در این جا به ۹ واقعیت جالب در مورد ارگاسم مردان می‌پردازیم: ۱- پیش‌آب یا مایع قبل از ارگاسم نیز می‌تواند زن را باردار کندپیش‌مایعی شفاف، بی رنگ و چسبناک که در هنگام تحریک جنسی از مجرای آلت تناسلی خارج می‌شود نیز می‌تواند موجب لقاح شود. این یعنی برای وقوع لقاح، حتما لازم نیست که مایع منی ترشح شود. طبق گزارشی که در مجله Human Fertility منتشر شد، بیش از ۴۰ درصد مردان پیش‌آب ترشح می‌کنند که حاوی اسپرم هست. در واقع این مایع می‌تواند بالغ‌بر ۴۰ میلیون اسپرم را در خود جای دهد که برای بچه‌دار شدن فقط یکی از آن‌ها کافیست. ۲- مردان می‌توانند در ۲ دقیقه به ارگاسم برسنداکثر مردان می‌توانند با ۲ دقیقه تحریک خودشان، به نقطه‌ای برسند که در آن لحظه ارگاسم اجتناب‌ناپذیر است. جالب است بدانید که انزال زودرس در رابطه جنسی، یعنی زمانی که ارگاسم ۲ دقیقه یا کمتر زمان ببرد. ۳- سریع‌ترین شناگر، اولین آن‌هاستمایع منی به صورت امواج و در هر انقباض آزاد می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده، متحرک‌ترین اسپرم‌ها که بالاترین کیفیت DNA را دارند؛ در طی اولین انقباض‌ها خارج می‌شوند. ۴- میانگین زمان لازم برای به ارگاسم رسیدن مردان ۷ دقیقه استبرای یک مرد به طور متوسط، ۵ تا ۷ دقیقه طول می‌کشد تا از طریق رابطه جنسی به ارگاسم برسد.  ۵- اسپرم‌ها رکوردار جهانی سرعت هستند!یوسین بولت، دونده‌ی دو سرعت و سریع‌ترین انسان جهان است. سرعت دویدن او حدود ۲۷.۷۹ مایل در ساعت است. با این‌ حال سرعت حرکت اسپرم (هنگام خروج مایع منی)، به طور متوسط ۲۸ مایل در ساعت است. این یعنی تنها حدود ۵ دقیقه زمان کافیست تا یک اسپرم به دهانه‌ی رحم برسد. ۶- ارگاسم می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهدبر اساس تحقیقات ارائه شده در انجمن اورولوژی آمریکا، مردانی که به طور منظم (حدود ۲۰ بار در ماه) به ارگاسم می‌رسند، ۲۰ درصد کمتر در معرض ابتلا به سرطان پروستات هستند. البته این می‌تواند برای قلب نیز مفید باشد. هنگامی که مردان و زنان به ارگاسم می‌رسند، هورمون اکسی‌توسین ترشح می‌شود که به کاهش فشار خون نیز کمک می‌کند. ۷- احساس خواب آلودگی بعد از ارگاسم به دلیل ترشح پرولاکتین استمغز در هنگام ارگاسم هورمونی به نام پرولاکتین ترشح می‌کند. این هورمون علاوه بر اینکه میل جنسی شما را تا یک ساعت کاهش می‌دهد، می‌تواند احساس خواب آلودگی را نیز افزایش دهد. محققان در اسکاتلند دریافتند که مردان و زنان پس از رابطه جنسی، ۴۰۰ درصد بیشتر پرولاکتین ترشح می‌کنند (در مقایسه با اوج خودارضایی). به همین دلیل است که بعد از رابطه جنسی، نوازش و به آغوش کشیدن حس بسیار خوبی دارد. ۸- برخی مردان از ارگاسم لذت نمی‌برندبرخی مردان مبتلا به اختلالات جنسی، هیچ لذتی از رابطه نمی‌برند. این مردان تمام علائم فیزیکی ارگاسم (انقباضات عضلانی و خارج شدن مایع منی) را تجربه می‌کنند، اما هیچ لذتی ندارند. مصرف داروهای ضدافسردگی (مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین) یا SSRI، ممکن است یکی از دلایل این بیماری نادر باشد. ۹- مردان نیز می‌توانند ادعا کنند که به ارگاسم رسیده‌اندزنان تنها جعل‌کننده‌های ارگاسم نیستند. بر اساس یک مطالعه بر روی دانشجویان دانشگاه کانزاس، ۲۸ درصد مردان در حین رابطه جنسی، نقش بازی می‌کنند و واقعا ارگاسم را تجربه نمی‌کنند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

اگر فرزندتان راجع‌به مسائل جنسی از شما سوال پرسید، نگران نشوید؛ زیرا نشانه‌ی بسیار خوبی است. این یعنی کودکتان به شما اعتماد دارد و برایتان احترام قائل است. برای پاسخ به این پرسش‌ها چند نکته زیر را رعایت کنید. این نکات می‌تواند گفت‌وگو با کودکان در هر سنی را آسان‌تر کند: مسائل را در سطح درک فرزندتان توضیح دهید:به گونه‌ای با فرزندتان صحبت کنید که بتواند موضوع را درک کند. به عنوان مثال، یک کودک ۶ ساله، توضیحی طولانی در مورد تخمک‌گذاری نمی‌خواهد. بهتر است پاسخ‌های مختصر و واقعی بدهید. اگر با او روراست باشید، فرزندتان می‌داند هر زمان که اطلاعات بیشتری بخواهد، می‌تواند به شما مراجعه کند. از نام های صحیح برای اعضای بدن استفاده کنید:وقتی در مورد اعضای بدن صحبت می‌کنید، بهتر است از نام‌های صحیح استفاده کنید. به عنوان مثال آلت تناسلی، کیسه بیضه، بیضه و واژن. اگر فرزند شما نام صحیح اعضای بدن را بداند، می‌تواند در صورت نیاز با شما یا افرادی مانند پزشکان، به وضوح در مورد بدنش صحبت کند. شما می‌توانید از کلمات «بعضی» یا «اکثر» استفاده کنید. برای مثال «برخی افراد آلت تناسلی و بعضی واژن دارند.» اگر لازم است بگویید «نمی‌دانم»:فرزندتان به یک متخصص نیاز ندارد. فقط باید بداند که می‌تواند هر چیزی را از شما بپرسد. اگر پاسخ را نمی‌دانید به او بگویید که جوابش را در آینده می‌دهید. هرگز به او دروغ نگویید. صادق بودن اعتماد ایجاد می‌کند. هر دو والد باید در این موضوع شریک باشند:برای هر دو والد خوب است که در بحث‌های جنسی شرکت کنند. با این کار کودکان یاد می‌گیرند که همه افراد فارغ از سن و جنسیت می‌توانند راجع‌به مسائل جنسی حرف بزنند. این می‌تواند به کودکان کمک کند تا در مورد بدنشان راحت‌تر صحبت کنند. مسئولیت احساسات جنسی خود را بر عهده بگیرند و در آینده روابط صمیمانه‌تری داشته باشند. خودتان مکالمه را آغاز کنید:برخی از کودکان سؤالات زیادی نمی‌پرسند، بنابراین ممکن است لازم باشد خودتان مکالمه را شروع کنید. زمان مناسبی را برای صحبت انتخاب کنید. برای مثال اگر هنگام تماشای تلویزیون، کسی در مورد بارداری صحبت کرد؛ از او بپرسید که آیا متوجه منظور گوینده شده است یا خیر.  برای برخی از کودکان حرف زدن بدون تماس چشمی آسان‌تر است. بنابراین می‌توانید زمانی که شما و فرزندتان در خودرو هستید، صحبت کنید. خودتان را آماده کنید:از استفاده کردن کلماتی مانند آلت تناسلی یا واژن، شرمسار نباشید. به او بیاموزید که بین لمس شدن جنسی و عادی تمایز قائل شود. مطمئن شوید که او می‌تواند در برابر تماسی که نمی‌خواهد، «نه» بگوید. از هنگامی که بالغ شده، می‌توانید با او در مورد سوء استفاده جنسی نیز صحبت کنید. در مورد اینکه چرا آن‌ها چنین سوالاتی می‌پرسند، نتیجه گیری نکنید. از او بخواهید تا اطلاعات کنونی‌اش را با شما در میان بگذارد. پاسخ‌های کوتاه و ساده بدهید. کلمات جدیدی را که ممکن است تا به حال نشنیده باشد، برایش توضیح دهید. از بحث فرار نکنید. از او بپرسید چه سوالات دیگری دارد؟ یا چه چیزی باعث شده که به این موضوع فکر کند؟‌ براساس درک او پاسخ بدهید. بعد از اینکه به او توضیح دادید از او بپرسید «نظر تو در این‌باره چیست؟» یا «آیا این جواب، پاسخ سوالت را داده است؟‌» اشکالی ندارد که شما یا فرزندتان معذب باشید. خجالت خود را کنار بگذارید زیرا این به نفع هر دوی شماست. هرگز دیر نیست که در مورد رابطه جنسی با کودک خود صحبت کنید. گفت‌وگوهای باز و صادقانه کمک می‌کند تا فرزندتان در آینده انتخاب‌های سالم‌تری داشته باشد. هرگز نگذارید که او از پرسیدن سوالات جنسی، بترسد یا خجالت بکشد. این باعث می‌شود که فرزندتان اطلاعات درست و قابل اعتمادی داشته باشد. صحبت کردن در مورد رابطه و تمایلات جنسی یک مکالمه یکباره نیست زیرا با بزرگ شدن او، همواره سوالات جدیدی برایش ایجاد می‌شود. صحبت در مورد رابطه جنسی ۳ مرحله دارد:مرحله ۱: بدانید که او ممکن است از قبل چیزهایی را بداند. از او بپرسید که آیا در مورد اینکه بچه‌ها از کجا می‌آیند چیزی شنیده است یا خیر؟ مرحله ۲: اطلاعات نادرست را تصحیح کنید و حقایق را ارائه دهید. برای مثال به او بگویید که کودکان درون شکم مادرشان معلق نیستند و درون اندامی به نام رحم رشد می‌کنند. مرحله ۳: افکار و باورهای صحیح خودتان را نیز بیان کنید. به عنوان مثال به او بگویید که «بعضی از مردم هنگامی که آمادگی دارند، بچه‌دار می‌شوند» و «برخی دیگر اصلا در مورد بچه‌دار شدن مطمئن نیستند» صحبت با کودکان تا ۲ سال: در مورد اعضای بدن و جنسیتش با او صحبت کنید. شما می‌توانید از لحظات روزمره، برای آموختن اعضای بدنش به او استفاده کنید. به عنوان مثال، زمان حمام یا هنگام لباس پوشیدن، اعضای بدنش را نام ببرید. اگر فرزندتان در حین تعویض پوشک، اندام تناسلی خود را لمس کرد، اشکالی ندارد. وقتی بزرگتر شد، می‌توانید در مورد رفتار عمومی و خصوصی با او صحبت کنید. صحبت با کودکان ۲ تا ۳ ساله:اکثر کودکان ۲ تا ۳ ساله در مورد بدن خود و سایر کودکان بسیار کنجکاو هستند. آن‌ها همچنین متوجه خواهند شد که بدن‌های مختلف با هم فرق می‌کنند. ممکن است فرزندتان، نام اندام تناسلی‌اش را بپرسد. صحبت با کودکان ۴ تا ۵ ساله:کودکان ۴ تا ۵ ساله اغلب می‌پرسند که نوزادان از کجا آمده‌اند. آنها می‌توانند درک کنند که کودک در رحم رشد می‌کند و برای بچه‌دار شدن، به یک اسپرم و تخمک نیاز است. اگر فرزندتان پرسید «از کجا آمده‌ام؟»، بگویید «نظر شما چیست؟». این به شما کمک می‌کند تا بفهمید سطح درک کودکتان چقدر است. می‌توانید یک توضیح ساده مانند "کودکان در اندامی به نام رحم رشد می‌کنند.”، ارائه دهید. اگر باردار هستید، ممکن است فرزندتان بپرسد: «کودک از کجا بیرون می‌آید؟» یک پاسخ ساده اما دقیق بدهید. مانند: «کودک در رحم من در حال رشد است. هنگامی که رشد او به پایان می‌رسد، ممکن است از طریق کانال زایمان که واژن نامیده می شود یا از طریق بریدگی که پزشکان روی شکم من ایجاد می‌کنند؛ خارج شود.» صحبت با کودکان ۶ تا ۸ ساله:در سن ۶ سالگی، بسیاری از کودکان می‌خواهند بدانند نوزادان چگونه ساخته می‌شوند. به او توضیح دهید که یک اسپرم و تخمک به هم می‌پیوندند. بر اساس سطح درک فرزندتان می‌توانید بگویید هنگامی که ۲ نفر رابطه جنسی دارند، این اتفاق می‌افتد. توضیح دهید که رابطه جنسی کاری است که بزرگسالان زمانی که هر دو نفر بخواهند، انجام می‌دهند و این کار برای کودکان نیست. به او توضیح دهید که گاهی اوقات کودکان به روش‌های مختلقی مثل IVF و فرزندخواندگی نیز وارد یک خانواده می‌شوند. به خاطر داشته باشید که لازم نیست منتظر باشید تا کودکتان سوالی بپرسد. خودتان می‌توانید گفت‌و‌گو را شروع کنید. بسیار خوب است که قبل از شروع بلوغ کودک، در مورد چگونگی تغییرات بدنش در این دوران، صحبت کنید.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   PlannedparenthoodRaisingchildren  

مطالعات جدید نشان می‌دهد که چاقی می‌تواند بر تمایلات جنسی زنان تاثیر منفی بگذارد. حداقل ۴۰ درصد خانم‌ها در مقطعی از زندگی خود، دچار «اختلال عملکرد جنسی» می‌شوند. این می‌تواند شام کاهش میل جنسی، ناتوانی در برانگیختگی یا حفظ آن، تجربه نکردن ارگاسم، درد هنگام مقاربت، ناتوانی در خیال‌پردازی و بی تفاوتی نسبت به رابطه جنسی باشد. زنان اغلب در مورد مسائل جنسی، با پزشک مشورت نمی‌کنند. پزشکان نیز در اکثر موارد، تمایلی به پرسیدن سوالات، راجع‌به این موضوع ندارند. به همین دلیل، «اختلال عملکرد جنسی» احتمالا تشخیص داده نمی‌شود و به ندرت درمان می‌شود. شرایط مزمن، از جمله اختلالات عصبی، بیماری کلیوی، اختلالات التهابی و سرطان، می‌تواند بر سلامت جنسی تأثیر منفی بگذارد. اکنون محققان دریافته‌اند که چاقی با کاهش جریان خون به کلیتورال و ناحیه جنسی، مانع از احساس لذت در زنان می‌شود. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که چگونه یک رژیم غذایی با کیفیت پایین می‌تواند بر فعالیت جنسی مردان، تاثیر منفی بگذارد. اکنون مشخص شده که میل جنسی زنان نیز می‌تواند تحت تاثیر رژیم غذایی قرار بگیرد. این یعنی مصرف غذاهایی که باعث سندرم متابولیک، چاقی و اختلالات خوردن می‌شوند،‌ لذت جنسی را کاهش می‌دهند. سندرم متابولیک با افزایش مقاومت به انسولین، تشکیل پلاک در شریان های اصلی و چاقی مشخص می‌شود. این شرایط، خطر حمله قلبی و مرگ را افزایش می دهد. چاقی اغلب نتیجه سندرم متابولیک است و ممکن است به طور مستقیم بر سلامت جنسی تأثیر بگذارد. به طور کلی، چاقی باعث ایجاد سطوح بیش از حد التهاب در سراسر بدن می‌شود. در نتیجه، خون کمتری به سیستم ادراری و تناسلی می‌رسد. این موضوع منجر به کاهش جریان خون کلیتورال و لذت جنسی می‌شود. اکثر آمریکایی‌ها از غذاهای فرآوری شده استفاده می‌کنند. دسترسی آسان،‌ مقرون به صرفه بودن و طعم خوب از جمله عواملی است که باعث مصرف زیاد این نوع غداها شده است. اگرچه اکثر مردم معتقدند که این غذاها را برای افزایش احساسات مثبت و کاهش اضطراب استفاده می‌کنند. تحقیقات انجام شده بر روی زنان چاق تحت عمل جراحی، بهبود عملکرد جنسی را نشان داد که با بازگشت آن‌ها به وزن اولیه، از بین رفت. همچنین مطالعاتی که شامل یک رژیم غذایی کم‌کالری و برخی تمرینات بدنی بود، باعث ارتقای سلامت جنسی شد. کاهش وزن و بهبود مقاومت به انسولین نیز در این افراد مشاهده شد.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

