از دست دادن همسر نهتنها غم فقدان عاطفی را به همراه دارد، بلکه میتواند با نوعی سوگواری کمتر شناختهشده همراه باشد: دلتنگی برای صمیمیت و رابطه جنسی. این احساس طبیعی است، اما معمولاً کمتر به آن پرداخته میشود.
بسیاری از افرادی که شریک زندگیشان را از دست میدهند، خاطرات آخرین تماسهای صمیمانه خود را بارها در ذهن مرور میکنند. این لحظات میتواند بوسهای طولانی، در آغوش گرفتن یا حتی نگاه محبتآمیز باشد؛ لحظاتی که پیام نانوشتهای دارند: «اگر میتوانستیم، ادامه میدادیم.»
پژوهشها نشان داده است که با وجود تمایل بیشتر افراد به صحبت درباره دلتنگی جنسی، بسیاری از اطرافیان و حتی درمانگران به دلیل خجالت یا ناراحتی، این موضوع را مطرح نمیکنند. این در حالی است که افراد داغدیده اغلب ترجیح میدهند دوست یا مشاورشان آغازگر چنین گفتوگویی باشد.
این سکوت میتواند باعث شود نیازهای مهم عاطفی و جسمی نادیده گرفته شود، در حالی که پذیرش و مطرح کردن آن بخش مهمی از روند بهبود است.
یکی از مهمترین مراحل سازگاری با زندگی پس از فقدان همسر، پذیرش تمایلات جنسی است. پس از یک رابطه طولانیمدت، آغاز دوباره روابط صمیمانه میتواند با ترسها و تردیدهای زیادی همراه باشد: نگرانی از ظاهر، تغییرات جسمانی، یا مقایسه با گذشته.
با این حال، بازگشت به صمیمیت میتواند بخشی از بازسازی زندگی باشد. مهم آن است که فرد با آگاهی از احساسات و آمادگی روحی خود وارد این مسیر شود و در صورت تجربه ناراحتی یا غم، این موضوع را با طرف مقابل صادقانه در میان بگذارد.
تأثیر فقدان بر اعتمادبهنفس
پس از مرگ همسر، کاهش اعتمادبهنفس امری رایج است. این میتواند باعث شود فرد در روابط جدید احساس آسیبپذیری کند یا حتی تصمیماتی عجولانه بگیرد. در چنین شرایطی، نیاز به لمس، مهربانی و ارتباط فیزیکی ممکن است بر منطق و زمانبندی مناسب غلبه کند.
به همین دلیل توصیه میشود پیش از ورود به رابطه جدید، فرد بتواند با خود روبهرو شود و در آینه شخصی با قدرت، ایمان و شجاعت ببیند؛ کسی که آماده شروع مرحلهای تازه از زندگی است.
جمعبندی
رابطه جنسی و صمیمیت پس از فقدان، بخش مهمی از روند سوگواری و بازسازی زندگی است. هرچند ممکن است اطرافیان از صحبت درباره این موضوع پرهیز کنند. مهم این است که این تصمیمها با آگاهی، آمادگی روانی و احترام به نیازها و احساسات شخصی گرفته شوند.
دکتر زهره کشاورز
منبع