سرطان پستان چیست؟

تمام بدن ما از سلول ساخته شده است. سلول ها بسيار كوچك هستند و فقط بوسيله ميكروسكوپ ديده مي شوند. بطور معمول، سلول ها تكثير مي شوند تا جانشين سلول هاي پير و مرده شوند و يا اينكه در بچه ها، باعث رشد بدن شوند. اين تكثير و ازدياد سلول ها تابع قوانين خاصي است. در هنگام بروز سرطان، رشد و تكثير سلول ها از مهار و كنترل خارج مي شود و تعداد زياد از حدي سلول جديد ايجاد مي شود كه به تدريج، منجر به ايجاد توده يا تومور سرطاني مي گردند.

سلول های سرطانی به سه روش کلیدی مانند سلول های طبیعی عمل نمی کنند. اول، جهش در ژن باعث می شود سلول های سرطاني رشد سریع تر و عمر طولانی تري داشته باشند. سلول های طبیعی رشد می کنند و سپس برای ایجاد سلول های جدید در صورت نیاز مورد تقسیم قرار می گیرند، آنها همچنین هنگامی که قدیمی شده یا آسیب دیده اند، می میرند. در مقابل، سلول های سرطانی سلول های جدیدی را ایجاد می کنند که نیازی به آن نيست و زمانی که پیر و آسیب دیده اند، سریع نمی میرند.

دوم اينكه با گذشت زمان سلولهای سرطانی تشکیل توده ای به نام تومور اولیه می دهند. سلول های سرطانی می توانند به بافت های اطراف رشد کنند. اگردر اين زمان تومور درمان نشود، تومور اولیه می تواند فراتر از دیواره های لوبول یا کانال ها به استروما گسترش یابد. سرطانهای پستان که به استروما رشد نکرده اند، "سرطان سینه غیر تهاجمي" نامیده می شوند. سرطان های پستان که به استروما رشد کرده اند مانند مرحله های I و II، "سرطان سینه تهاجمی" نامیده می شوند.

سوم، بر خلاف سلول های طبیعی سلول های سرطانی می تواند پستان را ترک کند و تومور را در قسمت های دیگر بدن تشکیل دهد. این فرایند متاستاز نامیده میشود. در این فرآیند، سلول های سرطانی از تومور دور می شوند و با خون یا لنفاوی ادغام می شوند. سپس سلول های سرطانی همراه با خون یا لنف از طریق عروق به سایر قسمت هاي بدن می روند. اولين عضو درگير، گره های لنفاوی زیر بغل است. سایت های متداول دور شامل استخوان ها، ریه ها، مغز و کبد می باشند. هنگامی که سلولهای سرطانی در سایر سایت ها قرار می گیرند، می توانند تومورهای ثانویه ایجاد کنند و ممکن است باعث مشکلات عمده سلامتی شوند.

سرطان پستان تقريباً يك بيماري مختص به خانمها است گرچه آقايان نيز مستثني نيستند. شیوع اين بیماري در ايران رو به افزايش است و مبتلايان به سرطان پستان در مقايسه با بیماران مشابه در کشورهاي غربی، حدوداً 10 سال جوان تر هستند. بر اساس اطلاعات غیر رسمی، میزان بروز اين بیماري، 20 نفر درهر 100 هزار زن می باشد.بر اساس آخرين آمار اعلام شده از سوي مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی، میزان ابتلاء به سرطان پستان در بين زنان ايراني 27/5 نفر در هر 100 هزار نفر است، يعنی سالانه بیش از 8 هزار مورد جديد سرطان پستان در ايران تشخیص داده می شود که حدود 7778 مورد آن در بین زنان می باشد. شايعترين سن بروز اين سرطان،45 تا 55 سال است و بروز سرطان پستان در سن زير 30 سال شيوع كمتري دارد.

عوامل مستعد كننده سرطان شامل سن بالا، سابقه فاميلي، نازايي، اولين حاملگي بالاي سن 30 سال، مصرف غذاهاي حاوي چربي حيواني زياد و ... مي باشند. از نظر محل بروز سرطان در پستان، بيشترين قسمتي از پستان كه امكان بروز سرطان را دارد ربع فوقاني خارجي پستان هاست. سرطان پستان اغلب در مجاری تشکیل می شود ، بعد از آن لوبولها و در درجه سوم سایر بافتها.

تغییرات پوست پستان و فرورفتگی نوک پستان می تواند از علایم سرطان پستان باشد. ترشحاتي كه شك به وجود سرطان را بر مي انگيزند:

* ترشحات خوني يا آبكي

* ترشحاتي كه خود به خودي و بدون فشار خارج مي شوند

* ترشحاتي كه از يك پستان و از يك مجراي نوك پستان خارج مي شود

* ترشحاتي كه همراه با توده باشند

* ترشحات پس از يائسگي

در مراحل اوليه بيماري، ممكن است بيمار كاملاً بدون علامت باشد و پس از مراجعه جهت كنترل، شك به وجود سرطان در بيمار ايجاد شود و يا بوسيلة روش هاي تشخيصی مثل ماموگرافي و يا سونوگرافي اين شك تأييد گردد. گاهي پزشك معاينه كننده نيز علامت مهمي در بيمار پيدا نكرده و با انجام روش هاي تشخيصي نظير ماموگرافي وجود يك ضايعه مشكوك به سرطان لزوم پيگيري و تشخيص قطعي بيماري ضرورت مي يابد. بديهي است در صورتي كه ضايعه سرطاني در مراحل اوليه تشخيص داده شود درمان آن با موفقيت بيشتري همراه خواهد بود.