یافته‌ها نشان می‌دهد که زنان به طور متوسط، ​​نسبت به مردان، علاقه کمتری به رابطه جنسی دارند. آن‌ها اغلب میل جنسی کمتری ابراز می‌کنند، شرکای جنسی کمتری در طول زندگی‌شان دارند و در مقایسه با مردان، تمایل کمتری به رابطه جنسی دارند. دلیل این موضوع اغلب تفاوت جنسیتی نیست و ریشه در باورهای فرهنگی و روانشناسی دارد.

برخی از روانشناسان معتقدند که این اختلاف در میزان میل جنسی، به دلیل تفاوت‌های ذاتی بین زن و مرد است. بر اساس رویکرد تکاملی، نرها می‌توانند با تعداد زیادی ماده جفت‌گیری کنند و فرزندان زیادی داشته باشند. در نتیجه، قاعدتا میل جنسی بالاتری دارند و تمایشان برای داشتن رابطه جنسی بیشتر است. 

در مقابل، زنان از نظر تعداد فرزندانی که می‌توانند داشته باشند؛ محدود هستند. علاوه‌بر این، آن‌ها کسانی هستند که هزینه‌های بارداری و فرزندآوری را متحمل می‌شوند. بنابراین، باید در مورد اینکه با چه کسی جفت‌گیری می‌کنند،‌ سنجیده عمل کنند.

برخی روانشناسان هم معتقدند که این اختلاف در میل جنسی، ناشی از عوامل اجتماعی است. جامعه به پسران و دختران، پیام‌های متفاوتی در مورد تمایلات جنسی می‌دهد. کمتر کسی یک مرد را بخاطر داشتن رابطه جنسی زیاد سرزنش می‌کنند. اما به زنان جوان گفته می‌شود که دختران خوب علاقه جنسی خود را نشان نمی‌دهند یا اصلا نباید چنین تمایلاتی داشته باشند. زنانی که علاقه‌شان را نسبت به داشتن رابطه جنسی نشان می‌دهند، با عناوین بد شناخته می‌شوند. اما مردان هرگز با این نوع رفتار مواجه نمی‌شوند. در عوض از آن‌ها تعریف و تمجید هم می‌شود.

مقاله‌ای که اخیرا در مجله Perspectives on Psychological Science منتشر شد، ۴ دلیل بیان کرد که چرا رابطه جنسی برای زنان به اندازه مردان لذت‌بخش نیست.

بسیاری از زنان در دستیابی به ارگاسم مشکل دارند زیرا نه خودشان و نه پارتنرشان، نمی‌دانند که کلیتوریسشان هم باید تحریک شود و حتی ممکن است از انجام این کار، شرم داشته باشند.

علاوه‌بر این، ماهیت دخول برای زنان دردناک است. به خصوص اگر برانگیخته نشده باشند. خانم‌ها سختی‌های بارداری و زایمان را تجربه می‌کنند در حالی که این درد برای مردان ناشناخته است.

دلیل دوم این است که زنان بیشتر از مردان قربانی خشونت جنسی می‌شوند. مردان به طور کلی بزرگتر و قوی‌تر هستند. بنابراین کمتر مورد آزار قرار می‌گیرند. اگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اید، طبیعی است که داشتن رابطه جنس،ی حتی با شریک جدی، ناخوشایند باشد. 

دلیل سوم مربوط به استانداردهای دوگانه جنسی است که در جامعه ما نفوذ کرده. زنان امروز نسبت به ۶۰ سال پیش آزادتر هستند و درک عمیق‌تری از مسائل دارند. اما همچنان پیام‌هایی در مورد اینکه یک «دختر خوب» باید چگونه باشد، دریافت می‌کنند.

بسیاری از زنان حتی در روابط متعهدانه، احساس گناه دارند. حتی برخی، از اینکه در طول رابطه جنسی بیش از حد لذت ببرند؛ شرمسار می‌شوند.

و اما دلیل چهارم! موقعیتی را تصور کنید که مرد رابطه جنسی را آغاز کرده است. در ادامه، زن روی نعوظ مرد متمرکز خواهد بود. پس از رسیدن به این هدف، دخول انجام شده و رابطه جنسی تا زمانی که مرد به ارگاسم برسد؛ ادامه می‌یابد. انتظار می‌رود که زن نیز در این مدت نیز به نوعی از ارگاسم برسد!

علاوه‌بر این، تعداد کمی از زوج‌ها در طول رابطه جنسی با هم حرف می‌زنند. آن‌ها صحبت کردن در طول این عمل را غیر ضروری یا حتی نامناسب می‌دانند. در اکثر زوجین، هر دو جنس، تمایل دارند که از آناتومی جنسی بدن، مکانیسم و نحوه عملکرد ارگاسم شریکش بی‌اطلاع باشند.

آموزش جنسی جامع و متناسب با سن، کمک می‌کند تا رابطه جنسی برای هر دو جنس، هیجان‌انگیز باشد. زنان و مردان می‌توانند با غلبه بر اطلاعات غلطی که در جامعه وجود دارد، به رضایت جنسی دست یابند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

برخی مردان با افزایش سن، خلق و خوی‌شان هم عوض می‌شود. به طوری که تحریک پذیرترند، آستانه تحمل پایین‌تری دارند و به راحتی ناامید می‌شوند. مانند نوعی یائسگی!

بعضی معتقدند که مقصر، کاهش تستوسترون، به دلیل افزایش سن است. اما آیا واقعا کمبود یک هورمون، می‌تواند باعث ایجاد دسته‌ای از مردان بدخلق و مسن شود؟

به طور کلی، مردان با افزایش سن، تستوسترون کمتری تولید می‌کنند. حدود ۴۰ درصد مردان بالای ۴۵ سال، دارای سطوحی از این هورمون هستند که پزشکان آن را پایین‌تر از حد معمول می‌دانند. (کمتر از ۳۰۰ نانوگرم در دسی لیتر)

عامل آن می‌تواند مشکلات بیضه، غده هیپوفیز، برخی بیماری‌ها مانند فشار خون بالا یا دیابت باشد. بسیاری اوقات، پزشکان نمی‌توانند علت دقیق را تشخیص دهند.

