهش درد، سعی میکنند احساساتشان را سرکوب کنند؛ اما این کار روند بهبودی را طولانیتر میکند. هر احساسی که تجربه میکنید (از خشم و غم تا آرامش و سردرگمی) نقش مهمی در بهبود شما دارد و به شما اطلاعاتی درباره دنیای درونیتان میدهد.
راهکارهایی مانند ذهنآگاهی و نوشتن، میتواند کمک کند تا احساسات را بدون غرق شدن در آنها مدیریت کنید. مهربان بودن با خود در این فرایند ضروری است، چرا که نمودار این فرایند خطی نیست و نیاز به صبر دارد.
دکتر زهره کشاورز
منبع