زندگی با فردی که دچار تروما شده است، میتواند چالشهای خاص خود را داشته باشد. افرادی که تجربه تروما دارند، اغلب بهسادگی تحریک میشوند و واکنشهای احساسی شدیدی نشان میدهند که گاهی با شرایط واقعی همخوانی ندارد. این واکنشها معمولاً شامل اضطراب، خشم، غم و احساس درماندگی هستند. در این میان، شریک زندگی چنین فردی باید محتاط باشد؛ چرا که ممکن است همیشه مورد انتقاد قرار گیرد.
چالشهای زندگی با فردی که تروما را تجربه کرده است:
۱. تمرکز بیشازحد بر مشکلات احتمالی
افرادی که دوران کودکی خود را در محیطی ناامن یا بیثبات سپری کردهاند، در بزرگسالی نیز معمولاً در حالت آمادهباش دائمی قرار دارند. این افراد تلاش میکنند مشکلات احتمالی را پیشبینی کنند تا برای مواجهه با آنها آماده باشند.
برای مثال:
- اگر پدرشان اعتیاد داشته، ممکن است سعی کنند از او یا افراد مشابه فاصله بگیرند.
- اگر در منطقه جنگی زندگی کردهاند، شاید تنها زمانی احساس آرامش کنند که کسی در حال نگهبانی باشد.
اگرچه این نوع هوشیاری در مواقع خطرناک مفید است، اما ادامه آن پس از رفع خطر، منجر به اضطراب مداوم و تمرکز بر جنبههای منفی زندگی میشود.
۲. واکنش شدید به مسائل جزئی
ممکن است تأخیر شما در رسیدن به سینما، اشتباه در سفارش غذا، یا حتی نحوه صحبت کردنتان باعث واکنشهای احساسی شدید در شریک زندگیتان شود. این واکنشها به دلیل حساسیت بالای روانی او رخ میدهند.
۳. احساس نادیده گرفته شدن
بسیاری از افراد سعی میکنند با ارائه توضیحات منطقی، شریک زندگیشان را آرام کنند. اما این روش معمولاً نتیجه معکوس دارد و باعث میشود فرد فکر کند احساساتش نادیده گرفته شده. شریک زندگی چنین فردی احساس میکند باید همه کارها را بینقص انجام دهد.
چگونه میتوان کمک کرد؟
۱. درک کنید که شریک زندگیتان تلاش خود را میکند
وقتی شریک زندگیتان احساس اضطراب یا تحریک دارد، به یاد داشته باشید که این رفتارها عمدی نیست و او قصد آزار شما را ندارد.
۲. در زمان آرامش بپرسید چگونه میتوانید کمک کنید
معمولاً افراد به چیزهای سادهای مثل گوش دادن یا یک آغوش نیاز دارند. از بحث کردن یا تلاش برای قانع کردن او که بیشازحد واکنش نشان میدهد، پرهیز کنید.
۳. احساسات خود را بیان کنید و مرز تعیین کنید
به شریک زندگیتان بگویید که شما نیز هنگام تحریک شدن او، دچار سردرگمی یا اضطراب میشوید. اما مرزهایی تعیین کنید؛ برای مثال، آماده گوش دادن هستید اما رفتارهای توهینآمیز را نمیپذیرید.
۴. او را از تغییرات برنامهها مطلع کنید
اگر دیر میکنید یا مشکلی پیش آمده، از قبل اطلاع دهید تا از ایجاد استرس جلوگیری شود.
۵. روی نکات مثبت تمرکز کنید
همانند هر رابطهای، نقاط قوت شریک زندگیتان را شناسایی و قدردانی کنید. این کار باعث تقویت رابطه و بهبود فضای احساسی بین شما میشود.
۶. از خود مراقبت کنید
برای حمایت بهتر از شریک زندگیتان، به مراقبت از خود نیز اهمیت دهید. مشاوره فردی یا زوجدرمانی میتواند کمک بزرگی باشد.
دکتر زهره کشاورز
منبع