از شروع دوره قاعدگی تا یائسگی، امکان بارداری وجود دارد. بارداری در هر سنی مزایا و معایب خاص خودش را دارد. شانس باروری شما به طور طبیعی، با افزایش سن، کاهش می‌یابد. همچنین ممکن است بارداری خطرات بیشتری به همراه داشته باشد. کارشناسان می‌گویند بهترین زمان برای باردار شدن، از اواخر دهه ۲۰ تا اوایل ۳۰ سالگی است. یک مطالعه، سن ایده‌آل برای به دنیا آوردن اولین فرزند را، ۳۰/۵ سالگی مشخص کرد. این محدوده سنی با بهترین نتایج برای شما و کودکتان همراه است. سن، تنها یکی از عواملی است که در تصمیم برای باردار شدن نقش دارد. همچنین باید آمادگی عاطفی و مالی خود را برای تشکیل خانواده در نظر بگیرید که این زمان برای هر زن منحصر به فرد است. سن چه تاثیری بر باروری دارد؟ زنان با تمام تخمک‌هایشان (حدود ۲ میلیون) به دنیا می‌آیند. تعداد تخمک‌های شما در طول سال‌ها، به تدریج کاهش می‌یابد. تا سن ۳۷ سالگی، حدود ۲۵ هزار تخمک باقی می‌ماند. تا سن ۵۱ سالگی، فقط ۱۰۰۰ تخمک باقی می‌ماند. ممکن است تعداد آن همچنان بالا باشد اما کیفیت تخمک با افزایش سن، کاهش می‌یابد. خطر ابتلا به بیماری‌هایی که روی باروری تاثیر منفی دارند، مانند آندومتریوز و بیماری لوله‌های رحمی، با بالا رفتن سن، افزایش می‌یابد. به دلیل این عوامل، باروری در حدود ۳۲ سالگی، به تدریج شروع به کاهش می‌کند. از ۳۵ تا ۳۷ سالگی، قدرت باروری به طور سریع‌تری کاهش می‌یابد. سایر عوامل ممکن است شانس باردار شدن شما را کاهش دهند، از جمله: سیگار کشیدن پرتودرمانی و شیمی درمانی عفونت التهابی لگن (قبلا در سلامت باروری به توضیح کامل این بیماری پرداختیم.) مزایای باردار شدن در هر سن چیست؟ زنان در ایالات متحده، بیشتر از همیشه برای باردار شدن صبر می‌کنند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، میانگین سنی زنانی که برای اولین بار زایمان می‌کنند، نزدیک به ۲۷ سال است. این یعنی، نرخ زاد و ولد در میان زنان ۳۰ ساله افزایش و در بین خانم‌های ۲۰ ساله کاهش یافته است. فواید بچه‌دار شدن در سنین بالاتر انتظار برای تشکیل خانواده می‌تواند مزایایی داشته باشد. شما زمان بیشتری برای پس‌انداز پول، برقراری رابطه پایدار خود و تامین شرایط لازم برای امنیت فرزندتان خواهید داشت. افزایش سن، خرد، صبر و تجربه را به ارمغان می‌آورد. شواهد نشان می‌دهد کودکانی که از والدین بزرگ‌تر متولد می‌شوند، به سطوح بالاتری از تحصیلات می‌رسند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد، زنانی که آخرین یا تنها فرزند خود را در سن ۴۰ سالگی یا بیشتر به دنیا آوردند، کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم بودند. فواید بچه‌دار شدن در سنین پایین‌تر جوان بودن مادر برای سلامتی کودک مفیدتر است. احتمال بارداری نیز بیشتر است.    از سن ۳۵ سالگی به بعد، خطرات بارداری شایع‌تر می شوند. از جمله: دیابت بارداری فشار خون بالا پره اکلامپسی جفت سرراهی سقط جنین تولد زودرس مرده‌زایی نیاز به سزارین خونریزی شدید بعد از زایمان تولد نوزاد کم وزن ناهنجاری‌های کروموزومی مانند سندرم داون چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟ مشکلات باروری بسیار رایج است. بیش از ۱۲ درصد زنان برای باردار شدن مشکل دارند. در موارد زیر به پزشک متخصص سلامت باروری مراجعه کنید: شما ۳۵ سال یا کمتر دارید و یک سال است که برای باردار شدن تلاش می‌کنید. شما بالای ۳۵ سال سن دارید و بیشتر از ۶ ماه است که تلاش کرده‌اید. شما بالای ۴۰ سال هستید و تصمیم دارید بچه‌دار شوید. پزشک شما با توجه به شرایط یک نوع درمان ناباروری را توصیه می‌کند. برخی از این گزینه‌ها عبارتند از: داروهای باروری برای تحریک تخمک‌گذاری جراحی برای رفع مشکل رحم، مانند آندومتریوز، فیبروم یا لوله‌های فالوپ مسدود شده تلقیح داخل رحمی، که در آن اسپرم به طور مستقیم، حین تخمک گذاری، در رحم قرار می‌گیرد. لقاح آزمایشگاهی، لقاح در آزمایشگاه انجام شده و پس از تشکیل جنین در رحم کاشته می‌شود. قرار دادن اسپرم و تخمک یا یک تخمک بارور شده در لوله فالوپ   نکاتی برای بارداری به وزن سالم برسید: شاخص توده بدن ایده‌آل بین ۱۹ تا ۲۴ است. اضافه وزن یا کمبود وزن می‌تواند بر توانایی شما در تخمک‌گذاری تاثیر منفی بگذارد. ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند به تخمک شما آسیب برساند و در صورت بارداری، احتمال سقط جنین را افزایش می‌دهد. رژیم غذایی: مراقب رژیم غذای خود باشید. یک رژیم غذایی پرچرب می‌تواند باعث افزایش وزن شده و چرخه باروری را مختل کند. کافئین و الکل را محدود کنید: تحقیقات نشان داده میزان بیش از حد کافئین (بیش از ۲ یا ۳ فنجان قهوه در روز)، با سقط جنین مرتبط است. مصرف مکرر الکل می‌تواند تلاش برای بارور شدن را با شکست روبرو کرده و برای رشد جنین هم مضر است. با رعایت نکات زیر می‌توانید شانس خود را برای داشتن فرزند سالم افزایش دهید: در صورتی که به بیماری‌هایی مانند دیابت یا فشار خون بالا مبتلا هستید، به دنبال درمان باشید. جهت اطمینان از داشتن شرایط سلامتی کافی به متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. هر شرایطی که می‌تواند حاملگی را خطرناک کند، از جمله دیابت و فشار خون بالا را درمان کنید. از بدن خود به خوبی مراقبت کنید. سیگار نکشید یا الکل ننوشید. یک برنامه غذایی سالم داشته باشید. ورزش کنید و به اندازه کافی بخوابید.دکتر زهره کشاورزمنبع

تحقیقات نشان می‌دهد که موقعیت زن و مرد در حین رابطه جنسی، شانس بارداری را تغییر نمی‌دهد. اساسا، بیشتر از پوزیشن، زمان‌بندی مقاربت، مؤثر است. هیچ موقعیت جنسی خاصی برای بهبود شانس بارداری، ثابت نشده است. اما قرار دادن اسپرم در نزدیکی دهانه رحم (کانالی که واژن و رحم را به هم وصل می‌کند) می‌تواند کمک‌کننده باشد. یکی از راه‌های انجام این کار این است که مطمئن شوید آلت تناسلی در طول مقاربت، به طور کامل وارد می‌شود. نکات بعد از رابطه جنسی برای کسانی که قصد بارداری دارند: حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه بی‌حرکت دراز بکشید. سپس، مثانه خود را خالی کنید. این کار باعث می‌شود تا میکروب‌های موجود در نزدیکی مجرای ادرار که منجر به عفونت مجرای ادراری می‌شوند، از بین بروند. لگن خود را بالا نگه دارید. بالشی را زیر باسن خود قرار دهید تا نیروی جاذبه بتواند مایع منی را به سمت رحم شما حرکت دهد. پاهای خود را به دیوار تکیه دهید و استراحت کنید. گاهی اوقات ممکن است بعد از رابطه جنسی متوجه رطوبت روی لباس زیر یا دستمال توالت شوید. این احتمالا مایع منی‌ (حاوی اسپرم) است. اگر بلافاصله بعد از مقاربت حرکت کنید، شانس رسیدن این شناگران کوچک به تخمک را کاهش می‌دهید. واژن شما به صورت طبیعی خودش را تمیز می‌کند. بنابراین نیاز نیست از محصولات شوینده یا خوشبوکننده واژن استفاده کنید. با انجام این کار باکتری‌های مفید را هم از بین می‌برید. از تمرینات سنگین ورزشی صرف‌ نظر کنید. اگرچه هیچ شواهد علمی برای اثبات این موضوع انجام نشده است. برخی روان کننده‌ها، ممکن است بر کیفیت اسپرم و توانایی آن‌ در بالا رفتن از دهانه رحم تأثیر منفی بگذارند. علاوه بر این، از بزاق، روغن نارگیل یا روغن زیتون برای روانکاری استفاده نکنید. برخی از درمان‌های باروری و داروها می‌توانند واژن شما را خشک‌ کرده و شانس رسیدن اسپرم به تخمک را کاهش دهند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

تست‌های بارداری سطح هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) را می‌سنجند. این هورمون باید به مقدار کافی برسد تا برای کیت آزمایش، قابل تشخیص باشد. بهترین زمان برای تشخیص بارداری، یک روز پس از عقب افتادن پریودتان است. برخی از تست‌های بارداری بسیار حساس هستند و می‌توانند قبل از شروع قاعدگی هم بارداری را تشخیص دهند. این بدان معناست که شما نباید تا اولین روز پریودتان صبر کنید. با این حال، برای داشتن دقیق‌ترین نتیجه بهتر است تا اولین روز قاعدگی صبر کنید. سپس اگر پریود نشدید، تست را انجام دهید. همان طور که گفتیم تست‌های بارداری با اندازه‌گیری سطح هورمون HCG، کار می‌کنند. این هورمون تنها در زمان باردار بودن فرد قابل رویت است. بدن فقط وقتی  HCG را آزاد می‌کند که تخمک بارور شده در فرآیندی به نام لانه گزینی به رحم بچسبد. لانه گزینی معمولا حدود ۱۰ روز پس از لقاح، زمانی که اسپرم تخمک را بارور می‌کند؛ اتفاق می‌افتد. اگر سیکل نامنظم دارید و زمان پریودتان را نمی‌دانید، بهتر است حداقل ۲۱ روز پس از رابطه جنسی محافظت نشده، آزمایش دهید. در غیر این صورت ممکن است نتیجه نادرستی دریافت کنید. نحوه عملکرد تست‌های بارداری نحوه انجام آزمایش ادرار به کیت انتخابی شما بستگی دارد. ممکن است مجبور شوید ادرارتان در یک ظرف نمونه قرار داده و سپس کیت آزمایش را داخل آن بگذارید.  