آلرژی به منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان (HSP) شناخته می‌شود به علت پروتئین‌های موجود در اسپرم رخ می‌دهد. این بیماری نادر، در زنان شایع‌تر است و تا ۴۰ هزار زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. حتی مردان هم ممکن است به مایع منی خود حساسیت داشته باشند.

علائم چیست؟

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض منی، یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید، ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشید:

• سرخی
• سوزش
• تورم
• درد
• خارش

برای زنان، علائم معمولا در فرج یا داخل کانال واژن رخ می دهد. برای مردان، علائم ممکن است در طول یا پوست بالای ناحیه اندام تناسلی رخ دهد.

نشانه‌ها ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، ظاهر شوند. واکنش‌های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است کل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال، دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه آنفولانزا شوند.

به طور کلی، علائم معمولا در عرض ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تماس، شروع می‌شوند. بسته به شدت، ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

واکنش آلرژیک شدید

در موارد شدید، آنافیلاکسی امکان‌پذیر است و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال

اگرچه آلرژی به منی می‌تواند در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش کردند که علائم آن‌ها در اوایل دهه ۳۰ زندگی شروع شده است. تحقیقات قدیمی‌تر نشان می‌دهد اکثر زنان مبتلا به این اختلال، قبل از تشخیص، واژینیت عودکننده را تجربه کرده‌اند.

اگر پس از تماس با مایع منی، علائم غیرمعمولی دیدید و فکر می‌کنید علائم شما نتیجه حساسیت به مایع منی است، با یک پزشک مشورت کنید.

ممکن است پزشکان حساسیت به مایع منی را با موارد زیر اشتباه بگیرند:

• عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا تبخال
• واژینیت مزمن
• عفونت قارچی
• واژینوز باکتریال

چه گزینه‌های درمانی در دسترس هستند؟

بهترین راه پیشگیری و استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. همچنین پزشک ممکن است توصیه کند که قبل از هر گونه فعالیت جنسی، آنتی‌ هیستامین مصرف کنید.

آیا این موضوع می‌تواند باعث ناباروری شود؟

آلرژی به منی ممکن است باردار شدن را برای برخی از زنان دشوار کند. اگرچه آلرژی هیچ تاثیری بر باروری ندارد، اما علائم آن می‌تواند در توانایی شما برای داشتن رابطه جنسی اختلال ایجاد کند.

در موارد خفیف، دارو کمک‌کننده است. در موارد شدید، پزشک ممکن است لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) را توصیه کند.

آیا عوارض دیگری ممکن است؟

همان‌طور که گقتیم آلرژی شدید به منی می‌تواند باعث آنافیلاکسی شود. نشانه‌ها شامل:‌

• مشکل در تنفس
• خس خس سینه
• تورم زبان یا گلو
• نبض تند و ضعیف
• سرگیجه یا غش
• حالت تهوع
• استفراغ

آلرژی به منی یک بیماری نادر است که مانند هر حساسیت دیگری، ممکن است در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر آلرژی به منی درمان نشود، می‌تواند زندگی جنسی و سلامت کلی شما را مختل کند. بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
منبع

خونریزی واژینال یا لکه بینی که از نظر پزشکی به عنوان خونریزی پس از مقاربت شناخته می‌شود، می‌تواند نگرا‌ن‌کننده باشد. اگر خونریزی بعد از رابطه جنسی بیش از یک بار اتفاق افتاد، وقت آن است که با پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید. برخی از مشکلات سلامتی مانند عفونت یا سرطان دهانه رحم نیز می‌توانند باعث خونریزی بعد از رابطه جنسی شوند. اما اکثر دلایل آن خطرناک نیستند. در این جا با برخی از دلایل خونریزی واژینال پس از رابطه جنسی می‌پردازیم:

۱- خشکی واژن:
اگر واژن مرطوب نباشد و شما برانگیخته نشده باشید، اصطکاک هنگام دخول می‌تواند به بافت‌های حساس واژن آسیب زده و منجر به خونریزی شود.

خشکی واژن معمولا ناشی از موارد زیر است:

تغییرات هورمونی: کاهش سطح استروژن پس از زایمان، دوران شیردهی، دوران پیش از زادبس (یائسگی) و بعد از آن

شیمی درمانی: شیمی درمانی با کاهش تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان‌ها، باعث خشکی واژن می‌شود.

