آلرژی به منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می‌شود به علت پروتئین‌های موجود در اسپرم رخ می‌دهد. این بیماری نادر، در زنان شایع‌تر است و تا ۴۰ هزار زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. حتی مردان هم ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشند.

علائم چیست؟

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض منی، یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید:

• سرخی
• سوزش
• تورم
• درد
• خارش

برای زنان، علائم معمولا در فرج یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در طول یا پوست بالای ناحیه اندام تناسلی رخ دهد.

نشانه‌ها ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، ظاهر شوند. واکنش‌های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال، دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند.

به طور کلی، علائم معمولا در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تماس، شروع می‌شوند. بسته به شدت، ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان‌پذیر است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

اگرچه آلرژی به منی می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش کردند که علائم آن‌ها در اوایل دهه ۳۰ زندگی شروع شده است. تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد اکثر زنان مبتلا به این اختلال، قبل از تشخیص، واژینیت عودکننده را تجربه کرده‌اند.

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی دیدید و فکر می‌کنید علائم شما نتیجه حساسیت به مایع منی است، با یک پزشک مشورت کنید.

ممکن است پزشکان حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند:

• عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
• واژینیت مزمن
• عفونت قارچی
• واژینوز باکتریال

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

بهترین راه پیشگیری و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از هر گونه فعالیت جنسی، آنتی‌ هیستامین مصرف کنید.

آیا این موضوع می‌تواند باعث ناباروری شود؟

آلرژی به منی ممکن است باردار شدن را برای برخی از زنان دشوار کند. اگرچه آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می‌تواند در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی اختلال ایجاد کند.

در موارد خفیف، دارو کمک‌کننده است. در موارد شدید، پزشک ممکن است لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.

آیا عوارض دیگری ممکن است؟

همان‌طور که گقتیم آلرژی شدید به منی می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود. نشانه‌ها شامل:‌

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر حساسیت دیگری، ممکن است در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر آلرژی به منی درمان نشود، می‌تواند زندگی جنسی و سلامت کلی شما را مختل کند. بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ایجاد می‌شود. افرادی که کلامیدیا دارند؛ اغلب در مراحل اولیه بیماری، علائم ظاهری ندارند. اما اگر درمان نشود می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.

تخمین زده می‌شود که ۴۰ تا ۹۶ درصد از افراد مبتلا به کلامیدیا، هیچ علامتی ندارند. علائم کلامیدیا ممکن است مشابه سایر بیماری‌های مقاربتی باشد.

کلامیدیا چگونه منتقل می‌شود؟
رابطه جنسی ناایمن، اصلی‌ترین راه انتقال عفونت است. لمس دستگاه تناسلی هم ممکن است باعث انتقال باکتری شود.

نوزادان تازه متولد شده می‌توانند در هنگام تولد، کلامیدیا را از مادر خود دریافت کنند. جالب است بدانید که این عفونت می‌تواند به چشم هم منتقل شود اما این مورد چندان شایع نیست.

افرادی که قبلا یک بار عفونت را داشته و با موفقیت درمان شده‌اند نیز می‌توانند مجددا مبتلا شوند. 

علائم
کلامیدیا اغلب به عنوان "عفونت خاموش" شناخته می‌شود زیرا اکثر افراد مبتلا، هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند.

برخی علائم عبارتند از:

• درد
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا واژن

برخی از علائم کلامیدیا نیز ممکن است برای مردان و زنان متفاوت باشد.

علائم کلامیدیا در مردان
اکثر مردان اصلا علامتی ندارند. با این حال، برخی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در مردان عبارتند از:

• احساس سوزش هنگام ادرار
• ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی
• درد در قسمت پایین شکم
• درد در بیضه‌ها

همچنین امکان ابتلا به عفونت کلامیدیا در ناحیه مقعد نیز وجود دارد. در این مورد، علائم اصلی عبارتند از:

• درد
• خونریزی از مقعد

داشتن رابطه جنسی دهانی با فردی که کلامیدیا دارد، خطر عفونت در گلو را افزایش می‌دهد. علائم می‌تواند شامل گلودرد، سرفه یا تب باشد. البته ممکن است فردی حامل باکتری در گلو باشد و آن را نداند.