یک روش دیگر قرار دادن کیت آزمایش جلوی جریان ادرار است. تست‌های بارداری خانگی، در صورت استفاده صحیح، حدود ۹۹ درصد قابل اعتماد هستند. نتیجه آزمایش معمولا در عرض چند دقیقه قابل مشاهده است. پنج نشانه که ممکن است باردار باشید: ۱- از زمان پریود شما گذشته است یکی از اولین و مطمئن‌ترین نشانه‌های بارداری، عقب افتادن قاعدگی است. اگر زمان چرخه‌های خود را ردیابی نکنید، تشخیص اینکه آیا پریودتان عقب افتاده یا نه، دشوار خواهد بود. چرخه‌های قاعدگی ممکن است برای افراد مختلف، بین ۲۴ تا ۳۸ روز متغیر باشند. اگر بیش از یک ماه از آخرین قاعدگی شما گذشته، تست بدهید. به یاد داشته باشید که عوامل دیگری، به جز بارداری، می‌توانند قاعدگی را به تاخیر بیندازند یا مانع آن شوند. آن‌ها عبارتند از استرس، برخی داروها یا برخی از مشکلات سلامتی. همچنین مشاهده خونریزی خفیف یا لکه بینی در هفته‌های اول بارداری رایج است. زیرا تخمک در حین لانه‌گزینی، عمیق‌تر در دیواره رحم فرو می‌رود. این ممکن است شبیه یک دوره قاعدگی سبک باشد اما الزاما از الگو یا زمان‌بندی آن پیروی نمی‌کند. به هر گونه تفاوت در رنگ، بافت یا مقدار خون توجه داشته باشید. در صورت نیاز با پزشک مشورت کنید.  ۲- گرفتگی عضلات لانه‌گزینی می‌تواند احساسی شبیه دردهای قاعدگی ایجاد کند. در اوایل بارداری، ممکن است آن را حس کنید و منتظر پریودتان باشید. اما پریود نخواهید شد. ۳- درد پستان دارید با پیشرفت بارداری، بدن شما استروژن و پروژسترون بیش‌تری تولید می‌کند. این هورمون‌ها با ایجاد تغییراتی در بدن، شرایط را برای رشد جنین هموار می‌کنند.  پستان‌ها به دلیل افزایش جریان خون حساس شده و بزرگ‌تر به نظر می‌رسند. نوک پستان ممکن است درد داشته باشد یا تیره‌تر به نظر برسد. البته این عامل در روز‌های منتهی به قاعدگی هم رایج است و الزاما به معنای بارداری نیست. ۴- حس متفاوتی دارید همراه با گرفتگی و درد سینه، حاملگی می‌تواند باعث موارد زیر شود: حالت تهوع نداشتن تمایل برای خوردن غذا خستگی تکرر ادرار در صورت داشتن هرگونه تغییر غیرعادی، از بیبی‌چک استفاده کنید. ۵- روش پیشگیری از بارداری ناموفق هیچ‌کدام از روش‌های پیشگیری از بارداری به طور ۱۰۰ درصد محافظت ایجاد نمی‌کنند. بنابراین همیشه احتمال بارداری وجود دارد. اگر بخواهیم واقع‌بینانه به قضیه نگاه کنیم؛ حتی استفاده منظم از قرص‌های ضدبارداری، حدود ۹۱ درصد موثر هستند. استفاده از کاندوم‌های مردانه، می‌تواند تا ۸۲ درصد محافظت ایجاد کند. به طور کلی، روش‌های طولانی‌مدت، مانند دستگاه داخل رحمی (IUD)، قابل اطمینان‌تر هستند. هر زمان که خواستید، می‌توانید IUD را از بدن خود خارج کنید. سوالات متداول تست‌های بارداری خانگی چقدر دقیق هستند؟ تست‌های بارداری خانگی معمولا حدود ۹۹ درصد دقیق هستند، به شرطی که دستورالعمل‌ها را دنبال کنید و خیلی زود آزمایش ندهید. تست بارداری چقدر زود مثبت می شود؟ برخی از تولیدکنندگان بیبی‌چک معتقدند که تست آن‌ها می‌تواند بارداری را ۶ روز قبل از قاعدگی‌ تشخیص دهد. اما احتمال دقیق بودن این آزمایش‌ها کم است. تست ممکن است نشان دهد که شما حامله نیستید در حالی که باردارید اما سطح هورمون HCG برای تشخیص بسیار پایین است. آیا بارداری بعد از ۵ روز یا ۲ هفته قابل تشخیص است؟ انجام آزمایش، ۵ روز یا حتی ۲ هفته پس از رابطه جنسی محافظت نشده، الزاما نتیجه درستی را به همراه ندارد. بهتر است یک روز پس از زمان نرمال شروع قاعدگی‌تان از بیبی‌چک استفاده کنید. (در صورتی که پریود نشدید!) برخی از علائم اولیه بارداری چیست؟ پریود نشدن لکه بینی یا خونریزی غیرعادی که از الگوی قاعدگی پیروی نمی‌کند. درد پستان گرفتگی عضلات داشتن یک احساس متفاوت البته برای بسیاری از افراد، پریود نشدن تنها علامتی است که در این مرحله تجربه می‌کنند. در صورت نتیجه مثبت، به پزشک مراجعه کنید تا در مراحل بعدی بارداری راهنمای شما باشند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