تبخال تناسلی چیست؟تبخال تناسلی یک عفونت مقاربتی است. این بیماری توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. اکثر مردم در سراسر جهان به نوعی از ویروس هرپس سیمپلکس مبتلا هستند. HSV همیشه علائمی ایجاد نمی‌کند، اما اگر خارش، تورم یا تاول‌های دردناک دارید؛ به پزشک مراجعه کنید. علل تبخال تناسلیدو نوع ویروس هرپس سیمپلکس (نوع ۱ و ۲) وجود دارد. هرپس سیمپلکس نوع یک:‌این نوع، معمولا باعث تبخال در ناحیه دهان می‌شود، اما می‌تواند باعث تبخال در ناحیه تناسلی نیز شود. هرپس سیمپلکس نوع دو:‌ این نوع، معمولا باعث تبخال در قسمت تناسلی می‌شود اما می‌تواند باعث تبخال در ناحیه دهان نیز شود. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که در سال ۲۰۱۶، حدود ۳.۷ میلیارد نفر از افراد زیر ۵۰ سال، به HSV نوع یک مبتلا شده‌اند. در همان سال، حدود ۴۹۱ میلیون نفر در سنین ۱۵ تا ۴۹ سال (این یعنی دو‌سوم جمعیت زیر ۵۰ سال)، به عفونت HSV نوع ۲، مبتلا شدند. ویروس‌ از طریق خراشیدگی پوست یا غشاهای مخاطی وارد بدن می‌شود. آن‌ها را می توان در بینی، دهان و اندام تناسلی یافت. همچنین در مایعات بدن از جمله بزاق، مایع منی و ترشحات واژن نیز دیده می‌شوند. شناخت علائم تبخال تناسلیظهور تاول‌ها نشانه‌ای از ابتلا به ویروس است. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، به طور متوسط، اولین نشانه‌ی بیماری تقریبا ۴ روز پس از ابتلا به ویروس ظاهر می‌شود. با این حال، ممکن است کمتر از ۲ روز یا بیشتر از ۱۲ روز نیز طول بکشد. علائم عمومی برای مردان می‌تواند شامل تاول در نواحی آلت تناسلی، کیسه بیضه و باسن (نزدیک یا اطراف مقعد) است. علائم عمومی برای زنان شامل تاول در نواحی واژن، مقعد و باسن است. تاول‌ها ممکن است در دهان و روی لب‌ها، صورت و هر جای دیگری که با نواحی عفونت تماس داشته باشد؛ ظاهر شوند. این نواحی اغلب قبل از بروز تاول، شروع به خارش یا گزگز می‌کنند.تاول‌ها ممکن است زخمی شده و مایع درون آن‌ها به بیرون ترشح شود. ممکن است در عرض یک هفته پس از شیوع، پوسته‌ای روی زخم‌ها ظاهر شود. همچنین غدد لنفاوی نیز ممکن است متورم شوند. غدد لنفاوی با عفونت و التهاب در بدن مبارزه می‌کنند. برخی افراد ممکن است سردرد، بدن درد و تب را نیز به دلیل عفونت ویروسی تجربه کنند. علائم عمومی برای نوزادی که با تبخال متولد می‌شود (هنگام زایمان واژینال) می‌تواند شامل زخم‌هایی در صورت، بدن و اندام تناسلی باشد. نوزادانی که با تبخال تناسلی متولد می‌شوند، ممکن است عوارض بسیار شدیدی (کوری، آسیب‌های مغزی و حتی) را تجربه کنند. بسیار مهم است که در صورت وجود تشخیص تبخال تناسلی یا ابتلا به HSV در دوران بارداری، به پزشک اطلاع دهید. اگر تاول‌های تبخال در امتداد کانال زایمان وجود داشته باشد، تیم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است به جای زایمان طبیعی، نوزاد را از طریق سزارین به دنیا بیاورند. تبخال دهان تبخال دهان، یکی از علائم ابتدا به نوع یک HSV است. آن‌ها تاول‌های کوچک پر از مایع هستند. پس از چند روز تخلیه می‌شوند و پوسته پوسته به نظر می‌رسند. ممکن است در دیگر نواحی صورت نیز دیده شوند. معمولا به مدت ۲ هفته باقی می‌مانند. از آنجایی که هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، ممکن است مجددا ظاهر شوند زیرا ویروس آن به صورت نهفته در بدن وجود دارد. چه زمانی برای تبخال تناسلی به پزشک مراجعه کنیم؟آزمایش خون می‌تواند HSV را قبل از ابتلا به بیماری تشخیص دهد. با این حال، اگر در معرض ویروس قرار نگرفته‌اید و هیچ علامتی ندارید، نیازی به غربالگری نیست. اگر نشانه‌ای از بیماری وجود دارد برای کنترل عفونت باید به پزشک مراجعه کنید. چگونه می توان تبخال تناسلی را درمان کرد؟هیچ درمان تایید شده‌ای برای ویروس تبخال وجود ندارد. با این حال با مراجعه به پزشک می‌توانید علائم آن را کاهش دهید و بیماری را کنترل کنید. داروهای آنتی ویروس صرفا به تسریع زمان بهبود زخم‌ها و کاهش درد کمک می‌کنند. همچنین دارو می‌تواند احتمال بروز مجدد بیماری در آینده را کاهش داد. مراقبت در منزل با آب گرم دوش بگیرید و از مواد بهداشتی قوی استفاده نکنید. محل تاول‌ها را تمیز و خشک نگه دارید. لباس زیر نخی و گشاد بپوشید. تبخال تناسلی چگونه منتقل می‌شود؟‌این ویروس معمولا از طریق تماس پوست به پوست (از جمله حین رابطه جنسی) منتقل می‌شود. لازم به ذکر است که انتقال حتی زمانی که دخول صورت نگیرد نیز امکان‌پذیر است. این یعنی تماس بین دستگاه‌های تناسلی و حتی رابطه جنسی دهانی نیز موجب انتقال می‌شود. تبخالی که در ناحیه دهان وجود دارد می‌تواند به نواحی تناسلی و مقعدی سرایت کند و بالعکس! لازم به ذکر است که این ویروس در مایع منی،‌ بزاق و ترشحات واژن نیز وجود دارد و قابل سرایت است.احتمال ابتلا به ویروس در موارد زیر افزایش می‌یابد:‌- داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی با فردی که تبخال تناسلی دارد- عدم استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی- کاهش توانایی در مبارزه با عفونت به دلیل سیستم ایمنی ضعیف چگونه از تبخال تناسلی پیشگیری کنیم؟‌اگر فردی از نظر جنسی فعال باشد، می تواند خطر ابتلا به HSV را با موارد زیر کاهش دهد:- استفاده از کاندوم - خودداری از رابطه جنسی با فردی که علائم تبخال دارد. با این حال، مهم است که بدانید HSV حتی زمانی که علائم وجود ندارد، می تواند به فرد دیگری منتقل شود.- صحبت با شرکای جنسی در مورد وضعیت STI (عفونت‌های انتقال‌پذیر از طریق رابطه جنسی) آن‌ها. بعد از مثبت شدن تست تبخال تناسلی چه باید کرد؟اگر تست تبخال تناسلی فردی مثبت شد، باید به پزشک مراجعه کند. اگرچه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می‌توان آن را از طریق داروهای ضد ویروسی کنترل کرد. داروهای ضد ویروسی می توانند به کاهش شدت شیوع های مکرر کمک می‌کند.در صورت وجود تشخیص تبخال تناسلی، داشتن رابطه جنسی مشکلی ندارد، اما برای کاهش شانس انتقال HSV به شریک جنسی، از روش‌های بازدارنده مانند کاندوم استفاده کنید. این ویروس در گذر زمان به صورت نهفته در بدن باقی می‌ماند مگر اینکه عامل محرکی (استرس، بیماری یا خستگی) وجود داشته باشد. پزشک می‌تواند شیوع بیماری را کنترل کند. آیا تبخال تناسلی مادام‌العمر مسری است؟زمانی که یک فرد تاول فعال دارد، به احتمال بیشتری HSV را منتقل می‌کند. یعنی زمانی که زخم های تبخال برای اولین بار ظاهر می شوند تا زمانی که به طور کامل بهبود پیدا کنند. با این حال، حتی در دوره های کمون (بین شیوع)، امکان انتقال HSV به یک شریک وجود دارد.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

استروئیدهای آنابولیک، نسخه‌های مصنوعی (ساخت بشر) تستوسترون هستند. تستوسترون هورمون اصلی جنسی در مردان است که باعث ایجاد و حفظ ویژگی‌های جنسی مردانه مانند موهای صورت، صدای بم و رشد ماهیچه‌ها می‌شود. زنان مقداری تستوسترون در بدن خود دارند اما مقدار آن بسیار کم است. استروئیدهای آنابولیک برای چه مواردی استفاده می‌شود؟از استروئیدهای آنابولیک برای درمان برخی از مشکلات هورمونی در مردان، تاخیر در بلوغ پسران و درمان کاهش عضلات ناشی از برخی بیماری‌ها استفاده می‌شود. با این حال،‌برخی از بدنسازان و ورزشکاران از استروئیدهای آنابولیک برای ساخت عضلات و بهبود عملکرد ورزشی استفاده می‌کنند. آن‌ها ممکن است استروئیدها را به صورت خوراکی بخورند یا به طور مستقیم تزریق کنند. همچنین ژل آن نیز برای مصرف موضعی وجود دارد.آیا استروئیدهای آنابولیک اعتیادآور هستند؟استروئیدهای آنابولیک می‌توانند اعتیادآور باشند. اگر مصرف آنها را متوقف کنید، ممکن است علائم ترک داشته باشید. از جمله: - خستگی- بی قراری- از دست دادن اشتها- مشکلات خواب- کاهش میل جنسی- میل به استروئید- افسردگی، که گاهی اوقات می‌تواند جدی باشد و حتی منجر به اقدام به خودکشی شود. رفتار درمانی و داروها می توانند در درمان اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک مفید باشند.استروئیدهای آنابولیک چه عوارضی دارد؟ استفاده نادرست از استروئیدهای آنابولیک، به ویژه در مدت زمان طولانی، با بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط است. از جمله: - آکنه- کاهش رشد در نوجوانان- فشار خون بالا- تغییرات در کلسترول- مشکلات قلبی، از جمله حمله قلبی- بیماری‌های کبد- سرطان- آسیب کلیه- رفتارهای خشونت آمیز- رشد سینه در مردان- ریزش مو- کاهش تعداد اسپرم و ناباروری- کوچک شدن بیضه‌ها اکنون یک مطالعه دیگر نیز نشان می‌دهد ورزشکاران مردی که استروئیدهای آنابولیک مصرف می‌کنند، در معرض مشکلات جنسی، کاهش باروری و ناراحتی قلبی هستند. این افراد کاهش قابل توجهی در تعداد اسپرم و "شاخص باروری" را نشان دادند که مطابق با مطالعات قبلی بود.در میان بدنسازانی که برای اولین بار به صورت داوطلبانه شروع به مصرف استروئید آنابولیک (تزریقی یا خوراکی) کردند، آزمایش‌های مکرر طی ۲ سال، حاکی از کاهش سطح هورمون‌های مردانه، کاهش تعداد اسپرم، کوچک شدن بیضه‌ها، بزرگ شدن سینه‌ها و کاهش سطح HDL خون بود. این ماده همچنین باعث کاهش سطوح پروتئین Apo-A1 خون شد که با افزایش خطر حمله قلبی مرتبط است. نتایج این مطالعه در مجله بین‌المللی پزشکی ورزشی منتشر شد.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ReutersMedlineplus

براساس آخرین داده‌های CDC (مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا)، عفونت‌های مقاربتی در ایالات متحده در سال ۲۰۲۱، حدود ۷ درصد رشد کرده است. این یعنی مجموع موارد به حدود ۲.۵ میلیون نفر رسید. در سال ۲۰۲۱ تعداد موارد بیماری سیفلیس تنها در یک سال، حدود ۳۲ درصد افزایش یافت. این شامل مادران باردار و نوزادان آن‌ها نیز بود. به طوری که در مجموع، باعث مرگ ۲۲۰ نوزاد (نوزادانی که مرده به دنیا آمدند یا بعد از مدتی فوت کردند) شد. در همین سال تعداد موارد کلامیدیا، حدود ۴ درصد (۱.۶ میلیون نفر) و موارد سوزاک نزدیک به ۵ درصد افزایش یافت. مدیر بخش پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی CDC، گفت: «اپیدمی بیماری‌های مقاربتی ایالات متحده هیچ نشانه‌ای از کند شدن را نشان نمی‌دهد.» عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، از جمله غربالگری یا درمان و کاهش بودجه برای سلامت عمومی در این موضوع نقش داشتند. به طور کلی و از سال ۲۰۱۷ تعداد موارد سوزاک حدود ۲۸ درصد (بیش ۷۱۰ هزار نفر) و سیفلیس تقریبا ۷۴ درصد (بیش از ۱۷۰ هزار نفر) افزایش یافته است. همچنین تعداد موارد سیفلیس در میان نوزادانی که تازه به دنیا آمدند ۲۰۳ درصد (بیش از ۲۸۰۰ نفر) افزایش یافت. دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

همان‌طور که می‌دانیم تفاهم و شراکت، لازمه‌ی داشتن یک رابطه‌ی خوب هستند. اما گاهی یکی از زوج‌ها قدرت بیش‌تری دارد. این یعنی در یک یا برخی از زمینه‌ها، تسلط بیش‌تری دارد و شخص دیگر، فقط از او پیروی می‌کند. این موضوع معمولا در امور مالی، مسئولیت‌پذیری و صمیمیت دیده می‌شود. در هر نوع رابطه‌ای، شخص باید احساس کند که دیده و شنیده می‌شود. عدم تعادل در قدرت می‌تواند باعث رنجش، مشاجره، فاصله گرفتن عاطفی و در نهایت نابودی رابطه شود. در این جا به ۳ مدل از چرخه‌های قدرت و چگونگی حل آن‌ها می‌پردازیم: ۱- تقاضا و کناره‌گیری در این نوع از چرخه‌ی قدرت، یکی از شرکا معتقد است که نیازهایش برآورده نشده و خواسته‌هایش نادیده گرفته می‌شود. این موضوع می‌تواند شامل کارهای کوچک مانند شستن ظرف‌ها نیز باشد. از سمت دیگر، کسی که کناره‌گیری می‌کند؛ به اجتناب از فرد مقابل راضی است. او احساس می‌کند که شریکش درخواست‌های زیادی دارد. بنابراین به طور کامل از انجام آن‌ها کناره‌گیری می‌کند. این نوع رفتار می‌تواند منجر به ناامیدی، رنجش‌ ‌شود. اگر احساس می‌کنید که این نوع قدرت در رابطه شماست، سعی کنید انتظارات خود را واضح بیان کنید. به حرف های شریک زندگی خود گوش دهید و از انجام کارهایی که ممکن است به او یا خودتان آسیب برساند، اجتناب کنید. ۲- فاصله گرفتن و دنبال کردن این نوع از چرخه‌ی قدرت، به سبک دلبستگی شما بستگی دارد و معمولا در رابطه‌ای ظاهر می‌شود که یکی از شرکا بیش از حد روی دیگری سرمایه گذاری می‌کند. فاصله گرفتن اغلب در سبک‌ دلبستگی اجتنابی و اضطرابی دیده می‌شود. افرادی که از روابط اولیه خود، تایید و حمایت دریافت کرده‌اند؛ کمتر روی شریک زندگی شان تکیه می‌کنند. آن‌ها عزت نفس بهتری دارند. برای آشنایی بیشتر با انواع دلبستگی عاطفی اینجا کلیک کنید.  شاید زبان عشق همسرتان از طرق کلمات باشد و در روز ده‌ها جمله محبت‌آمیز بیان کند. اگر شما این‌گونه نباشید؛ ممکن است احساس خفگی کنید و از او فاصله بگیرید. برای حل این عدم تعادل، باید سبک دلبستگی یکدیگر را بشناسید و به آن احترام بگذارید. ۳- ترس و شرم سومین چرخه رایج قدرت در روابط، ترس و شرم است. این موضوع می‌تواند امنیت یک یا هر دو نفر را به خطر بیندازد و در نهایت رابطه‌ای تلخ یا حتی تهاجمی ایجاد کند. ترس و شرم معمولا به ترومای حل نشده در زندگی یکی از شرکا بر‌می‌گردد. در این شرایط پذیرفتن آسیب‌پذیری‌ خودتان و اعتماد به این که شریکتان برای آن‌ ارزش قائل است؛ بسیار مهم می‌باشد. وقتی با همسرتان راجع‌به ضعف‌هایتان صحبت می‌کنید، نباید احساس ناامنی شما را در برمی‌گردد. صحبت با یک مشاور نیز ممکن است مفید واقع شود. از شریک زندگی خود در لحظات آسیب پذیر حمایت کنید و از نظر عاطفی حامی یکدیگر باشید. چند نکته برای داشتن یک چرخه‌ی قدرت سالم:چرخه قدرت سالم، مبتنی بر اعتماد، آسیب پذیری و ارتباط صادقانه است. همیشه چند نکته‌ی زیر را به خاطر داشته باشید: صادق باشید: ارتباط صادقانه یک امر ضروری است. صادق بودن با خود و شریک زندگی‌تان، می‌تواند به تقویت رابطه و همچنین افزایش صمیمیت عاطفی کمک کند. به مرزها و نیازهای یکدیگر احترام بگذارید: به نیازهای شریک زندگی خود گوش دهید و به آن‌ها احترام بگذارید. اگر علایق متفاوتی دارد، از او حمایت کنید. او را تشویق کنید تا علایق خود را دنبال کند. صحبت کنید:‌ بحث کنید اما منصف باشد. مشاجرات و اختلافات همیشه در یک رابطه وجود دارد. از سرزنش یکدیگر اجتناب کنید. اگر نیاز است خودتان را آرام کنید. کمی استراحت کنید. عصبانیت خود را کنار بگذارید و دوباره تلاش کنید. در صورت نیاز از یک مشاور کمک بگیرید.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع

هنگامی که راجع‌به سایز آلت تناسلی صحبت می‌کنیم، طول آن را در نظر می‌گیریم. تصور جامعه بر این است مردان با آلت تناسلی بزرگتر، رابطه جنسی بهتری دارند. این یعنی زن نیز لذت جنسی بیش‌تری را تجربه می‌کند. اما آیا واقعا طول آلت تناسلی با تحریک و ارگاسم زنان رابطه مستقیم دارد؟ آیا عرض آلت تناسلی نیز به رضایت جنسی زنان کمک می‌کند؟ کدام یک مهم‌تر است؟ عرض یا طول؟ تحقیقات متعدد نشان داده‌اند که اندازه آلت مرد، تاثیر فیزیولوژیکی واقعی بر رضایت جنسی زنان ندارد زیرا واژن همواره متناسب با اندازه آلت تناسلی باز می‌شود. در واقع واژن یک فضا با انعطاف‌پذیری بالاست. یعنی هر آلت تناسلی با هر اندازه‌ای، برای تحریک آن کافیست. محققان معتقدند که طول آلت تناسلی تاثیری در برانگیختگی فیزیولوژیکی ندارد مگر اینکه شخص از نظر روانی تحت تاثیر آن قرار بگیرد. با این حال عرض آن می‌تواند تاثیرگذار باشد زیرا ممکن است باعث تحریک بیش‌تر کلیتورال شود. در این مطالعه ۵۰ خانم ۱۸ تا ۲۵ ساله شرکت کردند. دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منبع  

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که در رابطه عاشقانه‌ خود، از یک الگوی خاص پیروی می‌کنید؟‌ شاید کمی حسود باشید و از تنها ماندن برای مدت طولانی بترسید. شاید هم به شریک خود به طور کامل و در هر شرایطی اعتماد داشته باشید. نحوه عشق ورزیدن در هر فرد متفاوت است. ریشه‌ی این موضوع برای اغلب افراد، به دوران کودکی و نحوه رفتار والدین با آن‌ها برمی‌گردد. دانستن سبک دلبستگی منحصر به فردتان به شما کمک می‌کند تا خودتان را بیش‌تر بشناسید. همچنین رابطه‌ی طولانی‌مدت و سالم‌تری داشته باشید. البته لازم به ذکر است که تغییر سبک دلبستگی نیز امکان پذیر است. نظریه دلبستگی اولین بار توسط روانکاو «جان بولبی» در دهه ۱۹۵۰ معرفی شد. این نظریه نشان می‌دهد که نوع رابطه شما با والدینتان، با نحوه عشق ورزیدن به شریک زندگیتان در آینده، همخوانی دارد. این نظریه بیان می‌کند که هدف اولیه نوزاد انسان، حفظ نزدیکی است. نزدیکی نوزاد به والدین برای بقا و تکامل ضروری است. به همین دلیل، کودکان و نوزادان، همواره والدین خود را زیر نظر می‌گیرند. آن‌ها همه تلاش خود را می‌کنند تا نزدیک پدر و مادرشان باشند.  اگر کودک بتواند به والدین خود، برای رفع نیازهایش تکیه کند؛ اطمینان خاطر پیدا می‌کند. این فرد در آینده نیز یک دلبستگی ایمن خواهد داشت. یعنی رابطه برای او به عنوان یک فضای امن تعریف شده که می‌تواند چارچوب آن، احساسات خود را به راحتی و آزادانه بیان کند. او خودش را لایق دریافت عشق می‌داند و به راحتی نیز عشق می‌ورزد. از سوی دیگر، سبک‌های دلبستگی ناامن در صورتی ایجاد می‌شوند که فرزند با والدینش پیوندی تیره و تار داشته باشد. این افراد نمی‌توانستند به راحتی به مادر پدرشان تکیه کنند. به طور کلی ۴ نوع سبک دلبستگی داریم:‌- امن- اجتنابی- اضطرابی- ناسازگاراجتنابی، مضطرب و ناسازگار از سبک‌های دلبستگی ناامن هستند.   سبک دلبستگی امن چیست؟افراد با سبک دلبستگی امن، روابط پایدار و سالمی دارند. این نوع دلبستگی نتیجه‌ی احساس امنیت شخص در دوران کودکی‌ است. یعنی در کودکی همواره دیده می‌شده و از لحاظ عاطفی یا روانی کمبودی را احساس نکرده. والدین این افراد، نسبت به احساسات و رفتارهای خود و فرزندشان آگاه بودند. به همین ترتیب احساس درک شدن در روابط بزرگسالی شخص نیز شکل می‌گیرد. رابطه برای آن‌ها سرشار از آرامش، احترام و امنیت است. روابط عاشقانه‌ی این افراد، معمولا سالم و طولانی مدت است. نزدیک شدن به دیگران برایشان کار سختی محسوب نمی‌شود. آن‌ها از صمیمیت نمی‌ترسند. زمانی که شریک زندگیشان نیست، وحشت نمی‌کنند. از به دنبال حمایت عاطفی بودن از سمت شریکشان شرمی ندارند و در مقابل نیازهای عاطفی طرف مقابل نیز پاسخگو هستند. این افراد معمولا اعتماد به نفس بالایی دارند. افراد دلبسته‌ی امن، برای شریکشان قابل اعتماد، مثبت و دوست داشتنی هستند. خودشان به همسرشان اعتماد دارند و حسادت برای آن‌ها مسئله زجرآوری نیست. این افراد می‌دانند که شایسته عشق هستند و نیازی به تایید خارجی ندارند. رابطه نزدیکی با شریکشان دارند. مشارکت خوبی دارند و بحث‌ها را به خوبی کنترل می‌کنند. روانشناسان اجتماعی در دهه ۱۹۸۰، نشان دادند که حدود ۵۶ درصد بزرگسالان، روابط عاشقانه با سبک دلبستگی ایمن دارند.   