علائم کلامیدیا در زنان
به طور کلی اگر زنی به یک بیماری مقاربتی مبتلا شود، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا علائم را بروز دهد.

برخی از شایع‌ترین علائم کلامیدیا در زنان عبارتند از:

• رابطه جنسی دردناک
• ترشحات واژن
• احساس سوزش در هنگام ادرار
• درد در قسمت پایین شکم
• التهاب دهانه رحم
• خونریزی بین قاعدگی

در برخی از زنان، عفونت می‌تواند به لوله‌های فالوپ گسترش یابد، که ممکن است باعث بیماری التهابی لگن (PID) شود. در مقالات قبلی سلامت باروری به توضیح کامل این بیماری پرداختیم.

کلامیدیا همچنین می‌تواند راست روده را نیز آلوده کند. زنان در صورت ابتلا به عفونت کلامیدیا در رکتوم (راست روده)، ممکن است علامتی نداشته باشند. با این حال،  درد رکتوم، ترشح و خونریزی از نشانه‌های وجود باکتری در راست‌روده است. عفونت گلو هم در زنان ممکن است رخ دهد.

علل و عوامل خطر
کلامیدیا یک بیماری مقاربتی است که توسط سویه خاصی از باکتری به نام «کلامیدیا تراکوماتیس» ایجاد می‌شود.

احتمال ابتلا به کلامیدیا، در زنان بیشتر از مردان است. در واقع، تخمین زده می‌شود که نرخ کلی عفونت برای زنان، در ایالات متحده، ۲ برابر بیش‌تر از مردان است. 

برخی دیگر از عوامل خطر عفونت عبارتند از:

• استفاده نکردن از روش های بازدارنده مانند کاندوم
• شرکای جنسی جدید
• داشتن شریک جنسی که با افراد دیگر رابطه جنسی دارد
• داشتن سابقه کلامیدیا یا سایر بیماری های مقاربتی

کلامیدیا چقدر شایع است؟
در سال ۲۰۱۸، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تخمین زد که تقریبا ۴ میلیون مورد کلامیدیا در ایالات متحده وجود دارد.

بیشترین میزان عفونت در زنان بین سنین ۱۵ تا ۲۴ سال رخ می‌دهد.

بهتر است همه زنانی که از نظر جنسی فعال هستند و در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا قرار دارند، هر سال غربالگری شوند.

نرخ کلامیدیا و سایر بیماری‌های مقاربتی در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

درمان کلامیدیا

از آنجایی که کلامیدیا ماهیت باکتریایی دارد، با آنتی بیوتیک قابل درمان است. 

آزیترومایسین و داکسی سایکلین از جمله آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که برای درمان استفاده می‌شوند. نکته مهم این است که دارو را به طور کامل مصرف کنید و روند درمان را قطع نکنید. در طول دوره درمان، رابطه جنسی نداشته باشید. از درمان‌های خانگی، استفاده نکنید.

کلامیدیا درمان نشده می‌تواند منجر به عوارض طولانی مدت، از جمله مشکلات باروری و التهاب مزمن شود.

تشخیص
موثرترین آزمایش تشخیصی کلامیدیا، نمونه‌گیری گرفتن از واژن در زنان و آزمایش ادرار در مردان است. اگر احتمال وجود عفونت در مقعد یا گلو وجود داشته باشد نیز نمونه گرفته می‌شود.

کلامیدیا درمان نشده در زنان
همان‌طور که گفتیم کلامیدیا درمان نشده می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود.

کلامیدیا درمان نشده با آسیب به لوله‌های فالوپ می‌تواند باعث ناباروری شود.

این باکتری می‌تواند در حین تولد به نوزادان منتقل شود که باعث عفونت چشم و ذات‌الریه می‌شود.