برخی از علائم کمبود تستوسترون، شامل میل جنسی کم، کاهش تراکم استخوان یا توده عضلانی است. قبلا در سلامت باروری به توضیح کامل این مطلب پرداختیم.

آنچه مردان در میانسالی تجربه می‌کنند؛ با زنان بسیار متفاوت است. ‌خانم‌ها در دوران زادبس با کاهش شدید استروژن مواجه می‌شوند. در حالی که تستوسترون مردان حدود نیم درصد در سال و به مرور کم می‌شود. 

در فرهنگ عامه، مردم، خشم مردانه را با تستوسترون بالا مرتبط می‌دانند اما در واقع این حالت را در مردان با تستوسترون پایین مشاهده می‌کنیم. جالب است بدانید مردان با T پایین، مانند زنان در دوران یائسگی، گرگرفتگی دارند!

علائمی مانند میل جنسی کم، عملکرد جنسی ضعیف و اختلال نعوظ، ارتباط قوی با سطوح پایین‌ این هورمون دارند. نشانه‌های دیگر، مانند خستگی، افسردگی و مشکلات خلقی، لزوما با T پایین مرتبط نیستند. اما به هر حال، کاهش این هورمون، در وقوع آن‌ها نیز نقش دارد.

راه حل چیست؟
تستوسترون پایین بر کیفیت زندگی مردان تاثیر می‌گذارد. برخی افراد ممکن است بگویند که این، بخشی طبیعی از روند پیری است. خب، کاهش بینایی هم همین‌طور است؛ اما این بدان معنا نیست که ما درمانش نکنیم. در این شرایط، پزشکان اغلب هورمون درمانی را توصیه می‌کنند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
منبع

از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول است و سطح میل جنسی افراد در طول زندگی تغییر می‌کند. همچنین طبیعی است که برخی از علایق شما با همسرتان مطابقت نداشته باشد.

با این حال، کاهش میل جنسی برای مدت طولانی، می‌تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه‌ای باشد.

در اینجا چند علت رایج کاهش میل جنسی در مردان می‌پردازیم:

تستوسترون پایین

تستوسترون هورمونی بسیار مهم برای مردان است که بیشتر در بیضه‌ها تولید می‌شود.

این هورمون مسئول ساخت عضلات، توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون نقش بسیار مهمی در میزان میل جنسی دارد.

طبق دستورالعمل انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ زمانی که سطح تستوسترونشان به زیر ۳۰۰ نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) می‌رسد، T پایین دارند.

داروها

مصرف برخی داروها می‌تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که در نهایت منجر به کاهش میل جنسی ‌می‌شود.

به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا، ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.

سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:

• شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
• هورمون‌هایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می‌شوند
• کورتیکواستروئیدها
• مسکن‌های اپیوئیدی، مانند مورفین و اکسی‌کدون
• یک داروی ضدقارچ به نام کتوکونازول
• سایمتیدین: برای سوزش سر دل و بیماری ریفلاکس معده به مری استفاده می‌شود.
• استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود.
• داروهای ضد افسردگی

سندرم پای بیقرار (RLS)

سندرم پاهای بی قرار (RLS) تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها است. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED)، نسبت به مردان بدون RLS هستند. ED زمانی رخ می‌دهد فرد نتواند نعوظ داشته باشد یا حالت نعوظ را حفظ کند. قبلا در سایت سلامت باروری به توضیح کامل این اختلال پرداختیم.

محققان دریافتند مردانی که حداقل پنج بار در ماه به RLS مبتلا می‌شوند، حدود ۵۰ درصد بیشتر از مردان بدون RLS در معرض ابتلا به ED هستند.

همچنین، مردانی که دوره های RLS را بیشتر تجربه می‌کردند، بیشتر در معرض ناتوانی جنسی بودند.

افسردگی

افسردگی تمام بخش های زندگی یک فرد را تغییر می‌دهد.

کاهش میل جنسی نیز می‌تواند نتیجه افسردگی یا عوارض جانبی داروهای درمانی آن باشد. عوارض جانبی معمولا با تنظیم دوز یا تغییر دادن دارو برطرف می‌شوند.

بیماری مزمن

هنگامی که به دلیل اثرات یک بیماری مزمن، مانند درد، احساس خوبی ندارید؛ رابطه جنسی در فهرست اولویت‌های شما قرار ندارد.

برخی از بیماری‌ها، مانند سرطان، می‌توانند تعداد تولید اسپرم را نیز کاهش دهند.

سایر بیماری‌های مزمن که می‌توانند بر میل جنسی شما تأثیر بگذارند، عبارتند از:

• دیابت نوع ۲
• چاقی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• نارسایی مزمن ریه، قلب، کلیه و کبد

مشکلات خواب

مطالعه‌ای در مجله پزشکی خواب بالینی نشان داد که مردان غیر چاق مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA)، سطوح تستوسترون پایین‌تری را تجربه می‌کنند. این به نوبه خود منجر به کاهش فعالیت و میل جنسی می‌شود.

در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریبا یک سوم از مردانی که آپنه خواب شدید دارند، کاهش سطح تستوسترون را تجربه می‌کنند.

در یک مطالعه اخیر، محدودیت خواب در مردان جوان و سالم، پس از یک هفته، باعث کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی سطح تستوسترون شد.

افزایش سن

سطح تستوسترون، زمانی که مردان در اواخر نوجوانی خود هستند به بالاترین سطح خود می‌رسد.