اسپرم یا همان سلول تولید مثل مردانه توسط بیضه‌ها تولید می‌شود. یک اسپرم بالغ حدود ۰/۰۵ میلی‌متر است و از ۳ قسمت سر، بدن و دم تشکیل شده. مدت زمانی که اسپرم می‌تواند در بدن زن زندگی کند به عوامل متعددی بستگی دارد. مطالعات نشان داده‌اند این سلول قادر است تا ۵ روز در بدن زن، زنده بماند. این زمان به کیفیت اسپرم، شرایط واژن و رحم بستگی دارد. مایع درون واژن به افزایش نرخ بقای اسپرم کمک می‌کند. جالب است بدانید در هر انزال حدود صد میلیون اسپرم از طریق مایع منی خارج می‌شود اما فقط تعداد کمی از از طریق دهانه رحم به خود رحم می‌رسند. مقصد بعدی اسپرم لوله‌های فالوپ خواهد بود. اگر اسپرمی به سلامت به لوله فالوپ برسد، می‌تواند تا ۵ روز منتظر تخمک بماند! البته اسپرم‌هایی که توسط پزشکان و در شرایط ازمایشگاهی نگه‌داری می‌شوند می‌توانند تا سال‌ها زنده بمانند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی انبوهی از اطلاعات نادرست و حتی آسیب‌زننده بین کاربران دست به دست می‌شود و این خطر در مسائل سلامت جنسی و سلامت باروری بسیار برجسته‌تر از دیگر موضوعات است. مثلا ویدیوهایی در شبکه‌های اجتماعی و اینستاگرام منتشر می‌شود که در آنها گفته می‌شود استفاده از سیر، ماست و دیگر راهکارهای خانگی می‌تواند به درمان عفونت‌های واژن کمک کند. یا برای مثال گفته می‌شود با کمک فلان بخور می‌توان به درمان عفونت قارچی این ناحیه کمک کرد. این‌ها یکی از مهم‌ترین مطالب گمراه‌کننده‌ای‌ هستند که می‌توانند به قیمت سلامت باروری شما تمام شوند. عدم درمان صحیح عفونت‌های واژن چه خطراتی به همراه دارد؟بهتر است با برخی از مهمترین عوارض عفونت درمان نشده آشنا شویم: ۱- وقتی عفونت به درستی درمان نشود، به مخاط واژن آسیب جدی وارد می‌شود و سیستم ایمنی این ناحیه دچار مشکل خواهد شد. در نتیجه شما مستعد ابتلا به دیگر عفونت‌ها خواهید بود. ۲- عفونت‌ می‌تواند به دیگر مناطق از جمله لوله‌های فالوپ و رحم گسترش پیدا کرده و سبب بروز آبسه شده و حتی ایجاد نازایی دائم کند. ۳- در صورت وجود عفونت و بارداری، امکان زایمان زودرس، کاهش وزن کودک، اندومتریوز و دیگر عوارض جدی افزایش قابل توجهی پیدا می‌کنند. بنابراین با وجود چنین خطرات جدی، در صورت بروز عفونت واژینال، راهکار شما ساده و شفاف است: باید به پزشک مراجعه کنید و برای آن دارو مصرف کنید. ضمن اینکه داروها باید با دقت و «به صورت کامل» مصرف شوند تا عفونت به کاملا برطرف گردد. حتی گاهی اوقات هم نیاز است که بعد از بهبود، جهت اطمینان از برطرف شدن عفونت به پزشک مراجعه کرده و در صورت لزوم آزمایش بدهید. باز هم تاکید می‌کنیم که عدم درمان صحیح عفونت واژن می‌تواند عوارض جانبی بسیاری جدی به همراه داشته و لطفا به هیچ راهکار غیرعلمی متفرقه توجه نکنید.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

کاهش میل جنسی جزو مشکلاتی است که هم در خانم‌ها و هم در آقایان رخ می‌دهد اما میزان شیوع آن معمولا در خانم‌ها بیشتر است. متاسفانه در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ ما تصور بر این است که میل جنسی باید در همه به صورت طبیعی کار کند! اما این میل به دلایل بسیار متنوعی ممکن است تحت تاثیر قرار گرفته و اختلال در آن زندگی مشترک بسیاری از زوج‌ها را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از دلایل مهم جدایی و طلاق به‌حساب می‌آید. برخی از مهم‌ترین دلایل کاهش میل جنسی به این شرح است:- اختلالات هورمونی.- افسردگی.- اختلالات اضطرابی.- عوارض جانبی ناشی از مصرف برخی داروها.- مشکلات تیروئید.- دیابت.- برخی بیماری‌های قلبی.- فشار خون بالا.- اختلالات خواب.- درد‌های مزمن.- برخی بیماری‌های کلیوی.- برخی سرطان‌ها.- برخی بیماری‌های مفصلی از جمله آرتروز.- برخی بیماری‌های عصبی. بسیاری از افراد برای رفع مشکل کاهش میل‌ جنسی به درمان‌های غیر علمی و مصرف انواع مکمل‌های خطرناک و تایید نشده روی می‌آورند و از این موضوع بی‌اطلاع هستند که اغلب این راهکار‌ها خودشان دارای عوارض جدی هستند. در درمان کاهش میل جنسی مهم است که:۱- عامل دقیق ایجاد ‌کننده شناسایی شود.۲- از مصرف هرگونه دارو و مکمل تایید نشده و بدون نظارت پزشک خودداری شود. در صورتی که با مشکل کاهش میل جنسی مواجه هستید، لازم است با پزشک متخصص سلامت باروری مشاوره کنید تا دلیل آن مشخص شده و برای رفع آن اقدام شود. بسیاری از علت‌های کاهش میل جنسی (چه روانی و چه جسمانی) قابل مدیریت و اصلاح هستند و با پیگیری‌ ریشه مشکل می‌توانید آن را برطرف کنید.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

درد، یکی از مشکلات جنسی رایج در زنان است. حدود ۷۵ درصد خانم‌ها، نوعی درد را هنگام رابطه جنسی تجربه کرده‌اند. اگرچه این موضوع می‌تواند مردان را هم تحت تاثیر قرار دهد. اگر این مشکل به قدری شما را آزار می‌دهد که مانع از برقراری رابطه جنسی می‌شود، باید به پزشک مراجعه‌ کنید. زنان ممکن است در حین یا بعد از رابطه جنسی درد داشته باشند که عمدتا در واژن یا عمق لگن احساس ‌می‌شود.  درد واژن ممکن است ناشی از موارد زیر باشد: عفونت یا بیماری‌های مقاربتی (STI)، مانند کلامیدیا، سوزاک یا تبخال تناسلی یائسگی: تغییر سطح هورمون می‌تواند واژن شما را خشک کند عدم تحریک جنسی یا آماده سازی برای داشتن رابطه جنسی واژینیسموس: وضعیتی که در آن عضلات داخل یا اطراف واژن به شدت منقبض شده و رابطه جنسی را دردناک یا غیرممکن می‌کند. آلرژی به کاندوم یا محصولاتی مانند صابون و شامپو درد داخل لگن می‌تواند ناشی از شرایط زیر باشد: بیماری التهابی لگن (PID): انتقال عفونت از واژن به رحم، تخمدان و لوله‌های رحمی اندومتریوز: اندومتریوز بیماری است که در آن بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم در خارج از آن رشد می‌کند. این می‌تواند باعث درد شدید و ناباروری شود. اندومتریوز ممکن است از اولین دوره قاعدگی فرد شروع شده و تا یائسگی ادامه یابد. فیبروم‌هایی که در نزدیکی واژن یا دهانه رحم رشد می‌کنند. سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یبوست رابطه جنسی دردناک در مردان برخی از دلایل رابطه جنسی دردناک در مردان عبارتند از: عفونت و برخی از بیماری‌های مقاربتی مانند تبخال (اطلاعات بیشتر در مورد تبخال تناسلی در سایت سلامت باروری) زخم‌های کوچکی که در پوست ختنه‌گاه وجود دارند و دیده نمی‌شوند. التهاب غده پروستات (پروستاتیت): قبلا در سلامت باروری به توضیح بزرگی پروستات و تاثیر آن روی زندگی جنسی مردان پرداختیم. درد و تورم بیضه: این ممکن است نشانه‌‌ای از یک عفونت (مانند کلامیدیا) باشد. البته گاهی اوقات می‌تواند به دلیل تحریک جنسی نیز رخ دهد. در صورت وجود هر گونه مشکلی که داشتن رابطه جنسی را برای شما سخت کرده، به پزشک مراجعه کنید. یافتن علت درد، به درمان موثرتر کمک خواهد کرد.  برای مثال اگر درد، ترشح غیرمعمول یا خارش دارید، پزشک ممکن است آزمایش STI را توصیه کند. اگر واژن شما خشک است؛ مصرف روان‌کننده‌ها موثر خواهد بود. به خاطر داشته باشید که از کاندوم یا محصولات مبتنی بر آب استفاده کنید. اگر دلیل عاطفی یا اضطرابی وجود دارد که باعث ایجاد این مشکل شده، از یک مشاور یا روان‌درمانگر کمک بخواهید.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