عوارض کلامیدیا درمان نشده در مردان
عفونت می‌تواند به غده پروستات و سایر نواحی داخلی سرایت کند که باعث تب، مقاربت دردناک و ناراحتی در ناحیه کمر می‌شود.

کلامیدیا در چشم
عفونت کلامیدیا در ناحیه تناسلی شایع است، اما می‌تواند در نواحی کمتر شایع مانند مقعد، گلو و چشم ها رخ دهد.

عفونت چشم، از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با باکتری ایجاد می‌شود. اگر چشمتان را با دست آلوده لمس کنید، عفونت می‌تواند از ناحیه تناسلی به چشم برسد.

علائم زیر ممکن است رخ دهد:

• قرمزی
• تورم
• خارش
• ترشحات
• حساسیت به نور

کلامیدیای چشم در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به نابینایی شود. درمان زودهنگام به درمان عفونت و جلوگیری از عوارض کمک می‌کند.

سوالات متداول

چه زمانی می توانم دوباره رابطه جنسی داشته باشم؟
اگر کلامیدیا در شما تشخیص داده شد؛ قبل از داشتن هر گونه فعالیت جنسی، درمان خود را به پایان برسانید. 

آیا کلامیدیا بو دارد؟
در برخی موارد، کلامیدیا می‌تواند باعث ترشحات غیرعادی واژن شود که اغلب بوی تندی دارند. البته بوی بد واژن، می‌تواند نشانه‌ی سایر بیماری‌های مقاربتی هم باشد.

مشورت با پزشک کمک‌کننده است. به خصوص اگر علائم دیگری مانند درد، خونریزی، خارش یا سوزش دارید.

فراموش نکنید که کلامیدیا قابل درمان است. اما در صورت عدم درمان می‌تواند عوارض جدی برای شما ایجاد کند. پس از مراجعه به پزشک خجالت نکشید!

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

تبخال تناسلی چیست؟
تبخال تناسلی یک عفونت مقاربتی است. این بیماری توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. اکثر مردم در سراسر جهان به نوعی از ویروس هرپس سیمپلکس مبتلا هستند. HSV همیشه علائمی ایجاد نمی‌کند، اما اگر خارش، تورم یا تاول‌های دردناک دارید؛ به پزشک مراجعه کنید.

علل تبخال تناسلی
دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس (نوع ۱ و ۲) وجود دارد.

هرپس سیمپلکس نوع یک:‌
این نوع، معمولا باعث تبخال در ناحیه دهان می‌شود، اما می‌تواند باعث تبخال در ناحیه تناسلی نیز شود.

هرپس سیمپلکس نوع دو:‌ این نوع، معمولا باعث تبخال در قسمت تناسلی می‌شود اما می‌تواند باعث تبخال در ناحیه دهان نیز شود.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که در سال ۲۰۱۶، حدود ۳.۷ میلیارد نفر از افراد زیر ۵۰ سال، به HSV نوع یک مبتلا شده‌اند. در همان سال، حدود ۴۹۱ میلیون نفر در سنین ۱۵ تا ۴۹ سال (این یعنی دو‌سوم جمعیت زیر ۵۰ سال)، به عفونت HSV نوع ۲، مبتلا شدند.

ویروس‌ از طریق خراشیدگی پوست یا غشاهای مخاطی وارد بدن می‌شود. آن‌ها را می توان در بینی، دهان و اندام تناسلی یافت. همچنین در مایعات بدن از جمله بزاق، مایع منی و ترشحات واژن نیز دیده می‌شوند.

شناخت علائم تبخال تناسلی
ظهور تاول‌ها نشانه‌ای از ابتلا به ویروس است. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، به طور متوسط، اولین نشانه‌ی بیماری تقریبا ۴ روز پس از ابتلا به ویروس ظاهر می‌شود. با این حال، ممکن است کمتر از ۲ روز یا بیشتر از ۱۲ روز نیز طول بکشد.