۲- داروها:
هر نوع داروی ضد بارداری هورمونی می‌تواند منجر به لکه بینی بعد از مقاربت شود. لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی، خشکی واژن یا خونریزی ناگهانی هنگام استفاده از این داروها شایع است.

دستگاه (IUD) نیز می‌تواند باعث خونریزی شود.

۳- عفونت‌های مقاربتی:
عفونت‌های مقاربتی (STIs) می‌توانند باعث خونریزی پس از رابطه جنسی شوند. به‌ویژه اگر عفونت منجر به التهاب دهانه رحم (سرویسیت) شده باشد. دهانه رحم بسیار تحریک شده نیز ممکن است خونریزی کند.

بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، تریکومونیازیس و تبخال می‌توانند باعث عفونت دهانه رحم شوند.

سوزاک و کلامیدیا ممکن است منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شوند. قبلا در سلامت باروری به توضیح (PID) پرداختیم.

این عفونت می‌تواند باعث خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از رابطه جنسی، درد لگن، ترشحات غیر معمول و بوی بد شود. PID درمان‌نشده نیز می‌تواند منجر به ناباروری شود.

بیشتر افراد علائم بیماری های مقاربتی را ندارند. به همین دلیل در صورت داشتن علائمی مانند خونریزی غیرطبیعی، به پزشک مراجعه کنید.

۴- پولیپ رحم و دهانه رحم
پولیپ‌ها بافت‌هایی مانند قطرات اشک هستند که در دستگاه تناسلی روی دهانه رحم یا داخل رحم تشکیل می‌شوند. آن‌ها رگ های خونی زیادی دارند که در صورت آسیب ممکن است خونریزی کنند.

پولیپ‌های دهانه رحم می‌توانند از دهانه رحم به داخل واژن آویزان شده و هنگام دخول پاره شوند. پولیپ‌های داخل رحم نیز ممکن است در حین رابطه جنسی تحریک شوند.

این بیماری در افرادی که بیش از ۴۰ سال سن دارند یا وارد دوران قبل از زادبس (یائسگی) شده‌اند، شایع‌تر است.

پولیپ‌های رحم و دهانه رحم معمولا خوش‌خیم هستند. به این معنی که غیر سرطانی هستند. در موارد نادر، می توانند به سرطان آندومتر و دهانه رحم تبدیل شوند.

۵- واژینوز باکتریایی یا عفونت مخمری
هر نوع عفونتی ممکن است باعث التهاب، تحریک و خونریزی شود. واژینوز باکتریایی (BV) که در اثر رشد بیش از حد باکتری‌ها ایجاد می‌شود، شایع‌ترین عفونت واژن در بین افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال است. اکثر زنان حداقل یک عفونت قارچی را در طول زندگی خود تجربه می‌کنند.

علائم BV می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید یا خاکستری
• خارش
• سوزش
• بوی بد واژن
• تورم

خونریزی شایع‌ترین علامت واژینوز باکتریایی یا عفونت قارچی نیست. اکثر افراد مبتلا به BV هیچ علامتی ندارند.

۶- فیبروئید رحم

فیبروم رشد غیر سرطانی بافت عضلانی رحم است که می‌تواند به کوچکی یک نخود یا بزرگ‌تر از گریپ‌فروت باشد.

فیبروم‌ها ممکن است در حین رابطه جنسی،‌ خونریزی کنند. بیش از ۷۵ درصد زنان در مقطعی از سال‌های باروری (۳۰ تا ۴۰ سالگی) فیبروم دارند.

اکثر زنان علائم خاصی ندارند. درمان، معمولا ضروری نیست مگر اینکه فیبروم بسیار بزرگ شود. اگر این اتفاق بیفتد، گزینه های درمانی، از جمله دارو یا جراحی لازم است.

۷- سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه‌ی رحم، در ناحیه بین کانال واژن و انتهای رحم رخ می‌دهد. خونریزی هنگام رابطه جنسی علامت اصلی این سرطان است.

خونریزی معمولا کم و بدون درد است. سرطان دهانه رحم در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان است.

HPV یا همان (ویروس پاپیلومای انسانی) هم می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. با علائم و نشانه‌های این ویروس در سایت سلامت باروری آشنا شوید.

اگر به طور منظم خونریزی غیرطبیعی دارید، در اسرع وقت به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

ناباروری به عدم وقوع حاملگی پس از یک سال مقاربت مرتب و بدون روش های پیشگیری اطلاق می گردد. در اغلب جوامع مادر شدن به عنوان مهمترین نقش بزرگسالی برای زنان پذیرفته شده است. در حقیقت آرزوی داشتن فرزند قوی ترین غریزه در جهان می باشد. به همین دلیل زندگی بدون فرزند برای زنان یک شکست تصور می گردد.

زوج های نابارور هنگام برخورد با این بحران، مشکلات متعددی مانند کاهش ارتباط با یکدیگر و اطرافیان، اختلال کارکرد جنسی، کاهش قدرت تصمیم گیری و مشکلات عاطفی روبرو می شوند. بر اساس مطالعات انجام شده، ناباروری تجربه ای ناگوار و پر تنش خصوصا برای زنان معرفی می گردد. اگر چه زن و شوهر هر دو این واقعه استرس زا را تجربه می کنند، ولی اثرات منفی ناباروری برای زنان در مقایسه با مردان بیشتر بوده و زنان نابارور را با مشکلات روانی و اجتماعی فراوانی در گیر می کند. یكی از دلایلی كه موجب ایجاد فشار روحی مضاعف برای زنان می شود، این است كه مادر شدن به طور سنتی به عنوان نقش اساسی برای زنان پذیرفته شده است.

چالش های روان شناختی و تنش زای حاصل از ناباروری از جمله مسائلی هستند که بر ابعاد مختلف زندگی اثرات مخرب داشته، روابط زوج ها را عمیقا تحت تاثیر قرار داده و زندگی نامطلوبی را به دنبال دارد. مشکل ناباروری هم مسئله ای فردی و خصوصی و هم یک مسئله اجتماعی است و تاثیرات چشمگیری در زندگی افراد نابارور دارد. اغلب زوج های نابارور درماندگی، غم و افسردگی، عصبانیت و نداشتن امید به آینده را تجربه می کنند. زنان نابارور بیشتر از مردان در معرض احساس فقدان هدف در زندگی، عدم هویت و کاهش عزت نفس قرار داشته نسبت به همسر از مهارت های مقابله ای ضعیف تری برخوردارند.

در واقع زنان بار گناه بیشتری را به خاطر ناباروری تحمل می کنند و بیشتر در معرض آسیب پذیری و انگ های اجتماعی و خانوادگی و اعمال خشونت بصورت فیزیکی، کلامی و یا جنسی از طرف همسر، خانواده همسر و خانواده خود می باشند. ارزیابی و درمان ناباروری با استفاده از آزمون های آزمایشگاهی فراوان، پیگیری های سونوگرافی متوالی، قوانین سختگیرانه برای مقاربت و چرخه های ناموفق میتواند تأثیر مخرب بر زندگی جنسی زوجین داشته، با ایجاد اضطراب، افسردگی و فشار روحی شدید، به مشکلات عاطفی و زناشویی، ایجاد استرس جنسی، کاهش صمیمیت جنسی، اختلال کارکرد جنسی، کاهش رضایت جنسی و در نهایت به ازهم پاشیدگی رابطه زناشویی و طلاق بیانجامد. بسیاری از زوج های نابارور کاهش لذت جنسی، کاهش تمایل جنسی و تبدیل فعالیت جنسی به فعالیتی مکانیکی، اجباری و هدفمند را گزارش نموده اند.

روابط جنسی یکی از مهم ترین عوامل موثر بر خوشبختی زندگی زناشویی است که اگر قانع کننده نباشد، منجر به احساس شکست، ناکامی و عدم امنیت و کاهش رضایت جنسی می شود، ناباروری و درمان های کمک باروری می تواند با مداخله در روابط جنسی منجر به کاهش تمایلات جنسی و اختلال عملکرد جنسی گردد.

بر اساس گزارشات در ایران، بسیاری از زوجین نابارور از عدم رضایت در روابط جنسی رنج می برند و درصد بالایی از طلاق ها به همین علت می باشد. یکی ازاختلالات شایع کارکرد جنسی در زنان نابارور، عدم ارتباط و عدم توانایی در صحبت کردن در مورد مشکل جنسی خود می باشد که در مداخلات جهت بهبود اختلالات جنسی می بایست مورد توجه قرار گیرد.