در گذر زمان، ممکن است زمان بیشتری برای رسیدن به ارگاسم، انزال و برانگیختگی نیاز باشد. این مشکل معمولا با مراجعه به پزشک متخصص سلامت جنسی و دارو درمانی حل خواهد شد.

استرس

استرس تأثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی در مردان و زنان دارد.

مطالعه‌ای روی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داد که اختلال استرس، ریسک کاهش عملکرد جنسی را بیش از ۳ برابر افزایش می‌دهد.

مشکلات روابط، طلاق، مواجهه با مرگ یکی از عزیزان، نگرانی‌های مالی، تولد نوزاد جدید یا محیط کاری شلوغ، تنها برخی از اتفاقات زندگی هستند که می‌توانند بر شدت میل جنسی تاثیر بگذارند.

تکنیک‌های مدیریت استرس، مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن، و صحبت با یک درمانگر، ممکن است کمک کننده باشند.

در یک مطالعه، مردان مبتلا به ED، پس از شرکت در یک برنامه ۸ هفته‌ای مدیریت استرس، نعوظ بهتری را تجربه ‌کردند.

عزت نفس پایین

عزت نفس پایین، اعتماد به نفس پایین و تصویر ضعیف بدن می‌توانند بر سلامت عاطفی و جنسی شما تاثیر بگذارد.

اگر احساس جذابیت نکنید؛ اصلا سراغ رابطه جنسی نخواهید رفت. عزت نفس پایین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود که می‌تواند مشکلات ED را به همراه داشته باشد.

با گذشت زمان، مسائل مربوط به عزت نفس پایین می‌تواند منجر به مشکلات روانی بزرگتر، مانند افسردگی، اضطراب، و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل شود.

ورزش خیلی‌کم یا زیاد

ورزش کم یا زیاد نیز می تواند باعث کاهش میل جنسی در مردان شود.

ورزش بسیار کم (یا اصلا هیچ)، می‌تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که بر میل و برانگیختگی جنسی تاثیر می‌گذارد.

ورزش منظم، خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد. همچنین باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و استرس می‌شود که به افزایش میل جنسی کمک می‌کند.

از سوی دیگر، نشان داده شده سطوح بالاتر تمرینات استقامتی شدید و طولانی به طور منظم، با کاهش نمرات میل جنسی در مردان مرتبط است.

الکل

در طولانی مدت، مقادیر زیاد الکل می‌تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.

مردانی که مشروبات الکلی به طور منظم مصرف می کنند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

استفاده از مواد مخدر

علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و مواد افیونی نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. همچنین مشخص شده که سیگار بر تولید و حرکت اسپرم تأثیر منفی دارد.

برای درمان بی‌‌میلی جنسی، اول باید عامل آن یافت شود. همچنین می‌توانید اقداماتی را برای تقویت میل جنسی خود انجام دهید. مانند:

• داشتن یک سبک زندگی سالم
• خواب کافی
• مدیریت استرس
• رژیم غذایی سالم
  
  
  
  دکتر زهره کشاورز
  پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
  عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
  منبع

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مغز زنان از نظر فیزیکی در دوره پریود (قاعدگی) تغییر می‌کند.

برای مدت طولانی، جامعه علمی فاقد درک عمیق از چگونگی تأثیر این فرآیندها، به ویژه نوسانات هورمونی، در طول چرخه قاعدگی بود. دو مطالعه محوری که در اکتبر ۲۰۲۳ منتشر شد، تاثیر قابل توجه پریود، بر ساختار و عملکرد مغز را نشان داد.

در مطالعه‌ای که در نشریه معتبر Nature Mental Health منتشر شد، محققان دریافتند که چگونه هورمون‌های تخمدان، به ویژه استروژن و پروژسترون، بر ساختار مغز در طول سال‌های باروری تاثیر می‌گذارند. برای به تصویر کشیدن دامنه کامل این تغییرات، آن‌ها ۲۷ زن را در طول چرخه قاعدگی خود با استفاده از اسکن MRI،  نمونه خون و سونوگرافی تحت نظر گرفتند.

این مطالعه بر روی لوب گیجگاهی داخلی و هیپوکامپ متمرکز شد که برای ایجاد حافظه و ناوبری فضایی (یک نمایش ذهنی از محیط) حیاتی است. این نواحی به ویژه با گیرنده‌های هورمون جنسی متراکم هستند و آن‌ها را نسبت به جزر و مد سطح استروژن و پروژسترون حساس می‌کنند. محققان مشاهده کردند که در طول چرخه قاعدگی، زمانی که سطح استروژن بالا و سطح پروژسترون پایین است؛ این نواحی مغز تحت انعطاف ساختاری قرار می‌گیرند. به این معنی که از نظر فیزیکی تغییر کرده و سازگار می‌شوند.

یک تیم تحقیقاتی دیگر زاویه متفاوتی را بررسی کرد. این مطالعه تاثیر تغییرات هورمونی را بر۳ ساختار مغز، شامل ماده سفید، ضخامت قشر و حجم مغز نشان داد.

ماده سفید به عنوان سیستم ارتباطی درونی مغز عمل می‌کند. این قسمت شامل مجاری فیبری است که مناطق مختلف مغز را به هم متصل می‌کند. ماده سفید کارآمد به معنای ارتباط بهتر و سریعتر است.

ضخامت قشر به ضخامت لایه بیرونی مغز اشاره دارد که در تفکر و پردازش نقش دارد. این مطالعه نشان داد که هورمون‌هایی مانند استرادیول، هورمون لوتئینه کننده (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH)، به طور مستقیم بر این اجزای ساختاری تأثیر می‌گذارند.

به عنوان مثال، سطوح بالاتر FSH با افزایش ضخامت قشر مغز همراه است که نشان‌دهنده‌ی یک ظرفیت قوی‌تر برای پردازش و شناخت در طول مراحل خاصی از چرخه قاعدگی است.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

تحقیقات نشان می‌دهد که موقعیت زن و مرد در حین رابطه جنسی، شانس بارداری را تغییر نمی‌دهد. اساسا، بیشتر از پوزیشن، زمان‌بندی مقاربت، مؤثر است.

هیچ موقعیت جنسی خاصی برای بهبود شانس بارداری، ثابت نشده است. اما قرار دادن اسپرم در نزدیکی دهانه رحم (کانالی که واژن و رحم را به هم وصل می‌کند) می‌تواند کمک‌کننده باشد. یکی از راه‌های انجام این کار این است که مطمئن شوید آلت تناسلی در طول مقاربت، به طور کامل وارد می‌شود.

نکات بعد از رابطه جنسی برای کسانی که قصد بارداری دارند:

حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه بی‌حرکت دراز بکشید. سپس، مثانه خود را خالی کنید. این کار باعث می‌شود تا میکروب‌های موجود در نزدیکی مجرای ادرار که منجر به عفونت مجرای ادراری می‌شوند، از بین بروند.

لگن خود را بالا نگه دارید. بالشی را زیر باسن خود قرار دهید تا نیروی جاذبه بتواند مایع منی را به سمت رحم شما حرکت دهد.

پاهای خود را به دیوار تکیه دهید و استراحت کنید.

گاهی اوقات ممکن است بعد از رابطه جنسی متوجه رطوبت روی لباس زیر یا دستمال توالت شوید. این احتمالا مایع منی‌ (حاوی اسپرم) است. اگر بلافاصله بعد از مقاربت حرکت کنید، شانس رسیدن این شناگران کوچک به تخمک را کاهش می‌دهید.

واژن شما به صورت طبیعی خودش را تمیز می‌کند. بنابراین نیاز نیست از محصولات شوینده یا خوشبوکننده واژن استفاده کنید. با انجام این کار باکتری‌های مفید را هم از بین می‌برید.

از تمرینات سنگین ورزشی صرف‌ نظر کنید. اگرچه هیچ شواهد علمی برای اثبات این موضوع انجام نشده است.

برخی روان کننده‌ها، ممکن است بر کیفیت اسپرم و توانایی آن‌ در بالا رفتن از دهانه رحم تأثیر منفی بگذارند. علاوه بر این، از بزاق، روغن نارگیل یا روغن زیتون برای روانکاری استفاده نکنید.

برخی از درمان‌های باروری و داروها می‌توانند واژن شما را خشک‌ کرده و شانس رسیدن اسپرم به تخمک را کاهش دهند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

همه چیز عاشقانه شروع می‌شود، و شما آنقدر درگیر این لحظه هستید که نمی‌توانید متوجه صدای پاهای کوچک فرزندتان شوید.

بله، این سناریوی یک تاسف بار است. اما ممکن است آنقدرها هم که فکر می کنید بد نباشد. در اینجا نحوه رسیدگی به عواقب این پیشامد را توضیح می‌دهیم:

۱- خونسرد بمانید.

سعی کنید وحشت‌زده، مضطرب، متعجب یا خجالت زده به نظر نرسید. فرزند شما می‌تواند این احساسات را درک کند و فکر کند که اتفاق بدی در حال رخ دادن است. درعوض، با سلام به او بگویید که «من ندیدم آنجا ایستاده‌ای!».

خود را بپوشانید و از هر گونه واکنش شدید خودداری کنید.

۲- منتظر واکنش فرزندتان باشید.

اگر شب بود و فکر می‌کنید کودکتان جزئیات زیادی ندیده، با سوالات متعدد او را گیج نکنید. منتظر واکنش او باشید. اگر فرزند شما بسیار کوچک باشد، احتمالا چیزی را که دیده پردازش نمی‌کند. می‌توانید بحث را عوض کنید. از او بپرسید که کابوس دیده یا آیا چیزی برای خوردن می‌خواهد؟

۳- به او بگویید چرا برهنه هستید! 

اگر اتفاقی افتاد که فرزندتان شما را بدون لباس دید، به او بگویید که (مامان - بابا) را در آغوش گرفته‌اید و او می‌خواهد برود دوش بگیرد.

۴- سعی کنید احساسات کودک را درک کنید.

به محض اینکه فرزندتان را دیدید، به چهره او نگاه کنید تا بفهمید چه در سرش می‌گذرد. ممکن است به دلایل مختلفی وارد اتاق شما شده باشد. شاید از یک کابوس پریده، یا شاید صداهای شما را شنیده و کنجکاو شده! هنگامی که احساسات او را درک کردید، وارد مکالمه شوید.

۵- فورا به حالت والد برگردید.

ممکن است فرزندتان شما را در بدترین یا آسیب پذیرترین حالت‌تان دیده باشد، اما اکنون زمان بازگشت به حالت والدین است. طبیعی رفتار کنید و از فرزندتان بخواهید که برای یک آغوش آرامش بخش به رختخواب بیاید تا به او بفهمانید که همه چیز عادی است. اما اگر شرایط ایجاب نکرد از او بخواهید به اتاقش برگردد و تا ۳۰ ثانیه دیگر آنجا باشید.

۶- کلمات مناسب را انتخاب کنید.

گفتن حرف درست می‌تواند فورا اوضاع را آرام کند. چند لحظه وقت بگذارید و به فرزندتان چیزی به این سادگی بگویید: «ما می‌خواستیم کمی تنها باشیم». موفقیت این تکنیک تا حد زیادی به سن فرزند شما بستگی دارد، زیرا درک او از حریم خصوصی به بلوغش مرتبط است.

۷- سعی کنید دروغ نگویید.