علائم عمومی برای مردان می‌تواند شامل تاول در نواحی آلت تناسلی، کیسه بیضه و باسن (نزدیک یا اطراف مقعد) است.

علائم عمومی برای زنان شامل تاول در نواحی واژن، مقعد و باسن است.

تاول‌ها ممکن است در دهان و روی لب‌ها، صورت و هر جای دیگری که با نواحی عفونت تماس داشته باشد؛ ظاهر شوند. این نواحی اغلب قبل از بروز تاول، شروع به خارش یا گزگز می‌کنند.
تاول‌ها ممکن است زخمی شده و مایع درون آن‌ها به بیرون ترشح شود. ممکن است در عرض یک هفته پس از شیوع، پوسته‌ای روی زخم‌ها ظاهر شود. همچنین غدد لنفاوی نیز ممکن است متورم شوند. غدد لنفاوی با عفونت و التهاب در بدن مبارزه می‌کنند. برخی افراد ممکن است سردرد، بدن درد و تب را نیز به دلیل عفونت ویروسی تجربه کنند.

علائم عمومی برای نوزادی که با تبخال متولد می‌شود (هنگام زایمان واژینال) می‌تواند شامل زخم‌هایی در صورت، بدن و اندام تناسلی باشد. نوزادانی که با تبخال تناسلی متولد می‌شوند، ممکن است عوارض بسیار شدیدی (کوری، آسیب‌های مغزی و حتی) را تجربه کنند.

بسیار مهم است که در صورت وجود تشخیص تبخال تناسلی یا ابتلا به HSV در دوران بارداری، به پزشک اطلاع دهید. اگر تاول‌های تبخال در امتداد کانال زایمان وجود داشته باشد، تیم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است به جای زایمان طبیعی، نوزاد را از طریق سزارین به دنیا بیاورند.

تبخال دهان
تبخال دهان، یکی از علائم ابتدا به نوع یک HSV است. آن‌ها تاول‌های کوچک پر از مایع هستند. پس از چند روز تخلیه می‌شوند و پوسته پوسته به نظر می‌رسند. ممکن است در دیگر نواحی صورت نیز دیده شوند. معمولا به مدت ۲ هفته باقی می‌مانند.
از آنجایی که هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، ممکن است مجددا ظاهر شوند زیرا ویروس آن به صورت نهفته در بدن وجود دارد.

چه زمانی برای تبخال تناسلی به پزشک مراجعه کنیم؟
آزمایش خون می‌تواند HSV را قبل از ابتلا به بیماری تشخیص دهد. با این حال، اگر در معرض ویروس قرار نگرفته‌اید و هیچ علامتی ندارید، نیازی به غربالگری نیست. اگر نشانه‌ای از بیماری وجود دارد برای کنترل عفونت باید به پزشک مراجعه کنید.

چگونه می توان تبخال تناسلی را درمان کرد؟
هیچ درمان تایید شده‌ای برای ویروس تبخال وجود ندارد. با این حال با مراجعه به پزشک می‌توانید علائم آن را کاهش دهید و بیماری را کنترل کنید. داروهای آنتی ویروس صرفا به تسریع زمان بهبود زخم‌ها و کاهش درد کمک می‌کنند. همچنین دارو می‌تواند احتمال بروز مجدد بیماری در آینده را کاهش داد.

مراقبت در منزل
با آب گرم دوش بگیرید و از مواد بهداشتی قوی استفاده نکنید. محل تاول‌ها را تمیز و خشک نگه دارید. لباس زیر نخی و گشاد بپوشید.