سبک دلبستگی اجتنابی چیست؟ این سبک، از انواع دلبستگی ناامن است که با ترس از صمیمیت مشخص می‌شود. افرادی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی هستند، در نزدیک شدن به دیگران یا اعتماد کردن، با مشکل مواجه می‌‌شوند. آن‌ها باور ندارند که روزی یک رابطه بتواند نیازهایشان را برآورده سازد. افراد با این نوع دلبستگی، معمولا به دلیل ناتوانی در برقراری صمیمیت فیزیکی و عاطفی، در ایجاد روابط بلندمدت شکست می‌خورند. این افراد در کودکی احتمالا غیاب والدین، دوری و یا سختگیری‌های زیاد را تجربه کرده‌اند. آن‌ها معمولا از شریک زندگی خود فاصله می‌گیرند و از نظر عاطفی برای شخص مقابل کافی نیستند. افراد اجتنابی ممکن است کاملا از روابط دوری کنند زیرا ترجیح می‌دهند مستقل باشند. تحقیقات نشان داده حدود ۲۵ درصد بزرگسالانی که در رابطه هستند، سبک دلبستگی اجتنابی دارند. والدین این افراد احتمالا در دوران خردسالی، او را به حال خود رها کرده‌اند. همواره انتظار داشته‌اند که کودک مستقل باشد. آن‌ها هنگام بیان احساسات یا نیازهایشان طرد شده‌اند. به طور کلی والدین پاسخگوی نیازهای اساسی آن‌ها نبوده‌اند. برخی از والدین حمایت عاطفی برایشان مسئله حائز اهمیتی نیست. اما بعضی نیز نسبت به احساسات فرزندشان بی‌تفاوت هستند یا سرشان مشغول کارهای خودشان است. برای اکثر والدین نمرات، کارها و رفتار‌های بچه بیشتر‌ قابل توجه است تا احساسات، امیدها، رویاها یا ترس‌هایش. این کودکان خواسته یا ناخواسته یاد می‌گیرند تا مستقل باشند تا در آینده مجبور نباشند برای حمایت به شخص دیگری تکیه کنند. این افراد در بزرگسالی:- به طور مداوم از صمیمیت عاطفی یا فیزیکی اجتناب می‌کنند.- معتقدند که در هر مسئله‌ای باید به خودشان تکیه کنند.- از بیان احساسات خود ناراحت می‌شوند.- دیگران را نادیده می گیرند.- اعتماد کردن برایشان سخت است.- زمان بیشتری را صرف وقت گذراندن با خودشان می‌کنند تا شریکشان.- باور دارند که در زندگی خود به شخص دیگری نیاز ندارند. افرادی که سبک دلبستگی اجتنابی یا همچنین اضطرابی دارند، در روابط خود به یک اندازه جلو می‌روند. نیاز به صمیمیت عاطفی در آن‌ها کمرنگ است. بنابراین روابط عاشقانه، قادر به رسیدن به سطوح عمیق نیست.   سبک دلبستگی اضطرابی چیست؟این سبک نوعی از دلبستگی ناامن است که با ترس زیاد از رها شدن مشخص می‌شود. افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب، نسبت به روابط خود بسیار نامطمئن هستند. اغلب نگرانند که شریکشان آن‌ها را ترک کند، بنابراین همیشه تشنه اعتبار هستند. آن‌ها اغلب خود را به خاطر چالش‌های موجود در رابطه سرزنش می‌کنند. حسادت و بی‌اعتمادی‌های مکرر به دلیل اعتماد به نفس پایین در آن‌ها دیده می‌شود. این دلبستگی با نیاز شدید در روابط همراه است. یعنی وقتی شریکشان جواب پیامکی را نمیدهد ترس آن ها را فرا می‌گیرد. این افراد دائما احساس می‌کنند که به اندازه کافی به آن‌ها اهمیت داده نشده است. حدود ۱۹ درصد از بزرگسالان، سبک دلبستگی اضطرابی دارند. والدین این افراد در کودکی:- به صورت تناوبی به فرزندشان اهمیت می‌دادند و سپس کاملا بی‌تفاوت بودند.- کودک را مسئول احساسات خود می‌دانستند. این کودکان اغلب با این فکر بزرگ می شوند که قرار است از احساسات دیگران مراقبت کنند و اغلب بسیار وابسته می‌شوند. برخی از نشانه‌های سبک دلبستگی اضطرابی: - دائما به دنبال شخص مقابل هستند.- نسبت به انتقاد بسیار حساس هستند.- به تایید دیگران نیاز دارند.- حسود هستند.- از تنهایی می‌ترسند- عزت نفس پایینی دارند.- احساس می‌کنند لایق عشق نیستند.- از طرد شدن و یا ترک شدن می‌ترسند.- به سختی به دیگران اعتماد می‌کنند.   سبک دلبستگی ناسازگار چیست؟این سبک، ترکیبی از ۲ نوع دلبستگی اضطرابی و اجتنابی است. افرادی که وابستگی ناسازگار دارند؛ هم به شدت دنبال عشق هستند و هم به هر قیمتی از آن اجتناب می‌کنند. آن‌ها تمایلی به ایجاد یک رابطه‌ی عاشقانه‌ی نزدیک ندارند اما در عین حال احساس نیاز مبرم دارند که دیگران را دوست داشته باشند. این افراد بین رفتارهای اجتنابی و اضطرابی در نوسان هستند. به طور کلی این سبک از دلبستگی، نسبتا نادر است. نشانه های سبک دلبستگی ناسازگار عبارتند از:- ترس از طرد شدن- ناتوانی در تنظیم احساسات- رفتارهای متناقض- سطوح بالای اضطراب- مشکل در اعتماد کردن به دیگران- داشتن نشانه‌های هر دو سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی جالب است بدانید که این نوع از دلبستگی، با شرایط سلامت روان بزرگسال نیز در ارتباط است. از جمله:‌- اختلالات خلقی- اختلالات شخصیتی- خودآزاری- اختلال مصرف مواد افراد دارای سبک دلبستگی ناسازگار، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی و گیج‌کننده دارند. آن‌ها به طور متناوب، بین گوشه‌گیری و مستقل بودن و دلبستگی یا احساساتی بودن، تغییر می‌کنند. در حالی که آن‌ها به شدت به دنبال عشق هستند، شریکشان را به دلیل ترسی که از عشق دارند؛ از خود می‌رانند. سخن پایانی:درک کردن نحوه تعامل با شریکتان و دانستن اینکه چرا به روش‌های خاصی واکنش نشان می‌دهید، می‌تواند در ایجاد یک رابطه پایدارتر، بهتر و سالم‌تر موثر باشد. صحبت با یک پزشک یا مشاور کمک می‌کند تا تجربیات دوران کودکی‌ خود را از اعماق ذهنتان بیرون بکشید. شاید سفر آسانی نباشد، اما ارزشش را دارد. اگر می‌خواهید سبک دلبستگی‌تان را بدانید، می‌توانید در این پرسشنامه آنلاین (به زبان انگلیسی) شرکت کنید. لازم به ذکر است این تست، صرفا جهت خودشناسی بیشتر طراحی شده. تشخیص قطعی سبک دلبستگی باید توسط متخصصین سلامت روان صورت انجام شود تا در ادامه راه و مسیر درمان (در صورت نیاز)، همراه شما باشند.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   MindbodygreenPsychcentral

بسیاری از کودکانی که تحت آزار جنسی قرار گرفته‌اند، هرگز از آن حرف نمی‌زنند. علائم سوء استفاده جنسی در کودکان شامل تغییرات عاطفی، رفتاری و علائم فیزیکی است. افرادی که از کودکان سوء استفاده جنسی می‌کنند؛ اغلب اعضای خانواده یا کسانی هستند که شما و فرزندتان او را به خوبی می‌شناسید. کودکان به شیوه‌های مختلف به آزار جنسی واکنش نشان می‌دهند. نحوه واکنش کودکان به سن، تعداد و شدت آزار، اتفاقاتی که در طول آن حادثه رخ داده و فردی که مسئول آن است؛ بستگی دارد. ممکن است کودکان به شما نگویند که آزار جنسی را تجربه کرده‌اند اما علائم فیزیکی و تغییرات در رفتار یا احساسات آن‌ها، می‌تواند دال بر این قضیه باشد. برخی از کودکان فقط علائم اندکی را نشان می‌دهند و بعضی اصلاً هیچ نشانه‌ای ندارند. اگر فرزند شما یک یا چند مورد از علائم را نشان داد، لزوما به این معنی نیست که آزار جنسی را تجربه کرده. رفتار یک فرد ممکن است به دلایل زیادی تغییر کند اما بهتر است که سوء استفاده جنسی را به عنوان یک احتمال در نظر بگیرید. علائم سوء استفاده جنسی در کودکان (تا ۱۱ سال): تغییر در احساسات ساکت تر یا دورتر از حد معمول است. بی‌دلیل گریه می‌کند. شروع به خیس کردن تخت یا خاکی کردن شلوار خود می‌کند. سوالاتی مانند «آیا مردم باید اسرار خود را حفظ کنند» می‌پرسد. پرخاشگر است یا بدون هیچ دلیل واضحی عصبانی به نظر می‌رسد. سردرد یا دل‌درد دارد بدون اینکه دلیل مشخصی برای آن وجود داشته باشد. کابوس می‌بیند. وابسته می‌شود. علاقه ای به بازی ندارد یا از مکان‌ها و افراد خاصی دوری می‌کند رفتارهای جنسی مضر دارد. (مانند نشان دادن ناحیه تناسلی خود به دیگران) مشکل خواب دارد. خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول (افزایش یا کاهش وزن)  عملکرد او در مدرسه افت کرده است. تمایلی به مراقبت از خود یا بهداشت شخصی ندارد. مانند یک کودک کوچک‌تر رفتار می‌کند. علائم فیزیکی: این نشانه‌ها ممکن است در هر فردی که تحت آزار جنسی قرار گرفته (فارغ از سن)، مشاهده شود: تورم یا قرمزی در ناحیه تناسلی درد هنگام رفتن به توالت مشکل در راه رفتن یا نشستن کبودی در قسمت‌های نرم بدن مانند باسن یا ران علائم عفونت ادراری، مانند سوزش هنگام رفتن به توالت علائم عفونت مقاربتی، مانند ترشح از آلت تناسلی یا واژن تغییر در سیکل‌های پریود علائم سوء استفاده جنسی در نوجوانان: تغییر در احساسات: پرخاشگر است یا بدون دلیل خاصی عصبانی به نظر می‌رسد. سردرد یا معده دردهای بدون دلیل وقتی از یک شخص یا مکان خاصی نام برده می‌شود، عصبانی و ناراحت به نظر می‌رسد. در ایجاد و یا حفظ روابط مشکل دارد. بی‌دلیل گریه می‌کند. کابوس می‌بیند. عزت نفس پایینی دارد. گوشه‌گیر یا ترسیده به نظر می‌رسد و نشانه‌هایی از افسردگی یا اضطراب دارد. در مورد هویت جنسی خود سردرگم است. تغییرات در رفتار: متفاوت لباس می‌پوشد لباس، کفش، کیف، جواهرات یا لوازم الکترونیکی دارد که از منابع ناشناخته تهیه شده‌اند. رفتارهای پرخطر جنسی دارد و کارهای ریسک‌پذیر جنسی را انجام می‌دهد‌. (مانند وارد کردن اشیا در مقعد یا واژن) در استفاده از مواد مخدر یا الکل زیاده‌روی می‌کند. به خود یا دیگران آسیب می‌رساند. رانندگی ایمنی ندارد. زمان زیادی آنلاین است و روابط آنلاین خود مخفی نگه می‌دارد. به طور مرتب غذا نمی‌خورد و وعده‌های غذایی را از دست می‌دهد. مشکل خواب دارد. تغییراتی که ممکن است در مدرسه یا زندگی اجتماعی شاهد آن باشید: بیش از حد معمول زمانش را صرف خودش می‌کند. دوستانش را تغییر داده است. از افراد یا مکان‌های خاصی مانند خانه‌ی دوستان یا یک گروه ورزشی دوری می‌کند. اجتناب از از فعالیت‌هایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌برد. همه کودکان حق دارند در محیط و مکان امن زندگی کنند و بزرگ شوند. محافظت از کودکان در برابر آزارهای این چنینی به رشد و شکوفایی جامعه‌ای ایمن کمک خواهد کرد.   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   منبع

هنگامی که در آینه، به بدن برهنه خود نگاه می‌کنید؛ چه احساسی دارید؟ این احساس با کیفیت زندگی جنسی شما مرتبط است. برای مثال، اگر شما خودتان را زشت بپندارید یا به عبارتی تصویر بدنی ضعیفی داشته باشید؛ احتمالا رضایت جنسی کمتری را تجربه خواهید کرد. این یعنی اشتیاقی برای انجام یا شروع فعالیت‌های جنسی نیز نخواهید داشت. اما کسانی که تصویر بدنی مثبتی دارند، میل جنسی بالاتر و در نتیجه رضایت جنسی بیشتری را تجربه می‌کنند. این موضوع در مقالات مختلف اثبات شده است. افرادی که تصویر بدنی ضعیفی دارند، در حین رابطه جنسی، دائما به ایرادات خود فکر می‌کنند. این افراد با تمرکز بر روی جنبه‌هایی از بدنشان که با آن مشکل دارند، حواس خود را پرت می‌کنند. در نتیجه رابطه جنسی برایشان خسته‌کننده می‌شود. نتایج این مطالعه در ژورنال Psychology Today منتشر شده است. داشتن افکار منفی در طول رابطه جنسی می‌تواند واکنش استرس بیولوژیکی را نیز تحریک کند. استرس توانایی شما را برای تجربه‌ی لذت جنسی کاهش می‌دهد. این خودآگاهی افراطی می‌تواند فرد را به سمت «تماشاگری» سوق دهد. یعنی فرد در طول رابطه جنسی خود را قضاوت یا نظارت می‌کند. گویی که او شخص دیگری است که رابطه از بیرون می‌نگرد. افرادی که تصاویر مثبت کمتری از بدنشان دارند، بیش‌تر درگیر این موضوع هستند. تماشاگری می‌تواند هم برای زنان و هم برای مردان اتفاق بیفتد، اما زنان بیشترین تجربه را دارند. حدود ۹۰ درصد زنان و ۲۰ الی ۴۰ درصد مردان از شکل و شمایل بدن خود ناراضی هستند. تعاریف و نمونه‌های ایده‌آل از یک انسان زیبا، به صورت ناخودآگاه، در ذهن ما نهادینه شده‌اند. به طوری ما دائما خودمان را با آن‌ها مقایسه می‌کنیم. معیارهایی که توسط اینستاگرام، فیس‌بوک و سایر شبکه‌های اجتماعی به ما قبولانده شده‌اند. این می‌تواند شامل اندازه سینه، ساختار استخوان، توده‌های چربی (صرف نظر از وزن)، مشکلات پوستی مثل سلولیت، آکنه، ترک‌های پوستی و چین و چروک باشد. برخی افراد با تصویر بدنی ضعیف، بیش از حد آینه را بررسی می‌کنند. بعضی نیز با پوشیدن لباس‌های گشاد آن را پنهان می‌کنند. اما این کار چیزی از دغدغه این افراد کم نمی‌کند. دلایل زیادی می‌تواند باعث شود که یک فرد بدن خود را زشت بپندارد. رسانه‌ها، هنجارهای فرهنگی، فشار خانواده، اختلالات سلامت روان (اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین) و آسیب‌هایی مانند فقدان شدید یا سوء استفاده جنسی از جمله عواملی هستند که در ایجاد تصویر منفی بدن نقش دارند. در یک مطالعه ۹۷ زوج دگرجنس‌گرا با میانگین سنی ۲۵ سال شرکت کردند. میانگین مدت رابطه آن‌ها ۴ سال بود و ۷۳ درصدشان با هم زندگی می‌کردند. سوالات زیر از شرکت‌کنندگان پرسیده شد: به طور کلی تا چه حد احساس جذابیت می‌کنید؟ تا چه اندازه از بدن خود احساس رضایت دارید؟ آیا برایتان سخت است که به بدن برهنه‌تان نگاه کنید؟ فکر می‌کنید همسرتان تا چه اندازه شما را جذاب می‌داند؟ به نظر شما همسرتان چقدر جذاب است؟ به نظرتان رابطه شما خسته کننده و ناپایدار است یا جذاب و پایدار رابطه جنسی چقدر برای شما رضایت بخش است؟‌ شاخص توده بدنی (BMI) این مطالعه نشان داد که چگونه تصویر بدن بر کیفیت رابطه عاطفی و جنسی زوج‌ها اثر می‌گذارد. زنانی که از ظاهر فیزیکی خود ناراضی هستند، تصور می‌کنند که شریک عاطفیشان نیز همین احساس را دارد. حتی اگر این موضوع صادق نباشد! بنابراین علاوه بر رابطه جنسی از رابطه عاطفیشان نیز لذت نمی‌برند. مردان نیز می‌توانند تصویر بدنی ضعیفی داشته باشند اما در زنان شایع‌تر است. بر اساس مطالعه‌ای توسط بخش روانشناسی دانشگاه تگزاس، زنان نسبت به مردان، سطوح بالاتری از حواس‌پرتی مبتنی بر ظاهر را در طول فعالیت جنسی گزارش کردند. جالب است بدانید که احساس زیبایی در یک زن، علاو‌بر راحتی بیشتر در طول رابطه، با افزایش دفعات ارگاسم نیز همراه است. راه‌هایی برای مبارزه با تصویر منفی بدن وجود دارد. هنگام استفاده از رسانه‌های اجتماعی خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. با افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند یا دائم در حال انتقاد از بدنشان هستند معاشرت نکنید.و در پایان باید بگویم که با خودتان مهربان باشید :)   دکتر زهره کشاورزپزشک متخصص سلامت باروری - فلوشیپ پزشکی جنسیعضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   SjsunewsPsychologytoday

همانطور که می‌دانیم، میل جنسی بخش مهمی از یک رابطه عاشقانه است. بی میلی جنسی یا میل جنسی کم، می‌تواند در کیفیت زندگی و رابطه شما با شریکتان تاثیر منفی زیادی بگذارد. میزان میل جنسی، برای همه افراد، در طول زمان نوسان دارد و این موضوع کاملا طبیعی است. هم زنان و هم مردان میل جنسی کم را تجربه کرده‌اند. اما زنان اغلب به دنبال درمان نیستند. معمولا برای یک زن، اعتراف به اینکه می‌خواهد میل جنسی خود را بهبود بخشد؛ خجالت‌آور است. همچنین بسیاری از آن‌ها تصور می‌کنند که هیچ درمانی برای این موضوع وجود ندارد! اگر تغییرات در میل جنسی آنقدر شدید باشد که بر روابط یا عزت نفس شما تأثیر بگذارد، ممکن است به  (Hypoactive Sexual Desire Disorder) HSDD مبتلا باشید. برای مثال یک زن مبتلا به HSDD، معمولا به مدت ۶ ماه یا بیشتر، کمبود میل جنسی را تجربه می‌کند. علائم مرتبط با HSDD عبارت است از:- علاقه اندک به انجام یا شروع فعالیت‌های جنسی- فقدان یا کمبود فانتزی‌های جنسی- لذت نبردن از رابطه‌ی جنسی- فقدان احساس لذت در هنگام تحریک پزشکان چگونه HSDD را تشخیص می‌دهند؟برخلاف سایر شرایط پزشکی، آزمایش خاصی برای تشخیص HSDD وجود ندارد. تشخیص علت اصلی بیماری به شناسایی و درمان آن کمک خواهد کرد. این علل می‌توانند فیزیکی، احساسی یا ترکیبی باشند. علل فیزیکی HSDD می‌تواند شامل موارد زیر باشد:- آرتروز- بیماری عروق کرونردیابت- کاهش سطح استروژن یا تستوسترون- تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا بعد از آن- خستگی ناشی از برنامه طاقت‌فرسا کاری، خانوادگی یا مدرسه- عوارض ناشی از مصرف داروهایی که بر میل جنسی تأثیر می‌گذارند. علل احساسی HSDD عبارتند از:- سابقه اضطراب، افسردگی یا اعتماد به نفس پایین- سابقه سوء استفاده جنسی- مشکل اعتماد به شریک (Trust Issues) همان طور که دیدیم، میل جنسی پایین می‌تواند نشانه‌ی بیماری هایی مانند افسردگی نیز باشد. تحقیقات زیادی در زمینه ارتباط بین میل جنسی کم و افسردگی انجام شده است. محققان معتقدند که این دو بیماری، حتی اگر با هم اتفاق نیفتند، معمولا با هم همپوشانی دارند. تجربه هر دو بیماری برای زنان بسیار رایج است. مطالعه‌ای در Psychosomatic Medicine Trusted Source نشان داد که یک‌سوم زنانی که پیش از یائسگی مبتلا به HSDD هستند، افسردگی را نیز تجربه می‌کنند. زنانی که افسرده بودند و HSDD داشتند کمتر در روابط خود خوشحال بودند. آن‌ها همچنین کمتر با شریک زندگی خود رابطه جنسی داشتند. همچنین در ایجاد و حفظ روابط با مشکلات بیشتری روبرو بودند. غیر معمول نیست که میل جنسی کم و افسردگی با هم همپوشانی داشته باشند اما داشتن یک شرط به این معنی نیست که دیگری را دارید. یک مقاله دیگر که در ژورنال Clinical Psychiatry منتشر شد؛ نشان داد که حدود ۱۰ درصد از زنان آمریکایی نوعی از «اختلال میل» را تجربه کرده‌اند. از این تعداد حدود ۳.۷ درصد، با افسردگی نیز دست و پنجه نرم می‌کردند. این یعنی تقریبا ۴۰ درصد از زنانی که به اختلالات جنسی مبتلا بودند، افسردگی نیز داشتند. ریسک فاکتورهای این موضوع می‌تواند شامل رویدادهای استراس‌زای زندگی (مثبت یا منفی) باشد؛ از جمله: اعتیاد به مواد مخدر و الکل، از دست دادن شغل، به دنیا آمدن یک نوزاد یا طلاق. افسردگی و میل جنسی کم می‌تواند عوامل مؤثر، همراه با طیف وسیعی از علائم داشته باشد. مشورت با یک پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از گزینه‌های درمانی موجود داشته باشید. اگر علائمی مانند احساس غم و اندوه یا خلق و خوی افسرده داشتید، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث کاهش میل جنسی شوند. در چنین مواردی، پزشک ممکن است نسخه‌ای با عوارض جانبی کمتر را پیشنهاد کند. مصرف داروهای ضد افسردگی را بدون تایید پزشک قطع نکنید. در منزل نیز، روی مهارت‌های ارتباطی خود با شریکتان کار کنید. گذراندن زمان با کیفیت برای صحبت کردن و استراحت با همسرتان ممکن است اولین قدم برای درمان باشد.   منبع