در مقابل وسوسه دروغ گویی مقاومت کنید. بچه‌ها در تشخیص حالات صورت شما بسیار خوب عمل می‌کنند. دروغ‌های شما به اندازه بقیه زمان‌ها منسجم نخواهد بود. اگر فرزندتان بیشتر از آنچه شما گفته‌اید در جریان باشد، یک سابقه بد ایجاد می‌کند.

۸- سعی کنید در مورد آن صریح باشید.

بهتر است چیزی را به کودکان آموزش ندهید که بعدا مجبور به حذف آن شوید. اگر فرزند شما به اندازه کافی بزرگ است، می‌توانید به او بگویید این یک چیز بزرگسالی است که در نهایت وقتی بزرگ شد، یاد می‌گیرد. اگر بتوانید آن را با لحنی واقعی و آرام بیان کنید، او باور می‌کند و پیگیر نخواهد شد.

۹- این می‌تواند شروع یک مکالمه باشد.

بچه ها به طور غریزی کنجکاو هستند. اگر بیشتر از آنچه شما فکر می‌کنید،‌ دیده‌ باشند؛ باید بعدا با او در مورد رابطه جنسی صحبت کنید. لازم نیست همه چیز را توضیح دهید. بر اساس سطح بلوغش با او صحبت کنید و در طی سال‌ها اطلاعات کامل‌تری به او بدهید.

۱۰- گاهی اوقات نیازی به بهانه‌جویی نیست.

اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده باشد و در مورد رابطه جنسی اطلاعات داشته باشد، از ترس یا خجالت بیرون خواهد رفت. لازم نیست فورا بهانه‌ای بیاورید. او می‌داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، و مانند شما به زمان نیاز دارد تا آرام بگیرد. وقتی اوضاع آرام گرفت و فرزندتان از شوک خارج شد، می‌توانید بنشینید و با او صحبت کنید.

اگر فرزندان شما برای درک جنسی کوچک هستند، موارد زیر می‌تواند شما را نجات دهد:

۱- اینجا گرم است.

چه توضیحی بهتر از این که بگویید اتاق گرم است. سپس، لباس‌هایتان را بپوشید. کودکتان را به رختخواب برگردانید یا خوراکی برای او فراهم کنید.

۲- ما باید تنها باشیم.

می‌توانید بدون توضیح جزئیات به آن‌ها بگویید که وقت تنهایی شماست. اکثر کودکان می‌توانند زمان تنهایی را درک کنند و بفهمند که باید اتاق را ترک کنند.

۳- این یک نوع ماساژ است.

بیشتر بچه‌ها می‌دانند که ماساژ زمانی انجام می شود که شما نیمه برهنه هستید. البته اگر بتوانید آن را به اندازه کافی متقاعدکننده جلوه دهید!

۴- منظورت چیست که چه خبر است؟

اگر می‌توانید با چهره‌ای پوکر به او پاسخ دهید که برهنه بودن مامان و بابا در رختخواب کاملا طبیعی است.

۵- زمان نوازش است.

زمان نوازش چیزی است که همه بچه‌ها دوست دارند. اگر به آنها بگویید که برای بزرگسالان نیز مناسب است، آن را باور خواهند کرد.

۷- این یک تم لباس است.

اگر کاملا برهنه نباشید و براساس شرایط متقاعد کننده به نظر برسد، می‌توانید به او بگویید که این یک جور لباس مهمانی است. البته در شرایطی که نوعی از لباس زیر، داشته باشید!

نکاتی برای والدین:

۱- هنگام رابطه جنسی درب را قفل کنید.

ممکن است درب شما خراب شده باشد یا قفل نداشته باشد. در این زمان‌ها، درب را قفل کنید. همچنین می‌توانید به بچه‌هایتان یاد بدهید که قبل از ورود، در بزنند.

۲- زیاد فکر نکنید.

مطمئنا برای شما شرم آور است. اما اگر فرزندتان کوچک باشد، این احتمال وجود دارد که نفهمیده چه اتفاقی در حال رخ دادن است.

۳- اجازه دهید کودک بخوابد.

بچه‌های نوپا و کوچک‌تر حتی متوجه نمی‌شوند که اتفاقی افتاده است. مگر اینکه شما در این کار بسیار پر سر و صدا باشید. بنابراین حتی اگر از خواب بیدار شدند، ساکت شوید و اجازه دهید دوباره بخوابند.

۴- بچه‌های بزرگتر نیاز به توضیح کافی دارند.

اگر فرزندان شما نگران هستند که اتفاقی خشن یا ترسناک در جریان است، در زمانی مناسب با آن‌ها صحبت کنید.

۵- از دادن اطلاعات بیش از حد خودداری کنید.

فقط به اندازه‌ای که باید بدانند، پاسخ دهید. از دادن اطلاعات بیش از حد بکاهید. تنها به سوالاتشان پاسخ دهید.

۶- ساده‌ترین توضیحات اغلب جواب می‌دهند.

می‌توانید چیزی به این سادگی بگویید: «ما داشتیم بازی می‌کردیم!»

۷- بعد از این اتفاق در کنار آن‌ها سرد نباشید.

بعد از توضیحات اولیه، دفعه بعد که آن‌ها را دیدید، خونسرد باشید. انگار یک موضوع بی‌اهمیت رخ داده که ارزش به خاطر سپردن یا توضیح مجدد ندارد.

۸- صبر کنید تا خودشان بپرسند.

اگر شما را در موقعیت بسیار بدی ندیدند، می‌توانید بدون توضیح اضافی صبر کنید تا خودشان سوال بپرسند و شما بر اساس نوع پرسش پاسخ دهید. مگر اینکه واقعا وحشت کرده باشند!

۹- اگر باید، پیگیری کنید!

اگر احساس می‌کنید که آن‌ها برای آنچه دیده‌اند شایسته توضیح هستند یا اطراف شما ناخوشایند به نظر می‌رسند، زمان یک گفتگوی جدی فرا رسیده است. اطمینان حاصل کنید که هیچ عضو دیگری از خانواده حاضر نیست و به اندازه کافی گرم باشید که آن‌ها سؤال بپرسند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

افسردگی یکی از رایج‌ترین مشکلات سلامت روان در جهان است و تاکنون بیش از ۲۶۴ میلیون نفر، ابتلا به آن را گزارش کرده‌اند.

افسردگی عامل شماره یک بی‌میلی جنسی است. میل جنسی اغلب به عنوان یک نیاز بیولوژیکی در نظر گرفته می‌شود. اما در واقع بسیار پیچیده‌تر است.

عوامل روان‌شناختی مانند افسردگی، اضطراب، سبک‌های ارتباطی، و حتی عوامل فرهنگی، همه می‌توانند منجر شوند ما احساس کنیم، نمی‌خواهیم رابطه جنسی داشته باشیم.

افسردگی ضد رابطه جنسی است. حتی چیزهایی که قبلا لذت بخش بوده‌اند؛ مانند خوردن اسپاگتی، نوشیدن یک فنجان قهوه، گوش دادن به موسیقی یا پرخوری با سریال‌ مورد علاقه‌، دیگر مثل قبل نیست. وقتی افسرده هستید، احساس پوچی و خالی بودن، درون شما موج می‌زند.

افسردگی باعث می‌شود از دیگران دور شوید. برنامه‌های شام را لغو کنید و هرگونه فعالیت بدنی را کنار بگذارید. اگر این موضوع ادامه یابد، در خانه‌تان منزوی می‌شوید. به همه‌ی این‌ها، مشکلات خواب، اضطراب و بی‌حسی را اضافه کنید.

رابطه جنسی به معنای پیوستن، ایجاد صمیمیت و ارتباط است. این در مورد تجربه لذت و احساس خوب نسبت به خود است.

رابطه جنسی لذت جسمی و روحی را به هم گره می‌زند. افسردگی هیچ کدام از این‌ها را برای شما نمی‌خواهد و بنابراین شما کاهش میل جنسی را تجربه می‌کنید.

اگر در حال حاضر افسرده هستید و می‌خواهید میل جنسی خود را بازگردانید، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید. راه حل، به عمق افسردگی شما بستگی دارد.

مرحله ۱: به دنبال درمان باشید

افسردگی نیز مانند بیماری‌های جسمی قابل درمان است. به پزشک یا روان‌درمانگر مراجعه کنید. به خصوص اگر با افسردگی شدید دست و پنجه نرم می‌کنید. هنگامی که احساس بهتری پیدا کردید، می توانید روی بازیابی میل جنسی خود کار کنید.

درمان رایج افسردگی شامل داروها و روان درمانی، (مانند درمان شناختی-رفتاری) است. ترکیب این دو، موثرترین گزینه درمانی می‌باشد.

مرحله ۲: یافتن داروی مناسب

علاوه‌بر خود افسردگی، عوارض داروهای ضدافسردگی، عامل شناخته شده دیگر کاهش میل جنسی است. برخی داروها، مسئول عوارض جانبی مانند میل جنسی کم، مشکلات برانگیختگی، اختلالات ارگاسم یا از دست دادن حس در اندام تناسلی هستند.

داروهای ضد افسردگی رایج که باعث این گونه عوارض می‌شوند عبارتند از SSRIs، SNRIs، ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای، چهار حلقه‌ای و MAOI.

به همین دلیل، پزشک شما ممکن است توصیه کند دوز فعلی خود را تنظیم کنید یا داروها را تغییر دهید. هر گونه تغییر در دارو را ابتدا با پزشک خود در میان بگذارید. خود درمانی می‌تواند منجر به عوارض جانبی منفی دیگر شود.

مرحله ۳: با پزشک متخصص سلامت جنسی مشورت کنید

اگر در حال حاضر دارو مصرف نمی‌کنید یا توانسته‌اید داروهای ضد افسردگی را به عنوان علت کاهش میل جنسی خود رد کنید، باید عوامل دیگری را در نظر بگیرید. ممکن است عادت‌هایی که در طول افسردگی داشتید، دلیل تداوم بی‌میلی جنسی باشد.

احساسات ناخوشایند و گفتگوهای دشواری که با شریکتان داشتید، صمیمیت شما را کاهش داده است. در این شرایط مراجعه به پزشک متخصص سلامت جنسی، بهترین گزینه برای بازیابی رابطه است. 

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

همان طور که در مقالات قبلی سلامت باروری گفتیم رابطه جنسی فواید زیادی دارد. از سوزاندن کالری گرفته تا تقویت سیستم ایمنی و و افزایش دوپامین.

بنابراین احتمالا تعجب نمی‌کنید اگر بگوییم که رابطه جنسی به کاهش سرعت پیری شما کمک می‌کند.

بر اساس مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۷ در مجله Psychoneuroendocrinology منتشر شد، داشتن رابطه جنسی می‌تواند به کاهش روند پیری کمک کند.

این مطالعه نشان داد که داشتن رابطه جنسی حداقل یک بار در هفته با داشتن تلومرهای بلندتر مرتبط است. تلومتر، کلاه محافظ روی DNA است که طول عمر سلول را تعیین می‌کند. تلومرهای بلندتر با پیری سلولی کندتر و امید به زندگی بالاتر همراه هستند.

محققان زندگی جنسی ۱۲۹ مادر را بررسی کردند. از زنان نمونه خون گرفتند و سلول‌ها را برای شاخص‌های پیری تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند زنانی که در هفته قبل با همسر خود رابطه جنسی داشتند، در مقایسه با آ‌ن‌هایی که نداشتند، تلومرهای بلندتری دارند.

با گذر زمان، تلومرها با تقسیم سلولی تجزیه شده و و کوتاه‌تر می‌شوند. به گفته محققان، عوامل خاصی مانند رژیم غذایی نامناسب، نوشیدن زیاد مشروبات الکلی و روند طبیعی افزایش سن، باعث کوتاهی این کلاهک‌ها می‌شوند.

محققان تلومرهای کوتاه‌تر را با مشکلات جدی سلامتی مانند سرطان، بیماری‌های قلبی و دیابت مرتبط دانسته‌اند. البته لازم است تا تحقیقات بیش‌تری در این زمینه انجام شود. 

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های کف لگن به‌طور غیرارادی شروع به منقبض شدن می‌کنند. زمانی که شما در حال تصور یا تجربه دخول واژینال هستید. این می‌تواند دخول واژینال را دردناک یا حتی غیرممکن کند.

علائم واژینیسموس از خفیف تا شدید متغیر است. در موارد شدید، دخول واژینال غیرممکن است که می تواند منجر به مشکلات عاطفی و صمیمیت در روابط جنسی شما شود.

انواع واژینیسموس

نوع واژینیسموس به علت بیماری، نحوه و زمان ظاهر شدن علائم بستگی دارد. دو نوع اصلی واژینیسموس وجود دارد: اولیه و ثانویه.

در واژینیسموس اولیه، فرد در تمام طول زندگی خود، درد هنگام نفوذ واژن را تجربه کرده است. واژینیسموس ثانویه (یا اکتسابی) زمانی اتفاق می‌افتد که دخول واژینال در گذشته امکان‌پذیر بوده اما بعدا دردناک یا غیرممکن می‌شود.

یک نوع واژینیسموس هم داریم که در پاسخ به هر نوع نفوذ واژن رخ می‌دهد.

واژینیسموس ممکن است در پاسخ به انواع خاصی از دخول رخ دهد. برای مثال، ممکن است فردی بتواند از تامپون استفاده کند، اما نتواند تحت معاینه لگن قرار گیرد.

علائم

علائم واژینیسموس می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. یکی از علائم بارز، انقباض غیرارادی (یا سفت شدن) عضلات کف لگن است. انقباضات عضلانی باعث باریک شدن واژن می‌شود که دخول را دردناک یا غیرممکن می‌کند. علائم دیگر نیز عبارتند از:

• درد یا ناراحتی لگن با نفوذ واژن
• ناتوانی در داشتن رابطه جنسی واژینال یا معاینه لگن
• مشکل در قرار دادن تامپون در طول سیکل قاعدگی
• داشتن احساس شرم، خجالت، ترس و اضطراب برای داشتن رابطه جنسی

علل

واژینیسموس زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات کف لگن و اطراف واژن شما منقبض یا سفت می‌شوند. عضلات کف لگن اندام‌های لگن را در جای خود نگه می‌دارند و به واژن، مثانه و رکتوم اجازه می‌دهند تا به درستی کار کنند.

عوامل مختلفی ممکن است در چرایی ابتلای فرد به این بیماری نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از:

• شرم و سایر نگرش های منفی نسبت به رابطه جنسی
• سابقه سوء استفاده جنسی
• فقدان دانش یا آموزش جنسی
• ترس از درد فیزیکی، دخول یا بارداری
• اختلال عملکرد کف لگن
• آسیب واژن از طریق زایمان

تشخیص

اگر مشکوک به واژینیسموس هستید، بهتر است به پزشک متخصص سلامت جنسی مراجعه کنید.

او ممکن است از شما سوالات شخصی بپرسد. مانند سابقه جنسی، تعداد شرکا یا تجربه ضربه.

در حالی که جواب دادن به این سوالات ممکن است ناراحت کننده باشد، پاسخ صادقانه به تسریع روند تشخیص کمک می‌کند.

درمان

هدف اصلی درمان واژینیسموس مدیریت عوامل روحی و جسمی است. درمان واژینیسموس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. درمان شناختی رفتاری
۲. روان درمانی
۳. فیزیوتراپی کف لگن به تشخیص پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری
۴. دارو درمانی با نظر پزشک در کنار درمان شناختی رفتاری

• واژینیسموس را نمی توان با جراحی درمان کرد!

به یاد داشته باشید، نتیجه درمان یک شبه حاصل نمی‌شود. در طول این فرآیند صبور باشید و به پزشک خود اعتماد کنید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

تست‌های بارداری سطح هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) را می‌سنجند. این هورمون باید به مقدار کافی برسد تا برای کیت آزمایش، قابل تشخیص باشد. بهترین زمان برای تشخیص بارداری، یک روز پس از عقب افتادن پریودتان است.

برخی از تست‌های بارداری بسیار حساس هستند و می‌توانند قبل از شروع قاعدگی هم بارداری را تشخیص دهند. این بدان معناست که شما نباید تا اولین روز پریودتان صبر کنید. با این حال، برای داشتن دقیق‌ترین نتیجه بهتر است تا اولین روز قاعدگی صبر کنید. سپس اگر پریود نشدید، تست را انجام دهید.

همان طور که گفتیم تست‌های بارداری با اندازه‌گیری سطح هورمون HCG، کار می‌کنند. این هورمون تنها در زمان باردار بودن فرد قابل رویت است. بدن فقط وقتی  HCG را آزاد می‌کند که تخمک بارور شده در فرآیندی به نام لانه گزینی به رحم بچسبد. لانه گزینی معمولا حدود ۱۰ روز پس از لقاح، زمانی که اسپرم تخمک را بارور می‌کند؛ اتفاق می‌افتد.

اگر سیکل نامنظم دارید و زمان پریودتان را نمی‌دانید، بهتر است حداقل ۲۱ روز پس از رابطه جنسی محافظت نشده، آزمایش دهید. در غیر این صورت ممکن است نتیجه نادرستی دریافت کنید.

نحوه عملکرد تست‌های بارداری

نحوه انجام آزمایش ادرار به کیت انتخابی شما بستگی دارد.

ممکن است مجبور شوید ادرارتان در یک ظرف نمونه قرار داده و سپس کیت آزمایش را داخل آن بگذارید. 

یک روش دیگر قرار دادن کیت آزمایش جلوی جریان ادرار است. تست‌های بارداری خانگی، در صورت استفاده صحیح، حدود ۹۹ درصد قابل اعتماد هستند.

نتیجه آزمایش معمولا در عرض چند دقیقه قابل مشاهده است.

پنج نشانه که ممکن است باردار باشید:

۱- از زمان پریود شما گذشته است

یکی از اولین و مطمئن‌ترین نشانه‌های بارداری، عقب افتادن قاعدگی است. اگر زمان چرخه‌های خود را ردیابی نکنید، تشخیص اینکه آیا پریودتان عقب افتاده یا نه، دشوار خواهد بود. چرخه‌های قاعدگی ممکن است برای افراد مختلف، بین ۲۴ تا ۳۸ روز متغیر باشند. اگر بیش از یک ماه از آخرین قاعدگی شما گذشته، تست بدهید.

به یاد داشته باشید که عوامل دیگری، به جز بارداری، می‌توانند قاعدگی را به تاخیر بیندازند یا مانع آن شوند. آن‌ها عبارتند از استرس، برخی داروها یا برخی از مشکلات سلامتی.

همچنین مشاهده خونریزی خفیف یا لکه بینی در هفته‌های اول بارداری رایج است. زیرا تخمک در حین لانه‌گزینی، عمیق‌تر در دیواره رحم فرو می‌رود.

این ممکن است شبیه یک دوره قاعدگی سبک باشد اما الزاما از الگو یا زمان‌بندی آن پیروی نمی‌کند. به هر گونه تفاوت در رنگ، بافت یا مقدار خون توجه داشته باشید. در صورت نیاز با پزشک مشورت کنید. 

۲- گرفتگی عضلات

لانه‌گزینی می‌تواند احساسی شبیه دردهای قاعدگی ایجاد کند. در اوایل بارداری، ممکن است آن را حس کنید و منتظر پریودتان باشید. اما پریود نخواهید شد.

۳- درد پستان دارید

با پیشرفت بارداری، بدن شما استروژن و پروژسترون بیش‌تری تولید می‌کند. این هورمون‌ها با ایجاد تغییراتی در بدن، شرایط را برای رشد جنین هموار می‌کنند. 

پستان‌ها به دلیل افزایش جریان خون حساس شده و بزرگ‌تر به نظر می‌رسند. نوک پستان ممکن است درد داشته باشد یا تیره‌تر به نظر برسد. البته این عامل در روز‌های منتهی به قاعدگی هم رایج است و الزاما به معنای بارداری نیست.

۴- حس متفاوتی دارید

همراه با گرفتگی و درد سینه، حاملگی می‌تواند باعث موارد زیر شود:

• حالت تهوع
• نداشتن تمایل برای خوردن غذا
• خستگی
• تکرر ادرار

در صورت داشتن هرگونه تغییر غیرعادی، از بیبی‌چک استفاده کنید.

۵- روش پیشگیری از بارداری ناموفق

هیچ‌کدام از روش‌های پیشگیری از بارداری به طور ۱۰۰ درصد محافظت ایجاد نمی‌کنند. بنابراین همیشه احتمال بارداری وجود دارد.

اگر بخواهیم واقع‌بینانه به قضیه نگاه کنیم؛ حتی استفاده منظم از قرص‌های ضدبارداری، حدود ۹۱ درصد موثر هستند. استفاده از کاندوم‌های مردانه، می‌تواند تا ۸۲ درصد محافظت ایجاد کند.

به طور کلی، روش‌های طولانی‌مدت، مانند دستگاه داخل رحمی (IUD)، قابل اطمینان‌تر هستند. هر زمان که خواستید، می‌توانید IUD را از بدن خود خارج کنید.

سوالات متداول

تست‌های بارداری خانگی چقدر دقیق هستند؟

تست‌های بارداری خانگی معمولا حدود ۹۹ درصد دقیق هستند، به شرطی که دستورالعمل‌ها را دنبال کنید و خیلی زود آزمایش ندهید.

تست بارداری چقدر زود مثبت می شود؟

برخی از تولیدکنندگان بیبی‌چک معتقدند که تست آن‌ها می‌تواند بارداری را ۶ روز قبل از قاعدگی‌ تشخیص دهد. اما احتمال دقیق بودن این آزمایش‌ها کم است. تست ممکن است نشان دهد که شما حامله نیستید در حالی که باردارید اما سطح هورمون HCG برای تشخیص بسیار پایین است.

آیا بارداری بعد از ۵ روز یا ۲ هفته قابل تشخیص است؟

انجام آزمایش، ۵ روز یا حتی ۲ هفته پس از رابطه جنسی محافظت نشده، الزاما نتیجه درستی را به همراه ندارد. بهتر است یک روز پس از زمان نرمال شروع قاعدگی‌تان از بیبی‌چک استفاده کنید. (در صورتی که پریود نشدید!)

برخی از علائم اولیه بارداری چیست؟

• پریود نشدن
• لکه بینی یا خونریزی غیرعادی که از الگوی قاعدگی پیروی نمی‌کند.
• درد پستان
• گرفتگی عضلات
• داشتن یک احساس متفاوت
  البته برای بسیاری از افراد، پریود نشدن تنها علامتی است که در این مرحله تجربه می‌کنند.

در صورت نتیجه مثبت، به پزشک مراجعه کنید تا در مراحل بعدی بارداری راهنمای شما باشند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع