شاید برای شما هم پیش آمده که برای مدتی از رابطه جنسی لذت نبرید.‌ ممکن است با گذشت زمان، اشتیاقی برای داشتن فعالیت جنسی، نداشته باشید. شاید نتوانید رابطه را مانند گذشته، آن طور که دوست دارید؛ شروع کنید یا به پایان برسانید.

بسیاری از زوج‌ها، اختلال عملکرد جنسی را تجربه کرده‌اند. اکثر کسانی که به دنبال درمان هستند، بهبود رابطه را تجربه می‌کنند. به طور کلی، اختلال عملکرد جنسی در چند دسته قرار می‌گیرد:

اختلال میل: فقدان میل جنسی یا کاهش اشتیاق برای داشتن رابطه جنسی

اختلال برانگیختگی: ناتوانی در برانگیختگی فیزیکی

اختلال ارگاسم: تاخیر یا عدم ارگاسم

اختلال درد: درد هنگام رابطه جنسی

طیف وسیعی از مسائل فیزیکی و روانشناختی می‌توانند باعث اختلال عملکرد جنسی شود، از جمله:

• داروهای ضدافسردگی یا عوارض جانبی سایر داروها
• افزایش سن: ممکن است که با بالا رفتن سن، مانند گذشته برانگیخته نشوید.
• اختلال عملکرد کف لگن (برای زنان): این می‌تواند به دلایل مختلف، از جمله زایمان، اختلال لگن یا آسیب رخ دهد که باعث درد و مشکلات ارگاسم می‌شود. اختلال عملکرد کف لگن، با فیزیوتراپی قابل درمان است.
• تغییر در هورمون‌ها: این می‌تواند به دلیل افزایش سن، یک اختلال پزشکی یا دارو رخ دهد که بر روی میل، میزان برانگیختگی و ارگاسم تاثیر می‌گذارد.
• اضطراب یا افسردگی
• حوادث تلخ گذشته یا تروما (به ویژه آسیب جنسی)
• مصرف الکل یا مواد مخدر: استفاده بیش از حد یا سوء مصرف مواد، می‌تواند منجر به کاهش میل، عدم برانگیختگی و اختلال ارگاسم شود.

همه اشکال اختلال عملکرد جنسی را می‌توان با مداخلات پزشکی یا سلامت روان، درمان کرد. تحقیقات منتشر شده، به این نتیجه رسیدند که درمان، زمانی بهترین نتیجه را به همراه دارد که علاوه‌بر تراپی شخصی، مشاوره زوج‌ها نیز انجام شود.

اما ناسازگاری جنسی چیست؟

آیا واقعا چیزی به نام ناسازگاری جنسی وجود دارد؟ بله. اغلب زوج‌هایی که مشکلات دائمی در ارتباط و عملکرد جنسی دارند، از نظر جنسی، ناسازگار تلقی می‌شوند. توجه داشته باشید که ناسازگاری جنسی با اختلال عملکرد جنسی متفاوت است. در ادامه چندین مثال از ناسازگاری جنسی آورده شده است:

شایع‌ترین عدم تطابق جنسی مربوط به دفعات یا زمان رابطه جنسی است. برخی افراد میل جنسی بالاتر یا کمتری نسبت به شریکشان دارند. این عدم توافق در زمان و تعداد دفعات رابطه جنسی، می‌تواند صمیمیت افراد را کاهش دهد.

یک مورد دیگر این است که برخی افراد یک نوع خاص از رابطه را ترجیح‌ می‌دهند. علایق متفاوت افراد ممکن است باعث ناسازگاری جنسی شود.

همچنین برخی افراد ممکن است گرایش‌های جنسی واقعی خود را از همسرشان پنهان کنند. تمایلات جنسی که خود فرد نیز ممکن است از وجود آن‌ها، آگاهی نداشته باشد.

اگر شما و همسرتان دچار اختلال عملکرد یا ناسازگاری جنسی هستید، از درمان خجالت نکشید. پزشک می‌تواند به شما در شناسایی مشکل و یافتن درمان مناسب، کمک کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

کاهش میل جنسی جزو مشکلاتی است که هم در خانم‌ها و هم در آقایان رخ می‌دهد اما میزان شیوع آن معمولا در خانم‌ها بیشتر است.

متاسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ ما تصور بر این است که میل جنسی باید در همه به صورت طبیعی کار کند! اما این میل به دلایل بسیار متنوعی ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته و اختلال در آن زندگی مشترک بسیاری از زوج‌ها را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از دلایل مهم جدایی و طلاق به‌حساب می‌آید.

برخی از مهم‌ترین دلایل کاهش میل جنسی به این شرح است:
- اختلالات هورمونی.
- افسردگی.
- اختلالات اضطرابی.
- عوارض جانبی ناشی از مصرف برخی داروها.
- مشکلات تیروئید.
- دیابت.
- برخی بیماری‌های قلبی.
- فشار خون بالا.
- اختلالات خواب.
- درد‌های مزمن.
- برخی بیماری‌های کلیوی.
- برخی سرطان‌ها.
- برخی بیماری‌های مفصلی از جمله آرتروز.
- برخی بیماری‌های عصبی.

بسیاری از افراد برای رفع مشکل کاهش میل‌ جنسی به درمان‌های غیر علمی و مصرف انواع مکمل‌های خطرناک و تایید نشده روی می‌آورند و از این موضوع بی‌اطلاع هستند که اغلب این راهکار‌ها خودشان دارای عوارض جدی هستند.

در درمان کاهش میل جنسی مهم است که:
۱- عامل دقیق ایجاد ‌کننده شناسایی شود.
۲- از مصرف هرگونه دارو و مکمل تایید نشده و بدون نظارت پزشک خودداری شود.

در صورتی که با مشکل کاهش میل جنسی مواجه هستید، لازم است با پزشک متخصص سلامت باروری مشاوره کنید تا دلیل آن مشخص شده و برای رفع آن اقدام شود.

بسیاری از علت‌های کاهش میل جنسی (چه روانی و چه جسمانی) قابل مدیریت و اصلاح هستند و با پیگیری‌ ریشه مشکل می‌توانید آن را برطرف کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

استروئیدهای آنابولیک، نسخه‌های مصنوعی (ساخت بشر) تستوسترون هستند. تستوسترون هورمون اصلی جنسی در مردان است که باعث ایجاد و حفظ ویژگی‌های جنسی مردانه مانند موهای صورت، صدای بم و رشد ماهیچه‌ها می‌شود. زنان مقداری تستوسترون در بدن خود دارند اما مقدار آن بسیار کم است.

استروئیدهای آنابولیک برای چه مواردی استفاده می‌شود؟
از استروئیدهای آنابولیک برای درمان برخی از مشکلات هورمونی در مردان، تاخیر در بلوغ پسران و درمان کاهش عضلات ناشی از برخی بیماری‌ها استفاده می‌شود. با این حال،‌برخی از بدنسازان و ورزشکاران از استروئیدهای آنابولیک برای ساخت عضلات و بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌کنند. آن‌ها ممکن است استروئیدها را به صورت خوراکی بخورند یا به طور مستقیم تزریق کنند. همچنین ژل آن نیز برای مصرف موضعی وجود دارد.
آیا استروئیدهای آنابولیک اعتیادآور هستند؟
استروئیدهای آنابولیک می‌توانند اعتیادآور باشند. اگر مصرف آنها را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک داشته باشید. از جمله:

- خستگی
- بی قراری
- از دست دادن اشتها
- مشکلات خواب
- کاهش میل جنسی
- میل به استروئید
- افسردگی، که گاهی اوقات می‌تواند جدی باشد و حتی منجر به اقدام به خودکشی شود.

رفتار درمانی و داروها می توانند در درمان اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک مفید باشند.
استروئیدهای آنابولیک چه عوارضی دارد؟
استفاده نادرست از استروئیدهای آنابولیک، به ویژه در مدت زمان طولانی، با بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط است. از جمله:

- آکنه
- کاهش رشد در نوجوانان
- فشار خون بالا
- تغییرات در کلسترول
- مشکلات قلبی، از جمله حمله قلبی
- بیماری‌های کبد
- سرطان
- آسیب کلیه
- رفتارهای خشونت آمیز
- رشد سینه در مردان
- ریزش مو
- کاهش تعداد اسپرم و ناباروری
- کوچک شدن بیضه‌ها

اکنون یک مطالعه دیگر نیز نشان می‌دهد ورزشکاران مردی که استروئیدهای آنابولیک مصرف می‌کنند، در معرض مشکلات جنسی، کاهش باروری و ناراحتی قلبی هستند. این افراد کاهش قابل توجهی در تعداد اسپرم و "شاخص باروری" را نشان دادند که مطابق با مطالعات قبلی بود.
در میان بدنسازانی که برای اولین بار به صورت داوطلبانه شروع به مصرف استروئید آنابولیک (تزریقی یا خوراکی) کردند، آزمایش‌های مکرر طی ۲ سال، حاکی از کاهش سطح هورمون‌های مردانه، کاهش تعداد اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها، بزرگ شدن سینه‌ها و کاهش سطح HDL خون بود. این ماده همچنین باعث کاهش سطوح پروتئین Apo-A1 خون شد که با افزایش خطر حمله قلبی مرتبط است. نتایج این مطالعه در مجله بین‌المللی پزشکی ورزشی منتشر شد.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Reuters
Medlineplus