اختلال عملکرد جنسی یعنی ناتوانی در برانگیختگی یا دستیابی به ارگاسم. حدود ۳۰ درصد مردان و ۴۰ درصد زنان از اختلال عملکرد جنسی رنج می‌برند. این موضوع در زوج‌هایی که با ناباروری دست و پنجه نرم می‌کنند، شایع‌تر است. بسیاری معتقدند که این مسائل خودشان به مرور زمان برطرف شده یا عواقب بلندمدتی در پی ندارند؛ در حالی که این‌طور نیست. برخی از علائم، ممکن است با پایان یافتن درمان‌های ناباروری از بین بروند. حتی زوج‌هایی که هرگز مشکلات جنسی نداشته‌اند، گاهی اوقات به دلیل فشارهای روانی، میل و رضایت جنسی کمتری دارند. عوامل زیادی می‌توانند بر اختلال عملکرد جنسی تاثیر بگذارند، از جمله: استرس سابقه آسیب جنسی مشکلات روانی دیابت عوامل هورمونی داروهای خاص مشکلات مربوط به عروق خونی چرا این مشکل در زوج‌هایی که مشکلات باروری دارند، شایع‌تر است؟روش‌های درمان ناباروری، معمولا استرس، فشار ذهنی و درد جسمانی زیادی را به همراه دارند. این عوامل باعث می‌شود تا فرد علاقه‌ای برای انجام فعالیت جنسی نداشته باشد. از آنجایی که رابطه جنسی فقط روی بچه‌دار شدن متمرکز می‌شود، زوج‌ها از داشتن هر گونه فعالیت جنسی با هدف لذت، دست می‌کشند. این کاهش صمیمت، ناامیدی و افسردگی ناشی از درمان ناموفق را نیز افزایش می‌دهد. برخی از مشکلات جنسی که مانع از بارداری می‌شوند: - عدم تمایل به داشتن رابطه جنسی (کاهش میل جنسی) - عدم دستیابی به نعوظ یا ناتوانی در حفظ آن (اختلال نعوظ) - مشکل در ترشح مایع منی (زود انزالی یا تاخیر در انزال) - سفتی عضلات واژن (واژینیسموس) - کمبود میل جنسی - درد هنگام مقاربت بسیاری از زوج‌های تحت درمان ناباروری، از داشتن هر گونه صمیمیت جنسی، در زمان‌های غیرباروری اجتناب می‌کنند. این موضوع می‌تواند محبت میان دو نفر را کاهش داده و احساس تنش ناشی از تلاش‌های ناموفق را نیز افزایش دهد. زوج‌ها باید در این زمان چالش‌برانگیز صمیمت خود را حفظ کنند. مراجعه به مشاور و داروها بهترین رویکردهای درمانی برای مسائل جسمی و عاطفی هستند. استراتژی‌هایی برای کمک: - روی رابطه خود به عنوان یک زوج (نه فقط والدین آینده) تمرکز کنید. - در مورد رابطه جنسی صحبت کنید. - به عنوان شریک با چالش‌های جنسی خود روبرو شوید. - رابطه جنسی را به طور کامل کنار نگذارید. - برای عشق‌ورزی وقت بگذارید نه بچه‌‌دار شدن. - زمانی را برای انجام فعالیت‌ها و علایقی که با هم از آن لذت می‌برید؛ اختصاص دهید. - اجازه ندهید که ناباروری تنها موضوعی باشد که درباره آن صحبت می‌کنید. - بدانید که باروری، شخصیت شما را تعریف نمی‌کند. - بدانید که چالش‌های جنسی در این دوران طبیعی است. - به دنبال کمک باشید و بدانید که تنها نیستید.     دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

هنگامی که در آینه، به بدن برهنه خود نگاه می‌کنید؛ چه احساسی دارید؟ این احساس با کیفیت زندگی جنسی شما مرتبط است. برای مثال، اگر شما خودتان را زشت بپندارید یا به عبارتی تصویر بدنی ضعیفی داشته باشید؛ احتمالا رضایت جنسی کمتری را تجربه خواهید کرد. این یعنی اشتیاقی برای انجام یا شروع فعالیت‌های جنسی نیز نخواهید داشت. اما کسانی که تصویر بدنی مثبتی دارند، میل جنسی بالاتر و در نتیجه رضایت جنسی بیشتری را تجربه می‌کنند. این موضوع در مقالات مختلف اثبات شده است. افرادی که تصویر بدنی ضعیفی دارند، در حین رابطه جنسی، دائما به ایرادات خود فکر می‌کنند. این افراد با تمرکز بر روی جنبه‌هایی از بدنشان که با آن مشکل دارند، حواس خود را پرت می‌کنند. در نتیجه رابطه جنسی برایشان خسته‌کننده می‌شود. نتایج این مطالعه در ژورنال Psychology Today منتشر شده است. داشتن افکار منفی در طول رابطه جنسی می‌تواند واکنش استرس بیولوژیکی را نیز تحریک کند. استرس توانایی شما را برای تجربه‌ی لذت جنسی کاهش می‌دهد. این خودآگاهی افراطی می‌تواند فرد را به سمت «تماشاگری» سوق دهد. یعنی فرد در طول رابطه جنسی خود را قضاوت یا نظارت می‌کند. گویی که او شخص دیگری است که رابطه از بیرون می‌نگرد. افرادی که تصاویر مثبت کمتری از بدنشان دارند، بیش‌تر درگیر این موضوع هستند. تماشاگری می‌تواند هم برای زنان و هم برای مردان اتفاق بیفتد، اما زنان بیشترین تجربه را دارند. حدود ۹۰ درصد زنان و ۲۰ الی ۴۰ درصد مردان از شکل و شمایل بدن خود ناراضی هستند. تعاریف و نمونه‌های ایده‌آل از یک انسان زیبا، به صورت ناخودآگاه، در ذهن ما نهادینه شده‌اند. به طوری ما دائما خودمان را با آن‌ها مقایسه می‌کنیم. معیارهایی که توسط اینستاگرام، فیس‌بوک و سایر شبکه‌های اجتماعی به ما قبولانده شده‌اند. این می‌تواند شامل اندازه سینه، ساختار استخوان، توده‌های چربی (صرف نظر از وزن)، مشکلات پوستی مثل سلولیت، آکنه، ترک‌های پوستی و چین و چروک باشد. برخی افراد با تصویر بدنی ضعیف، بیش از حد آینه را بررسی می‌کنند. بعضی نیز با پوشیدن لباس‌های گشاد آن را پنهان می‌کنند. اما این کار چیزی از دغدغه این افراد کم نمی‌کند. دلایل زیادی می‌تواند باعث شود که یک فرد بدن خود را زشت بپندارد. رسانه‌ها، هنجارهای فرهنگی، فشار خانواده، اختلالات سلامت روان (اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین) و آسیب‌هایی مانند فقدان شدید یا سوء استفاده جنسی از جمله عواملی هستند که در ایجاد تصویر منفی بدن نقش دارند. در یک مطالعه ۹۷ زوج دگرجنس‌گرا با میانگین سنی ۲۵ سال شرکت کردند. میانگین مدت رابطه آن‌ها ۴ سال بود و ۷۳ درصدشان با هم زندگی می‌کردند. سوالات زیر از شرکت‌کنندگان پرسیده شد: به طور کلی تا چه حد احساس جذابیت می‌کنید؟ تا چه اندازه از بدن خود احساس رضایت دارید؟ آیا برایتان سخت است که به بدن برهنه‌تان نگاه کنید؟ فکر می‌کنید همسرتان تا چه اندازه شما را جذاب می‌داند؟ به نظر شما همسرتان چقدر جذاب است؟ به نظرتان رابطه شما خسته کننده و ناپایدار است یا جذاب و پایدار رابطه جنسی چقدر برای شما رضایت بخش است؟‌ شاخص توده بدنی (BMI) این مطالعه نشان داد که چگونه تصویر بدن بر کیفیت رابطه عاطفی و جنسی زوج‌ها اثر می‌گذارد. زنانی که از ظاهر فیزیکی خود ناراضی هستند، تصور می‌کنند که شریک عاطفیشان نیز همین احساس را دارد. حتی اگر این موضوع صادق نباشد! بنابراین علاوه بر رابطه جنسی از رابطه عاطفیشان نیز لذت نمی‌برند. مردان نیز می‌توانند تصویر بدنی ضعیفی داشته باشند اما در زنان شایع‌تر است. بر اساس مطالعه‌ای توسط بخش روانشناسی دانشگاه تگزاس، زنان نسبت به مردان، سطوح بالاتری از حواس‌پرتی مبتنی بر ظاهر را در طول فعالیت جنسی گزارش کردند. جالب است بدانید که احساس زیبایی در یک زن، علاو‌بر راحتی بیشتر در طول رابطه، با افزایش دفعات ارگاسم نیز همراه است. راه‌هایی برای مبارزه با تصویر منفی بدن وجود دارد. هنگام استفاده از رسانه‌های اجتماعی خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. با افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند یا دائم در حال انتقاد از بدنشان هستند معاشرت نکنید.و در پایان باید بگویم که با خودتان مهربان باشید :)   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   SjsunewsPsychologytoday

همانطور که می‌دانیم، میل جنسی بخش مهمی از یک رابطه عاشقانه است. بی میلی جنسی یا میل جنسی کم، می‌تواند در کیفیت زندگی و رابطه شما با شریکتان تاثیر منفی زیادی بگذارد. میزان میل جنسی، برای همه افراد، در طول زمان نوسان دارد و این موضوع کاملا طبیعی است. هم زنان و هم مردان میل جنسی کم را تجربه کرده‌اند. اما زنان اغلب به دنبال درمان نیستند. معمولا برای یک زن، اعتراف به اینکه می‌خواهد میل جنسی خود را بهبود بخشد؛ خجالت‌آور است. همچنین بسیاری از آن‌ها تصور می‌کنند که هیچ درمانی برای این موضوع وجود ندارد! اگر تغییرات در میل جنسی آنقدر شدید باشد که بر روابط یا عزت نفس شما تأثیر بگذارد، ممکن است به  (Hypoactive Sexual Desire Disorder) HSDD مبتلا باشید. برای مثال یک زن مبتلا به HSDD، معمولا به مدت ۶ ماه یا بیشتر، کمبود میل جنسی را تجربه می‌کند. علائم مرتبط با HSDD عبارت است از:- علاقه اندک به انجام یا شروع فعالیت‌های جنسی- فقدان یا کمبود فانتزی‌های جنسی- لذت نبردن از رابطه‌ی جنسی- فقدان احساس لذت در هنگام تحریک پزشکان چگونه HSDD را تشخیص می‌دهند؟برخلاف سایر شرایط پزشکی، آزمایش خاصی برای تشخیص HSDD وجود ندارد. تشخیص علت اصلی بیماری به شناسایی و درمان آن کمک خواهد کرد. این علل می‌توانند فیزیکی، احساسی یا ترکیبی باشند. علل فیزیکی HSDD می‌تواند شامل موارد زیر باشد:- آرتروز- بیماری عروق کرونردیابت- کاهش سطح استروژن یا تستوسترون- تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا بعد از آن- خستگی ناشی از برنامه طاقت‌فرسا کاری، خانوادگی یا مدرسه- عوارض ناشی از مصرف داروهایی که بر میل جنسی تأثیر می‌گذارند. علل احساسی HSDD عبارتند از:- سابقه اضطراب، افسردگی یا اعتماد به نفس پایین- سابقه سوء استفاده جنسی- مشکل اعتماد به شریک (Trust Issues) همان طور که دیدیم، میل جنسی پایین می‌تواند نشانه‌ی بیماری هایی مانند افسردگی نیز باشد. تحقیقات زیادی در زمینه ارتباط بین میل جنسی کم و افسردگی انجام شده است. محققان معتقدند که این دو بیماری، حتی اگر با هم اتفاق نیفتند، معمولا با هم همپوشانی دارند. تجربه هر دو بیماری برای زنان بسیار رایج است. مطالعه‌ای در Psychosomatic Medicine Trusted Source نشان داد که یک‌سوم زنانی که پیش از یائسگی مبتلا به HSDD هستند، افسردگی را نیز تجربه می‌کنند. زنانی که افسرده بودند و HSDD داشتند کمتر در روابط خود خوشحال بودند. آن‌ها همچنین کمتر با شریک زندگی خود رابطه جنسی داشتند. همچنین در ایجاد و حفظ روابط با مشکلات بیشتری روبرو بودند. غیر معمول نیست که میل جنسی کم و افسردگی با هم همپوشانی داشته باشند اما داشتن یک شرط به این معنی نیست که دیگری را دارید. یک مقاله دیگر که در ژورنال Clinical Psychiatry منتشر شد؛ نشان داد که حدود ۱۰ درصد از زنان آمریکایی نوعی از «اختلال میل» را تجربه کرده‌اند. از این تعداد حدود ۳.۷ درصد، با افسردگی نیز دست و پنجه نرم می‌کردند. این یعنی تقریبا ۴۰ درصد از زنانی که به اختلالات جنسی مبتلا بودند، افسردگی نیز داشتند. ریسک فاکتورهای این موضوع می‌تواند شامل رویدادهای استراس‌زای زندگی (مثبت یا منفی) باشد؛ از جمله: اعتیاد به مواد مخدر و الکل، از دست دادن شغل، به دنیا آمدن یک نوزاد یا طلاق. افسردگی و میل جنسی کم می‌تواند عوامل مؤثر، همراه با طیف وسیعی از علائم داشته باشد. مشورت با یک پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از گزینه‌های درمانی موجود داشته باشید. اگر علائمی مانند احساس غم و اندوه یا خلق و خوی افسرده داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث کاهش میل جنسی شوند. در چنین مواردی، پزشک ممکن است نسخه‌ای با عوارض جانبی کمتر را پیشنهاد کند. مصرف داروهای ضد افسردگی را بدون تایید پزشک قطع نکنید. در منزل نیز، روی مهارت‌های ارتباطی خود با شریکتان کار کنید. گذراندن زمان با کیفیت برای صحبت کردن و استراحت با همسرتان ممکن است اولین قدم برای درمان باشد.   منبع

دانشمندان دریافتند که تزریق هورمون کیس‌پپتین می‌تواند به افزایش میل جنسی در زنان و مردان مبتلا به بی‌میلی جنسی (HSDD) کمک کند. حدود ۳۰ درصد از زنان و ۱۵ درصد مردان، از بی‌میلی جنسی رنج می‌برند. این موضوع می‌تواند مشکلات زیادی در کیفیت زندگی و رابطه‌ی فرد ایجاد کند. محققان انگلیسی معتقدند که گزینه‌هایی مانند روان‌درمانی یا دارو ممکن است برای بسیاری از افراد، به خصوص زنان، مفید نباشد. پژوهشگران دریافتند که تزریق هورمون کیس‌پپتین، می‌تواند میل جنسی را در افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی، افزایش دهد. در این کارآزمایی،‌ ۳۲ زن (پیش از یائسگی) و ۳۲ مرد، مورد بررسی قرار گرفتند. سپس به طور تصادفی کیس‌پپتین یا دارونما دریافت کردند. در ادامه، تصاویر MRI مغز و آزمایش خون آن‌ها تحلیل شد. مشخص شد پردازش فعالیت‌های جنسی، در مغز افرادی که داروی واقعی دریافت کرده‌اند؛ افزایش یافته است. نتایج این مطالعه در ژورنال JAMA Network Open منتشر شد. کیس‌پپتین هورمونی است که ترشح سایر هورمون‌های جنسی را تحریک می‌کند. به طور طبیعی، در مناطقی از مغز که مرتبط با رفتار‌های جنسی است؛ غلظت بالایی از این ماده وجود دارد. کسانی که در این تحقیق شرکت کردند؛ هیچ‌گونه عارضه جانبی گزارش ندادند. محققان درتلاشند تا با تکیه بر درمان‌های مبتنی بر کیس‌پپتین، میل جنسی را در افراد مبتلا به بی‌میلی جنسی (HSDD) افزایش دهند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

این نوع سردرد پس از انجام فعالیت جنسی بوجود می آید، خصوصا پس از ارگاسم. اغلب درد در ناحیه سر و گردن شروع شده و با افزایش هیجان جنسی به شدت درد اضافه می گردد یا ممکن است بصورت درد ناگهانی هنگام قبل یا حین ارگاسم تجربه شود.