تبخال تناسلی چگونه منتقل می‌شود؟‌
این ویروس معمولا از طریق تماس پوست به پوست (از جمله حین رابطه جنسی) منتقل می‌شود. لازم به ذکر است که انتقال حتی زمانی که دخول صورت نگیرد نیز امکان‌پذیر است. این یعنی تماس بین دستگاه‌های تناسلی و حتی رابطه جنسی دهانی نیز موجب انتقال می‌شود. تبخالی که در ناحیه دهان وجود دارد می‌تواند به نواحی تناسلی و مقعدی سرایت کند و بالعکس! لازم به ذکر است که این ویروس در مایع منی،‌ بزاق و ترشحات واژن نیز وجود دارد و قابل سرایت است.
احتمال ابتلا به ویروس در موارد زیر افزایش می‌یابد:‌
- داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی با فردی که تبخال تناسلی دارد
- عدم استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی
- کاهش توانایی در مبارزه با عفونت به دلیل سیستم ایمنی ضعیف

چگونه از تبخال تناسلی پیشگیری کنیم؟‌
اگر فردی از نظر جنسی فعال باشد، می تواند خطر ابتلا به HSV را با موارد زیر کاهش دهد:
- استفاده از کاندوم
- خودداری از رابطه جنسی با فردی که علائم تبخال دارد. با این حال، مهم است که بدانید HSV حتی زمانی که علائم وجود ندارد، می تواند به فرد دیگری منتقل شود.
- صحبت با شرکای جنسی در مورد وضعیت STI (عفونت‌های انتقال‌پذیر از طریق رابطه جنسی) آن‌ها.

بعد از مثبت شدن تست تبخال تناسلی چه باید کرد؟
اگر تست تبخال تناسلی فردی مثبت شد، باید به پزشک مراجعه کند. اگرچه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می‌توان آن را از طریق داروهای ضد ویروسی کنترل کرد. داروهای ضد ویروسی می توانند به کاهش شدت شیوع های مکرر کمک می‌کند.در صورت وجود تشخیص تبخال تناسلی، داشتن رابطه جنسی مشکلی ندارد، اما برای کاهش شانس انتقال HSV به شریک جنسی، از روش‌های بازدارنده مانند کاندوم استفاده کنید.

این ویروس در گذر زمان به صورت نهفته در بدن باقی می‌ماند مگر اینکه عامل محرکی (استرس، بیماری یا خستگی) وجود داشته باشد. پزشک می‌تواند شیوع بیماری را کنترل کند.

آیا تبخال تناسلی مادام‌العمر مسری است؟
زمانی که یک فرد تاول فعال دارد، به احتمال بیشتری HSV را منتقل می‌کند. یعنی زمانی که زخم های تبخال برای اولین بار ظاهر می شوند تا زمانی که به طور کامل بهبود پیدا کنند. با این حال، حتی در دوره های کمون (بین شیوع)، امکان انتقال HSV به یک شریک وجود دارد.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

دانشمندان یک قرص ضدبارداری ساخته‌اند که با مهار حرکت اسپرم، از رسیدن آن به تخمک جلوگیری می‌کند. این داروی آزمایشی که (TDI-11861) نام دارد؛ تاکنون فقط روی موش‌ها آزمایش شده است.

نحوه عملکرد قرص (TDI-11861) به این صورت است که با تحت تاثیر قرار دادن یک پروتئین سیگنال‌دهنده به نام sAC، حرکت اسپرم را برای چندین ساعت متوقف می‌سازد. تاثیرگذاری این دارو حدود ۳ ساعت است و با گذشت ۲۴ ساعت، دیگر هیچ اثری از آن در بدن دیده نمی‌شود. به طوری که اسپرم‌ها به صورت نرمال شنا می‌کنند. (TDI-11861) می‌تواند به عنوان یک داروی ضدبارداری برگشت‌پذیر و کوتاه‌مدت در انسان مورد استفاده قرار بگیرد اما قبل آن باید روی خرگوش‌ها‌ نیز بررسی شود.

لازم به ذکر است که این قرص در برابر بیماری‌های مقاربتی محافظتی ایجاد نمی‌کند. مهم‌ترین مزیت آن نسبت به سایر قرص‌های ضدبارداری این است که احتمالا روی هورمون‌های فرد تاثیر نمی‌گذارد. این یعنی فرد عوارض جانبی ناشی از کمبود هورمون تستوسترون را تجربه نخواهد کرد. این مقاله در مجله Nature Communications منتشر شده است.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع