آیا می‌توان در دوران بارداری رابطه جنسی داشت؟

جنین در رحم شما توسط مایع آمنیوتیک و همچنین عضلات قوی محافظت می‌شود. تا زمانی که رابطه جنسی با عوارضی مانند زایمان زودرس همراه نباشد، فعالیت جنسی روی جنین شما تأثیری نخواهد داشت. با این حال، بارداری می‌تواند باعث تغییراتی در سطح راحتی و میل جنسی شود.

آیا رابطه جنسی در دوران بارداری باعث سقط جنین می‌شود؟

داشتن رابطه جنسی در دوران بارداری باعث سقط جنین نمی‌شود. بیشتر سقط‌ها به این دلیل اتفاق می‌افتد که جنین به طور طبیعی رشد نمی‌کند.

بهترین پوزیشن‌های جنسی در دوران بارداری چیست؟

تا زمانی که شما راحت هستید، اکثر پوزیشن‌های جنسی در دوران بارداری مناسب هستند. لذت و اولویت شما در اولویت قرار دارد.

آیا استفاده از کاندوم ضروری است؟

ابتلا به عفونت‌های مقاربتی در دوران بارداری، می‌تواند مشکلات سلامتی جدی برای شما و فرزندتان ایجاد کند. اگر شریک زندگی شما یک عفونت مقاربتی فعال دارد یا اخیرا تشخیص داده شده است؛ از هر گونه رابطه جنسی واژینال، دهانی و مقعدی خودداری کنید.

آیا مواقعی وجود دارد که باید از رابطه جنسی اجتناب کنیم؟

تحریک سینه‌ها، ارگاسم زنان و برخی هورمون‌های موجود در مایع منی به نام پروستاگلاندین‌ها می‌توانند باعث انقباضات رحمی شوند.

بهتر است در مواقع زیر رابطه جنسی نداشته باشید:‌

• خونریزی واژینال غیرطبیعی
• نشت مایع آمنیوتیک
• باز شدن دهانه رحم
• سابقه زایمان زودرس
• مسدود شدن دهانه رحم توسط جفت

اشکالی ندارد که در طول بارداری رابطه جنسی نداشته باشید. صمیمیت بین زوج‌ها مهم‌تر از رابطه جنسی است. نیازها و نگرانی‌های خود را با شریک زندگی خود، به شیوه‌ای باز و عاشقانه در میان بگذارید. اگر این کار دشوار است، سعی کنید سایر اشکال فعالیت جنسی را در نظر بگیرید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

باور عموم این هست که اگر بگذاریم رابطه جنسی خودش اتفاق بیفتند، لذت‌بخش‌تر خواهد بود. این موضوع ممکن است در اوایل آشنایی درست باشد اما معمولا میل جنسی در رابطه‌های طولانی مدت، به مرور زمان، کاهش می‌یابد. یک دلیلش این است که همه چیز به اندازه‌ی زمان آشنایی هیجان انگیز نیست. با این حال وظایفی که افراد در طول روز دارند، یافتن زمان یا داشتن انرژی لازم برای انجام رابطه جنسی را دشوار می‌کند.

تحقیقات زیادی نشان داده‌اند، زوج‌هایی که به طور مرتب رابطه جنسی دارند، شادتر هستند و رضایت آن‌ها نیز از رابطه نیز بیش‌تر است. در واقع این بسیار مهم است که زوج‌ها هر چند وقت یکبار ارتباط صمیمانه‌ای داشته باشند و برای آن برنامه‌ریزی کنند.

یک نظر سنجی بین ۱۲۱ زوج، به مدت ۳ هفته انجام شد. این که زوج‌ها برای داشتن رابطه‌ جنسی از قبل برنامه دارند یا خیر، مورد بررسی قرار گرفت. 

محققان هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع که رابطه‌ی جنسی بدون برنامه‌ریزی بهتر است، پیدا نکردند. شرکت‌کنندگان معتقد بودند مقاربت از پیش مقرر شده، به اندازه رابطه‌های ناگهانی لذت‌بخش است.

در مطالعات روانشناسی، یافتن اینکه باورهای افراد با تجربیات واقعی آن‌ها مطابقت ندارد، غیرعادی نیست.

زوج‌هایی که در اوایل یک رابطه هستند، معتقدند که رابطه جنسی خودش اتفاق می‌افتد. با این حال، آن‌ها خود را آراسته می‌کنند تا با یکدیگر معاشقه کنند و زمانی را برای برقراری رابطه جنسی کنار می‌گذارند.

در واقع، رابطه جنسی خود به خود زمانی بیشتر اتفاق می‌افتد که رابطه، جدید باشد و طرفین، تمایل زیادی برای بودن با یکدیگر داشته باشند.

اما هنگامی که زوج‌ها در یک رابطه طولانی مدت هستند، نیازهای روزمره زندگی، فرصت‌ داشتن رابطه جنسی را کاهش می‌دهد. در این حالت باید بین کار، وظایف خانه و مراقبت از کودک زمانی را برای با هم بودن کنار گذاشت. ممکن است رابطه جنسی برنامه‌ریزی شده، تنها گزینه‌ای باشد که زوج‌های پرمشغله می‌توانند داشته باشند.

این تصور که رابطه جنسی باید خود به خود باشد، باوری است که در جامعه ما رواج یافته است. این نوع رابطه جنسی، اغلب در فیلم‌ها به تصویر کشیده می‌شود؛ نه در زندگی روزمره. در واقع این معاشقه‌ی برنامه‌ریزی شده است که زوج‌ها را برای مدت طولانی در کنار هم نگه می‌دارد.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

اگر بیماری قلبی دارید، احساس اضطراب برای داشتن رابطه جنسی طبیعی است. ممکن است در مورد میزان فشاری که قلبتان می‌تواند تحمل کند، نگران باشید. اما بازگشت به فعالیت‌های روزانه و چیزهایی که شما را خوشحال می‌کند، کلید حفظ کیفیت زندگی شماست.

برای اکثر افراد مبتلا به بیماری قلبی، ترس اصلی در مورد داشتن رابطه جنسی، وقوع حملات است. به طور کلی، اگر بتوانید بدون مشکل از پله‌ها بالا بروید یا یک مایل (حدود ۱/۶ کیلومتر) پیاده‌روی کنید، رابطه جنسی برای شما بی‌خطر است.

احتمال رخ دادن حمله قلبی در حین انجام فعالیت جنسی، بسیار کم است و نباید شما را بترساند. تا زمانی که هیچ علامتی را تجربه نکنید، جای نگرانی نیست.

این علائم، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• ضربان قلب نامنظم
• حالت تهوع یا سوء هاضمه

آیا احتمال حمله قلبی در حین رابطه جنسی وجود دارد؟
بله. هنگامی که فعالیت بدنی دارید، در مقایسه با زمانی که در حال استراحت هستید، این خطر اندکی افزایش می‌یابد. اما برای افرادی که وضعیت نسبتا پایداری دارند، مزایای طولانی مدت فعالیت بدنی منظم (از جمله رابطه جنسی)، بسیار بیشتر از خطرات آن است.

فواید رابطه جنسی برای سلامت قلب
رابطه جنسی ممکن است برای سلامت قلب شما مفید باشد. مطالعات نشان می‌دهد مردانی که حداقل ۲ بار در هفته رابطه جنسی دارند و زنانی که زندگی جنسی رضایت بخشی دارند؛ کمتر در معرض حمله قلبی هستند.

در واقع رابطه جنسی نوعی ورزش است و به تقویت قلب، کاهش فشار خون، کاهش استرس و بهبود خواب کمک می‌کند. علاوه بر این، صمیمیت در یک رابطه، می‌تواند میزان محبت و پیوند بین افراد را افزایش دهد. ارتباطات اجتماعی قوی می‌تواند احساس تنهایی، افسردگی و اضطراب را که همگی با خطر بیشتر بیماری قلبی مرتبط هستند؛ کاهش دهد.

تا زمانی که تحت نظر پزشک هستید و هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنید، بهتر است تا فعالیت‌های عادی زندگی خود را انجام دهید.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

مشخص شده تعداد دفعاتی که زوج‌ها رابطه جنسی دارند، نشان دهنده میزان رضایت جنسی یا لذت آن‌ها نیست. در واقع هنگامی که از صمیمیت جنسی حرف می‌زنیم، کیفیت مهم‌تر از کمیت است.

رابطه جنسی چیست؟
قبل از اینکه به بررسی آمار و ارقام بپردازیم باید ببینیم که دقیقا چه چیزی به عنوان رابطه جنسی تعریف می‌شود. تعاریف رابطه جنسی در میان افراد و زوج‌ها بسیار متغیر است. بعضی فقط دخول آلت تناسلی در واژن را رابطه جنسی می‌دانند. هیچ تعریف مشخصی برای این موضوع وجود ندارد؛ به همین دلیل در بسیاری از مقالات از کلمه «فعالیت جنسی» به جای «رابطه جنسی» استفاده می‌شود. این مطالعه نیز بر اساس تعریفی که هر شرکت‌کننده از رابطه جنسی داشته، انجام شده است.

۳ عامل مهم، در تعداد رابطه‌های جنسی یک فرد تاثیرگذار است. در ادامه به توضیح هر کدام خواهیم پرداخت:

۱- افراد با افزایش سن رابطه جنسی کمتری دارند
سن و جنسیت دو عامل مهم در چرخه انجام فعالیت جنسی هستند. آمریکایی‌ها در دهه ۲۰ زندگیشان، حدود ۸۰ بار در سال رابطه جنسی دارند. یعنی تقریبا هر چهار تا پنج روز یک بار. این رقم، برای افراد ۶۰ ساله، به ۲۰ بار در سال کاهش یافت.

به طور کلی درصد افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، با افزایش سن کاهش می‌یابد. از بین افراد ۵۷ تا ۶۴ ساله آمریکایی، ۷۳ درصد از نظر جنسی فعال هستند. در سنین ۶۵ تا ۷۴ سال، این رقم، به ۵۳ درصد کاهش می‌یابد. در سنین ۷۵ تا ۸۵ سال، تنها ۲۶ درصد، رابطه جنسی دارند. زنان هم در تمام سنین کمتر از مردان رابطه جنسی دارند. 

۲- کاهش تعداد رابطه جنسی انسان نسبت به گذشته
تعداد رابطه جنسی انسان‌ها از گذشته تاکنون کاهش یافته است. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸، درصد مردان آمریکایی (۱۸ تا ۲۴ سال)، که در سال گذشته هیچ گونه فعالیت جنسی نداشتند؛ از ۱۸/۹ درصد به ۳۰/۹ درصد و از ۷ درصد به ۱۴/۱ درصد ( برای مردان ۲۵ تا ۳۴ سال)، افزایش یافته است. این موضوع برای زنان نیز صدق می‌کند.

به نظر می‌رسد که درآمد بر عدم داشتن فعالیت جنسی تأثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان داده افرادی که درآمد کمتری دارند فعالیت جنسی کمتری هم دارند.

در بین اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۱۰، آمریکایی‌ها به طور متوسط ۹ بار کمتر در سال رابطه جنسی داشتند. تنها بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸، تعداد آمریکایی‌هایی که حداقل یک بار در هفته رابطه جنسی داشتند، از ۵۱.۸ درصد به ۳۷.۴ درصد در میان مردان ۱۸ تا ۲۴ ساله، از ۶۵.۳ درصد به ۵۰.۳ درصد در میان مردان ۲۵ تا ۳۴ ساله و از ۶۶.۴ به ۵۴/۲ درصد میان زنان ۲۵ تا ۳۴ ساله، کاهش یافته است.

افراد متاهل به طور کلی رابطه جنسی بیشتری دارند اما امروزه حتی افراد آن‌ها هم رابطه جنسی کمتری دارند. درصد مردان متاهل که حداقل یک بار در هفته رابطه جنسی داشته‌اند، از ۷۱.۱ درصد به ۵۷.۷ درصد (بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸)، کاهش یافته است. این مقدار برای زنان متاهل نیز کاهش ۱۰ درصدی داشت.

۳- نسل‌های جوانتر نسبت به نسل‌های قبلی رابطه جنسی کمتری دارند
نسل‌های جوان رابطه جنسی کمتری دارند. نسلی که بیشترین رابطه جنسی را داشت، آن‌هایی بودند که در دهه ۱۹۳۰ به دنیا آمدند. مردمی که کمترین رابطه جنسی را داشتند، در دهه ۱۹۹۰ به بعد متولد شدند. تعداد بزرگسالان آمریکایی ۲۰ تا ۲۴ ساله که از ۱۸ سالگی هیچ شریک جنسی نداشتند، بین متولدین دهه ۱۹۶۰ و متولدین دهه ۱۹۹۰، بیش از دو برابر شد.

چرا کمتر رابطه جنسی داریم؟
از برخی جهات، به نظر می‌رسد که فرهنگ فعلی ما باید منجر به افزایش دفعات رابطه جنسی شود. فناوری‌های جدید مانند اپلیکیشن‌های ارتباط، قرار آنلاین، و داروهای کنترل بارداری و اختلالات جنسی، یافتن شریک جنسی را آسان‌تر می‌کنند. پس چرا ما کمتر رابطه جنسی داریم؟
شاید دلیل آن روزهای کاری طولانی‌تر یا سلامت روانی ناسالم جامعه امروزی باشد. شاید به این دلیل است که گزینه‌های بیشتری برای فعالیت‌های لذت‌بخش، مانند بازی و گشت‌وگذار در رسانه‌های اجتماعی داریم. شاید به این دلیل است که ما نسبت به قبل، از سلامت جسمی و روانی کمتری برخورداریم که باعث می‌شود تا مشکلات جنسی بیشتری را تجربه کنیم.

آیا به اندازه کافی رابطه جنسی دارم؟
هر فردی گاهی اوقات تمایلی به انجام رابطه جنسی ندارد. این موضوع کاملا طبیعی است. برخی از مراحل زندگی مانند تولد کودک، یائسگی و افزایش سن با تغییرات زیادی همراه هستند. اگر خودتان را با کسی مقایسه می‌کنید که رابطه جنسی زیادی دارد، به یاد داشته باشید که مکرر بودن رابطه جنسی به معنای خوب بودن آن نیست.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

پروستات یک غده کوچک است که در زیر مثانه مردان قرار گرفته و به تولید مایع منی کمک می‌کند. ممکن است با افزایش سن این غده بزرگتر شود که به هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) معروف است. ‌Benign prostatic hyperplasia می‌تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود.

پروستات بزرگ ممکن است با فشار به مثانه، علائم زیر را به همراه داشته باشد: 

• حس پر بودن مثانه
• احتیاج دائم به ادرار کردن
• جریان ادرار نامنظم
• سختی در شروع یا توقف جریان ادرار

تاثیرات پروستات بزرگ در رابطه جنسی

همان طور که گفتیم BPH، می‌تواند رابطه جنسی فرد را نیز با مشکل روبرو کند.

برخی از عوارض جانبی جنسی عبارتند از:

• کاهش رضایت جنسی
• مشکل در حفظ نعوظ
• کاهش میل جنسی

البته این نشانه‌ها با توجه به سن، ژنتیک و میزان اضطراب فرد متفاوت است.

ارتباط بین BPH و اختلال نعوظ

اختلال نعوظ (ED) و پروستات بزرگ، دو بیماری جدا از هم هستند اما معمولا با هم ارتباط دارند. قبلا در سلامت باروری به مشکل اختلال نعوظ در مردان پرداختیم. ED ممکن است به دلیل انواع مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، دیابت، سطح پایین تستوسترون یا مسائل روانی ایجاد شود اما پروستات بزرگ نیز در میزان عملکرد جنسی مردان تاثیرگذار است.

با این حال، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان ED می‌توانند به بهبود علائم BPH نیز کمک کنند.

این شامل واردنافیل (لویترا)، سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس) است.

به عنوان مثال، یک مطالعه معتبر نشان داد، مردانی که ۱۰ میلی‌گرم واردنافیل را ۲ بار در روز به مدت ۸ هفته مصرف کردند، در مقایسه با گروه مشابهی که دارونما خوردند، بهبود قابل توجهی در علائم BPH خود داشتند.

همچنین مردانی که روزانه تا ۵ میلی‌گرم تادالافیل می‌خوردند،  کاهش علائم BPH و ED را تجربه کردند.

با این حال، قبل از مصرف داروهای ED، با پزشک خود صحبت کنید. انجمن سرطان آمریکا توصیه می‌کند، مردان زیر به طور منظم، غربالگری پروستات انجام دهند:

افراد بالای ۵۰ سال با خطر متوسط ​​ابتلا به سرطان پروستات: این شامل افرادی است که حداقل ۱۰ سال دیگر عمر می‌کنند.

افراد بالای ۴۵ سال با خطر متوسط: این شامل مردانی است که  خانواده درجه یک آن‌ها (پدر یا برادر)، در سنین زیر ۶۵ سال به سرطان پروستات مبتلا شده است.

افراد بالای ۴۰ سال با ریسک بالا: این شامل مردانی است که چندین فرد درجه نزدیک آن‌ها در دوران جوانی به سرطان پروستات مبتلا شده‌اند. به طور کلی، در صورت مشاهده هر گونه علامت بزرگی پروستات، به پزشک مراجعه کنید.

درمان

چندین گزینه درمانی وجود دارد که شامل دارو، جراحی یا تغییر سبک زندگی است. برخی از داروهای موجود برای درمان بزرگی پروستات عبارتند از:

• دوکسازوسین
• ترازوسین فیناستراید
• دوتاستراید
• دوتاستراید-تامسولوسین

با این حال، این داروها می‌توانند منجر به عوارض جانبی جنسی شوند، از جمله:

• کاهش میل جنسی
• مشکلات حفظ نعوظ
• مشکل در دستیابی به نعوظ

اگر دارو علائم را کاهش ندهد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. تغییرات سبک زندگی می‌تواند علائم بزرگ شدن پروستات را کاهش دهد. برخی از آن‌ها عبارتند از:

• کاهش مصرف الکل، شیرین‌کننده‌ها و نوشابه گازدار
• حفظ وزن سالم
• ورزش

برخی از تمرینات ورزشی لگن، به طور خاص، علائم مرتبط با BPH را بهبود می‌بخشند. با روش‌های درمان و پیشگیری مناسب، مردان می‌توانند زندگی جنسی بهتری داشته باشند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

در جامعه کنونی، فرضیه‌های اشتباهی راجع‌به تراپی یا روان‌درمانی وجود دارد. در این مقاله به توضیح ۱۰ باور غلط، در این‌باره می‌پردازیم:

۱- افرادی که به تراپی می‌روند، ضعیف هستند
برخی معتقدند که تنها بیماران روانی یا کسانی که جنون دارند، به تراپیست مراجعه می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود تا بسیاری، از درخواست کمک بترسند. در واقع یاری خواستن برای بهبود سلامت روان، نشان دهنده‌ی قوت یک فرد است. این یعنی که شما می‌خواهید، کیفیت زندگی خود را ارتقا دهید و ربطی به ضعیف یا قوی بودن شما ندارد.

۲- تراپیست‌ها تنها پشت میز می‌نشینند و یادداشت می‌کنند
تراپیستی که در حوزه کاری‌اش تخصص دارد برای شما یک فضای گرم و دوستانه ایجاد خواهد کرد. آن‌ها همچنین از نوشتن زندگی شما پرهیز می‌کنند تا بتوانند در جلسات حضور کامل داشته باشند

۳- تراپیست ممکن است بهترین دوست شما شود
یکی از دلایلی که ممکن است برخی از افراد به تراپیست مراجعه نکنند؛ ترس از نزدیک شدن بیش از حد است. رابطه‌ی یک تراپیست با مریضش نزدیک و صمیمانه، اما کاملا حرفه‌ای است. آن‌ها متعهد هستند تا رابطه خود را به جلسات محدود کنند. همچنین از هر نوع ارتباط گرفتن جسمی، شخصی، مالی، اجتماعی، و مذهبی نیز خودداری می‌کنند.

۴- تراپی فقط شامل حرف زدن است
برخی افراد فکر می‌کنند که حرف زدن هیچ کاربرد و اثر واقعی ندارد. در واقع این جلسات درمانی یک فرآیند زنده، شامل شنیدن، درک کردن، همدلی، هدایت و درمان هستند. تراپیست‌ها از تکنیک‌ها و روش‌های مختلف برای کمک به شما استفاده می‌کنند. این باعث می‌شود که خودآگاهی شما افزایش پیدا کند، دید شما نسبت به زندگی عوض شود و رفتارها یا مهارت‌های جدیدی به دست آورید.

۵- تراپیست‌ها برای مشکلات زندگی همه یک راه حل آماده دارند
ممکن است فکر کنید که آن‌ها به شما دستور می‌دهند. در واقع یک تراپیست خوب به شما راهنمایی می‌دهد و از شما پشتیبانی می‌کند اما این شما هستید که مشکلتان را حل می‌کنید. آن‌ها به شما کمک می‌کنند تا منابع و قدرت خود را پیدا کنید و از آن استفاده لازم را ببرید.

۶- تراپيست‌ها مقصر هر مشکل را در پرورش یک فرد می‌دانند
این فرضیه، نادرست است. در واقع، ترابيست‌ها علاوه‌بر گذشته، به حال و آینده شما نیز توجه می‌کنند. آن‌ها به شما کمک می‌کنند تا الگوهای رفتاری و روانی خود را شناسایی کنید و نقش پرورش و محيط خود را در شکل‌گيری آن‌ها درک کنید. آن‌ها همچنین به شما می‌آموزند تا مسئوليت خود را بپذيرید و تغييرات لازم را برای بهبود وضعيت خود ايجاد کنید.

۷- تراپیست‌هامی‌توانند دارو تجویز کنند
به طور کلی تجویز دارو توسط روان‌پزشکان انجام ‌می‌شود. روان‌پزشکان با تجویز دارو و تراپیست‌ها با روان‌ درمانی به افراد در حل مشکلشان کمک می‌کنند.

۸- بعد از یک یا دو جلسه تراپی مشکل شما حل خواهد شد
هر جلسه درمان، به طور متوسط ۵۰ الی ۶۰ دقیقه است. جلسه‌ی اول فقط برای آشنایی است. رسیدن به ریشه‌ی یک مشکل، نیازمند زمان است. اگرچه به ندرت ممکن است حل یک مسئله، ۶ یا ۷ سال زمان ببرد اما به طور کلی، دوره متوسط درمان، ۳ الی ۴ ماه است. اگر زمان بیش‌تری طول بکشد، احتمالا به این معنی است که شما تراپیست مناسب خودتان را پیدا نکرده‌اید.

۹- شخصیت شما تا سن ۵ سالگی تثبیت ‌شده است
شاید به این فکر کنید که دیگر برای تغییر پیر شده‌اید. در بسیاری از مقالات ثابت شده که مغز قابلیت شکل‌پذیری و انعطاف دارد. پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین با استفاده از جدیدترین فناوری تصویربرداری مغزی MRI، نشان داده‌اند که آرامش ذهن، ماده خاکستری مغز را افزایش می‌دهد. آن‌ها همچنین دریافتند که مهربانی و همدلی مسیرهای عصبی جدیدی را در مغز ایجاد می‌کند.

۱۰- پس از هر جلسه تراپی حالتان بهتر خواهد شد
این موضوع حقیقت ندارد. تراپیست به شما کمک می‌کند تا با هر چيزي که شما را آزار می‌دهد، روبرو شوید و آن را کشف کنید. اين فرآيند زمان برده و ممکن است در ابتدا دشوار و دردناک باشد. داشتن احساسات به هم ريخته بخشی از فرآيند درمان است. گاهی اوقات، مسائل قبل از بهتر شدن، بدتر می‌شوند. اما یک تراپیست‌ خوب در چگونگی هدایت افراد از طوفان به سوی آرامش، مهارت دارد.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

یک پژوهش تازه نشان داده مردان میان‌سالی که دچار اختلال نعوظ (Erectile dysfunction) هستند در تست‌های مرتبط با حافظه و پردازش اطلاعات هم نمره کمتری کسب می‌کنند.

علاوه‌ بر این مشخص شده این افراد طی ۱۲ سال آینده در مقایسه با دیگران با سرعت بالاتری دچار کاهش حافظه می‌شوند.

پژوهشگران علت این ارتباط را پیدا نکرده‌اند. اما حدس زده می‌شود که تغییرات در عروق کوچک احتمالا عامل هر دو مشکل است.

ارتباط ایجاد مشکلات نُعوظ با بیماری‌هایی مانند دیابت، پرفشاری خون و بیماری‌های قلبی شناخته‌شده است. محققان این پژوهش می‌گویند دانستن ارتباط میان این دو مشکل اهمیت دارد چون معمولا مشکل نُعوظ خودش را زودتر نشان می‌دهد و ایجاد آن باید علامتی باشد تا برای پیگیری‌های بعدی اقدام شود.

آپدیت ام دی

زن‌ها پس از زایمان، دگرگونی‌های جسمی، روانی و عاطفی زیادی را تجربه می‌کنند. در این دوران، به احتمال زیاد، توجه کامل مادر به نوزادش معطوف است و داشتن رابطه جنسی، دورترین خواسته‌ی ذهن می‌باشد.

تمایلات جنسی پس از زایمان، فراتر از یک عمل فیزیکی جنسی است و به مواردی بیش‌تر از بهبودی جسم، بستگی دارد. در این زمان، عادت به سبک زندگی جدید آسان نیست. اگر بخواهید صمیمت جنسی را دوباره به زندگیتان برگردانید؛ نیاز به آمادگی کامل شما دارد.

به طور کلی تمایلات جنسی پس از زایمان به عوامل زیر بستگی دارد:

• میل جنسی زن و انگیزه برای انجام فعالیت جنسی
• وضعیت کلی سلامت و کیفیت زندگی زن
• کیفیت رابطه او با شریک زندگی‌اش
• آمادگی عاطفی برای از سرگیری صمیمیت جنسی
• توانایی پذیرفتن هویت خود به عنوان همسر، علاوه‌بر مادر

هیچ زمان ایده‌آلی برای انجام فعالیت‌های جنسی، پس از زایمان وجود ندارد. زیرا ممکن است هر فرد تجربه‌ی متفاوتی داشته باشد.

به طور کلی توصیه می‌شود که حدود ۴ الی ۶ هفته پس از تولد فرزندتان، از داشتن رابطه جنسی خودداری کنید. این زمان برای بهبود کامل زخم‌ها، جلوگیری از عفونت رحم یا ایجاد اختلال در هر گونه بخیه، لازم است.

با این حال، تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد، بر اساس سطح راحتی و میل خود، می‌توانید از ۲ هفته بعد از زایمان، فعالیت جنسی را آغاز کنید.

میل جنسی پایین غیرعادی نیست

حتی اگر زنی از نظر جسمی به اندازه کافی بهبود یافته باشد، متغیرهای زیادی وجود دارد که ممکن است بر تصمیم او برای داشتن رابطه جنسی تأثیر بگذارد. این عوامل عبارتند از:

• تغییرات هورمونی، به ویژه در صورت شیردهی
• خستگی یا کم خوابی
• افسردگی پس از زایمان
• درد مربوط به آسیب‌های هنگام زایمان
• کاهش سطح استروژن
• تغییر کاربرد سینه‌ها از یک عامل محرک به منبعی برای تغذیه نوزاد
• کیفیت رابطه با همسر
• ترومای زایمان
• تصویری که یک خانم از بدن خودش دارد (قبلا در سلامت باروری به رابطه بین تصویر بدن و رضایت از رابطه جنسی پرداختیم.)

اولین برخورد جنسی پس از زایمان، گام مهمی برای زوج‌ها است تا روابط صمیمی خود را بازیابی کنند. اما هیچ جدول زمانی دقیقی برای انجام آن وجود ندارد. در واقع این شما هستید که باید احساس خوبی داشته باشید.

اگر نگران دردناک بودن رابطه جنسی هستید، می توانید قبل از داشتن رابطه جنسی به دنبال گزینه های تسکین درد، مانند حمام آب گرم یا مسکن باشید. استفاده از روان‌کننده نیز برای مبارزه با خشکی واژن توصیه می‌شود. اگر احساس خوبی ندارید، آن را با شریکتان در میان بگذارید تا تجربه‌ی مثبتی داشته باشید. همچنین می‌توانید سایر اشکال صمیمیت جنسی را به عنوان جایگزینی برای مقاربت واژینال در نظر بگیرید.

به خاطر داشته باشید که صمیمیت مهم‌تر از رابطه جنسی است. اگر در مورد رابطه جنسی عصبی یا ناراحت هستید؛ صادق باشید و از راه‌های دیگر برای تقویت برابطه خود استفاده کنید. این می‌تواند صرفا لذت بردن از زمان با هم بودن، بدون کودک باشد.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

به نظر می‌رسد که بوسیدن علاوه بر مزایای روحی، برای جسم شما نیز مفید است. در این جا به ۱۴ دلیل علمی برای بوسیدن می‌پردازیم:

۱-  باعث ترشح هورمون‌های شادی می‌شود
بوسیدن باعث ترشح هورمون اکسی‌توسین، دوپامین و سروتونین می‌شود. این مواد شیمیایی با تحریک مراکز لذت مغز، احساس خوشحالی و محبت را در شما تقویت می‌کند. همچنین سطح کورتیزول (هورمون استرس) نیز کاهش می‌یابد.

۲- رابطه شما را تقویت می‌کند
اکسی‌توسینی که هنگام بوسیدن ترشح می‌شوند عشق و دلبستگی‌تان را افزایش می‌دهد. با بوسیدن شریک زندگیتان،‌ حس رضایتتان را از رابطه بهبود می‌یابد. این موضوع در روابط طولانی مدت بسیار مهم است.

۳- عزت نفس شما را تقویت می‌کند
تحقیقات نشان داده افرادی که از ظاهر فیزیکی خود ناراضی هستند، سطح کورتیزول بالاتری دارند. اگرچه لازم است تا تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود اما با بوسیدن می‌توانید کاهش موقت هورمون کوتیزول و احساس ارزشمندی را تجربه کنید.

۴- استرس و اضطراب شما را کاهش می‌دهد
بوسیدن و سایر ارتباطات محبت آمیز، مانند در آغوش گرفتن و گفتن «دوستت دارم»، بر فرآیندهای فیزیولوژیکی مرتبط با مدیریت استرس تأثیر می‌گذارد. هیچ چیز مثل یک بوسه و مقداری محبت نمی‌تواند به شما کمک کند تا آرام شوید. اکسی‌توسین باعث کاهش اضطراب و افزایش آرامش و تندرستی می‌شود.

۵- فشار خون شما را کاهش می‌دهد
بوسیدن با افزایش ضربان قلب،‌ رگ‌های شما را بازتر می‌کند. به این ترتیب، جریان خون شما افزایش می‌یابد و باعث کاهش فوری فشار خون می‌شود.

۶- به تسکین دردهای عضلانی کمک می‌کند
گشاد شدن رگ‌های خونی و افزایش جریان خون، درد را کاهش می‌دهد. این موضوع می‌تواند برای کاهش دردهای قاعدگی نیز مفید باشد.

۷- سردرد را کاهش می‌دهد
بوسیدن با کاهش فشار خون، سردرد شما را کاهش می‌دهد. علاوه‌بر این، از استرس‌های شما که عامل احتمالی میگرن هستند؛ می‌کاهد. قبلا در سلامت باروری به رابطه بین ارگاسم و کاهش سردرد پرداختیم.

۸- سیستم ایمنی را تقویت می‌کند
بوسه، شما را در معرض میکروب‌های جدید قرار می‌دهد اما در عین حال، سیستم ایمنی‌تان را تقویت می‌کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴، نشان داد زوج‌هایی که به طور مکرر می‌بوسند، میکروبیوتای مشابهی در بزاق و زبان خود دارند.

۹-  واکنش آلرژیک را کاهش می‌دهد
بوسیدن به طور مستقیم باعث تسکین قابل توجهی از کهیر و سایر علائم واکنش آلرژیک مرتبط با گرده و غبار می‌شود. علاوه بر این به طور غیر مستقیم و با کاهش استرس پاسخ آلرژیک را کاهش می‌دهد. زیرا تحقیقات نشان داده که استرس نیز باعث افزایش واکنش سیستم ایمنی می‌شود.

۱۰- سطح کلسترول خون را کاهش می‌دهد
یک مطالعه در سال ۲۰۰۹، نشان داد زوج‌هایی که زیاد همدیگر را می‌بوسند؛ سطح کلسترول پایین‌تری دارند. کنترل سطح کلسترول، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته را کاهش می‌دهد.

۱۱- از پوسیدگی دندان‌ جلوگیری می‌کند
بوسیدن غدد بزاق را تحریک می‌کند تا تولید بزاق را افزایش دهند. افزایش تولید بزاق باعث می‌شود تا بقایای مواد غذایی به دندان‌های شما نچسبد و به این ترتیب احتمال پوسیدگی، کاهش می‌یابد.

۱۲. بوسیدن میل جنسی شما را تقویت می‌کند
بوسیدن می‌تواند منجر به برانگیختگی جنسی شود. در واقع نیروی محرکه‌ی تصمیم افراد، برای داشتن رابطه جنسی است. بزاق همچنین حاوی هورمون تستوسترون است که با بوسیدن، میزان ترشح آن بیش‌تر می‌شود.

۱۳. یک تمرین ورزشی برای عضلات صورت است
عمل بوسیدن می تواند بین ۲ تا ۳۴ عضله صورت را درگیر کند. تمرین ماهیچه‌های صورت می‌تواند تولید کلاژن را نیز افزایش دهد که به سفت‌تر و جوان‌تر شدن پوست کمک می‌کند.

۱۴- به کالری‌سوزی کمک می‌کند
استفاده از عضلات صورت نیز کالری می‌سوزاند. بسته به میزان شور و حرارتی که در بوسیدن انجام ‌می‌شود، بین ۲ تا ۲۶ کالری در دقیقه سوزانده می‌شود.

بوسیدن، صرف نظر از اینکه چه کسی را می‌بوسید، می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت عاطفی و جسمی شما داشته باشد. در حین بوسیدن هر دو طرف احساس خوبی نسبت به هم دارند و می‌تواند به تقویت هر نوع رابطه‌ای کمک کند.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع

بسیاری از افراد معتقدند که والدین یا پدربزرگ و مادربزرگشان، دیگر رابطه جنسی ندارند.

از نظر برخی، هدف رابطه‌ی جنسی تولید مثل است. بعضی نیز آن را تنها برای افراد جوان، سالم و زیبا می‌دانند. بسیاری از افراد میانسال، از زندگی جنسی خود در آینده می‌ترسند. متخصصان سلامت پزشکی، به ندرت در مورد تمایلات جنسی آن‌ها سؤال می‌کنند. این موضوع می‌تواند سلامت جنسی و عاطفی فرد را به خطر بیندازد. واقعیت این است که رابطه جنسی، تاریخ انقضا ندارد.

در سال ۲۰۱۵، مطالعه‌ای بر روی تمایلات جنسی افراد مسن بریتانیایی انجام شد. رابطه بین سن و کاهش جنبه‌های مختلف فعالیت‌های جنسی، مورد بررسی قرار گرفت. در بین مردان ۷۰ تا ۷۹ ساله، ۵۹ درصد گفتند که در سال گذشته رابطه جنسی داشته‌اند. ۱۹ درصد نیز گفتند که حداقل ۲ بار در ماه رابطه دارند. این آمار برای مردان بالای ۸۰ سال، به ترتیب ۳۹ و ۶ درصد بود.

دلیل این اتفاق، تابو، ترس از بیماری یا استفاده از داروهایی بود که عملکرد جنسی را مختل می‌کرد.

در میان زنان ۷۰ تا ۷۹ ساله، ۳۹ درصد گفتند که در سال گذشته رابطه جنسی داشته‌اند. ۶ درصد نیز حداقل دو بار در ماه رابطه داشتند. این اعداد برای زنان بالای ۸۰ سال به ترتیب ۱۰ و ۴.۵ درصد بود. دلیلش همان عواملی بود که برای مردان هم وجود داشت. با این حال یک واقعیت غم‌انگیز دیگر هم این بود که مردان مسنی که با این زنان در رابطه بودند،‌ زودتر فوت کردند.

اگرچه دیسپارونی (آمیزش جنسی دردناک) یا مشکلات نعوظ،‌ ممکن است روابط طولانی مدت را تحت تاثیر قرار دهد اما هیچ کدام دلیلی برای پرهیز از لذت جنسی نیستند. شاید بی‌اختیاری مدفوع یا ادرار، مانع از آمیزش واژینال شود اما از سایر اشکال لذت جنسی،‌ مثل رابطه جنسی دهانی، نباید صرف نظر شود.

داشتن میل جنسی حتی زمانی که افراد (به ویژه مردان) به ۱۰۰ سالگی می‌رسند، ادامه دارد. در یک مطالعه دیگر،‌ با ۲۶۹ سالمند سوئدی که همگی فاقد زوال عقل بودند، مصاحبه شد. همه‌ی آن‌ها، ۹۷ ساله بودند.

۲۷ درصد مردان و ۵ درصد زنان تایید کردند که میل جنسی آن‌ها همچنان پابرجاست. با این حال، ۲۶ درصد مردان و ۱۵ درصد زنان گفتند که فعالیت جنسی خود را از دست داده‌اند.

رابطه جنسی دارای مزایای کوتاه مدت و بلند مدت بسیاری است. در حالی که مزایای دراز مدت رابطه جنسی ممکن است برای سالمندان کمتر باشد، اما همچنان وجود دارند. تاخیر در شروع زوال عقل و کاهش قابل توجه مشکلات قلبی عروقی از جمله مزایایی است که برای مردان، در طولانی مدت قابل مشاهده است.

مزایای کوتاه مدت شامل آرامش عضلانی، تسکین درد (قبلا در سلامت باروری به این موضوع پرداختیم) و خواب بهتر است. علاوه‌بر این، تحقیقات در ایالات متحده نشان داده در آغوش گرفتن می‌تواند غلظت سایتوکین‌های پیش‌التهابی را کاهش دهد. بوسیدن نیز می‌تواند باعث کاهش سطح کلسترول خون شود.

دکتر زهره کشاورز
پزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

منبع